Κανένας νόμος δεν μπορεί, όμως, να εγγυηθεί ακαδημαϊκό ήθος ή αποτρέψει υπόγειες συναλλαγές.
Αν π.χ. είναι μέλος ΔΕΠ (συνήθως – αλλά όχι πάντοτε) των κατώτερων βαθμίδων, διεκδικεί το δικαίωμα να ψηφίζει στις εκλογές διοικητικών οργάνων προκειμένου να «διαπραγματευθεί»,
δηλαδή να ανταλλάξει την ψήφο του προς τον υποψήφιο Πρόεδρο, Κοσμήτορα, Πρύτανη με τη δική του ακαδημαϊκή εξέλιξη, αυτό το μέλος ΔΕΠ δεν μπορεί να επικαλείται ελευθερίες ή να καταγγέλλει ένα σύστημα που του στερεί (;) το δικαίωμα (!) να πουλάει τις αλυσίδες του.
Θα άξιζε, σε κάθε περίπτωση, να γίνει μια έρευνα για να διαπιστωθεί σε ποιο ποσοστό οι κατώτερες βαθμίδες διαφοροποιούνται από τις (διοικητικές, και όχι μόνον) επιλογές του Τακτικού Καθηγητή (του Τομέα, του Εργαστηρίου, της Κλινικής) ή απλώς έχουν την τιμή (;) να (εξ)υπηρετούν τους ισχυρούς της πρώτης βαθμίδας.
Άρα, οι ελευθερίες που συνήθως κατοχυρώνονται για να μπορείς να αντιστέκεσαι και όχι να υποτάσσεσαι κερδίζονται με αγώνες (πανεπιστημιακούς και άλλους) και δεν εκχωρούνται από τους υπουργούς.
Τηρουμένων των αναλογιών (πάντοτε με φωτεινές εξαιρέσεις όπως ο Μιχ.Σταθόποπουλος, ο Γ.Γραμματικάκης κ.α), οι Πρυτανικές αρχές απεκδύονται ευθυνών και ελευθεριών προκειμένου είτε να φτιάξουν το πολιτικό τους προφίλ είτε να μην κινδυνέψουν από τις δυναμικές ομάδες.
Με άλλα λόγια εκχωρούν τις ελευθερίες τους στα κόμματα και στους μπαχαλάκηδες (πολλές φορές και σε εργολάβους) και οι ίδιοι «κάνουν πως διοικούν».
Υ.Γ: Όταν είχα δεχθεί επίθεση από κουκουλοφόρους μέσα στο Πανεπιστήμιο (18/2/09), η Σύνοδος των Πρυτάνεων δεν τόλμησε να βγάλει προσωπική ανακοίνωση συμπαράστασης αλλά «καταδίκασε τα φαινόμενα βίας απ’όπου κι αν προέρχονται».
Νοείται, όμως, ελευθερία γνώμης όταν οι δικαιούχοι φοβούνται;
Υ.Γ2: Επειδή πολλοί σχολιαστές της aixmi.gr με ρωτάνε διάφορες λεπτομέρειες, τους παραπέμπω σε μελέτη μου «Τα διεφθαρμένα Πανεπιστήμια», Σύγχρονη Εκπαίδευση 153/2008, σελ.17-38. Όσοι ενδιαφέρονται για τις διαχρονικές απόψεις μου για την Ανώτατη Παιδεία μπορούν να ανατρέξουν σε τέσσερις συλλογές άρθρων μου (1984 – 2007).
Σε κάθε περίπτωση η κριτική μου αφορά σε ιδέες και φαινόμενα και δεν χαρακτηρίζω πρόσωπα ή προθέσεις. Αυτό το διαχωρισμό/κανόνα καλό είναι να τον τηρούμε όλοι (ιδίως οι αυτό-αποκαλούμενοι «άνθρωποι του πνεύματος»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.