Οι κυβερνήσεις Καραμανλή – Παπανδρέου – Παπαδήμου – Σαμαρά έχουν δώσει
στους τραπεζίτες από το 2008 μέχρι το 2013 κεφάλαια -σε ρευστό, κρατικές
εγγυήσεις, ώστε να μπορούν να δανειστούν οι τράπεζες, και άλλες μορφές
ενισχύσεων- που φτάνουν το απίθανο ύψος των 211,5 δις. ευρώ.
Τα ποσά
αυτά επιχείρησαν να αμφισβητήσουν τα γνωστά «παπαγαλάκια» του ΣΚΑΪ,
εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των αφεντικών τους.
Και όπου «παπαγαλάκια»,
βάλτε τα ονόματα του Άρη Πορτοσάλτε και του Μπάμπη -λέγε με και σοβαρή
Χρυσή Αυγή- Παπαδημητρίου…
Ο ΣΚΑΪ, λοιπόν, επέλεξε την Πρωτομαγιά -ας το αφήσουμε ασχολίαστο αυτό- για να οργανώσει την αντεπίθεσή του, επιχειρώντας να αποκαταστήσει την χαμένη τιμή των ελληνικών τραπεζών.
Ο ΣΚΑΪ, λοιπόν, επέλεξε την Πρωτομαγιά -ας το αφήσουμε ασχολίαστο αυτό- για να οργανώσει την αντεπίθεσή του, επιχειρώντας να αποκαταστήσει την χαμένη τιμή των ελληνικών τραπεζών.
Ο ρόλος ανατέθηκε στους πλέον
«κατάλληλους».
Κατά τη διάρκεια της πρωινής ραδιοφωνικής εκπομπής τους,
οι πλέον διαπρύσιοι υποστηρικτές του Μνημονίου, Άρης Πορτοσάλτε και
Μπάμπης -λέγε με και σοβαρή Χρυσή Αυγή- Παπαδημητρίου, μέσω απαξιωτικών
σχολίων για το UNFOLLOW
-αλλά και για την βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων Ραχήλ Μακρή, η οποία
είχε μιλήσει σκληρά για το ζήτημα στην εκπομπή της προηγούμενης μέρας-
επιχείρησαν να αμφισβητήσουν την αποκάλυψη του περιοδικού για τα 211,5
δις ευρώ που έχουν λάβει οι τράπεζες από το 2008 μέχρι σήμερα.
Δυστυχώς
όμως γι” αυτούς -αλλά κυρίως για τους πολίτες που τα φορτώθηκαν στις
πλάτες τους- τα συγκεκριμένα ποσά έχουν θεσμοθετηθεί με νόμους των
γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων.
Από το συνολικό ποσό των 211,5 δις ευρώ, τα περίπου 48 δις ευρώ αφορούν ρευστό που δόθηκε είτε απευθείας από τα κρατικά ταμεία στις τράπεζες είτε αφού πρώτα το ελληνικό δημόσιο τα δανείστηκε από την τρόικα για να τους παραχωρήσει. Οι αναλυτές του ΣΚΑΪ, λοιπόν, επιδίωξαν να καλλιεργήσουν την ψευδαίσθηση ότι μόνο αυτά τα ποσά -τα αβγάτισαν μάλιστα και λίγο για να είναι πειστικοί- έχουν βαρύνει τα κρατικά ταμεία και ότι μόνο αυτά δόθηκαν πραγματικά στις τράπεζες. Το συμπέρασμα στο οποίο οι δύο δημοσιογράφοι κατέληξαν είναι ότι η μοναδική επιβάρυνση που επέφεραν οι τράπεζες στα δημόσια οικονομικά ήταν 53 δις ευρώ. Μόνο…
Από το συνολικό ποσό των 211,5 δις ευρώ, τα περίπου 48 δις ευρώ αφορούν ρευστό που δόθηκε είτε απευθείας από τα κρατικά ταμεία στις τράπεζες είτε αφού πρώτα το ελληνικό δημόσιο τα δανείστηκε από την τρόικα για να τους παραχωρήσει. Οι αναλυτές του ΣΚΑΪ, λοιπόν, επιδίωξαν να καλλιεργήσουν την ψευδαίσθηση ότι μόνο αυτά τα ποσά -τα αβγάτισαν μάλιστα και λίγο για να είναι πειστικοί- έχουν βαρύνει τα κρατικά ταμεία και ότι μόνο αυτά δόθηκαν πραγματικά στις τράπεζες. Το συμπέρασμα στο οποίο οι δύο δημοσιογράφοι κατέληξαν είναι ότι η μοναδική επιβάρυνση που επέφεραν οι τράπεζες στα δημόσια οικονομικά ήταν 53 δις ευρώ. Μόνο…
Μέσα στον φιλομνημονιακό τους οίστρο, ο Άρης Πορτοσάλτε και Μπάμπης
-λέγε με και σοβαρή Χρυσή Αυγή- Παπαδημητρίου μάς ενημέρωσαν ότι από τα
28 δις ευρώ που ενέκρινε η κυβέρνηση Καραμανλή το 2008, κάνοντας την
αρχή της χρηματοδότησης των τραπεζών, μόνο τα 5 δις ευρώ πήγαν στις
τράπεζες. Κι από το υπόλοιπο ποσό, σύμφωνα με τους δύο δημοσιογράφους
που ανέλαβαν να ξεπλύνουν τους τραπεζίτες, «δε χάθηκε τίποτε» διότι είχε
την μορφή εγγυήσεων.
Οι ισχυρισμοί τους αποτελούν πρόκληση γιατί ακριβώς αυτές τις μέρες, στα τέλη Μαΐου για την ακρίβεια, το ελληνικό δημόσιο πρέπει να πληρώσει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ένα ποσό ύψους 4,4 δις ευρώ που αφορά ακριβώς τα ομόλογα Αλογοσκούφη που είχαν δοθεί με την μορφή εγγυήσεων στις τράπεζες για να μπορέσουν να χρηματοδοτηθούν από την ΕΚΤ. Τα 4,4 δις μάλιστα που θα βαρύνουν το δημόσιο χρέος προέρχονται από τα 8,3 δις ευρώ της τελευταίας δόσης. Τα υπόλοιπα δε 4,1 δις ευρώ της δόση θα κατευθυνθούν κι αυτά στην ΕΚΤ για πληρωμές άλλων ομόλογα που διατηρεί στο χαρτοφυλάκιο του ο θεματοφύλακας του ευρώ.
Λέξη δεν ανέφεραν, επίσης, οι δημοσιογράφοι του Αλαφούζου για τους νόμους που ψηφίστηκαν κι αναφέρονταν λεπτομερώς στο UNFOLLOW, με τους οποίους εγκρίθηκε η κάθε ξεχωριστή χρηματοδότηση προς τις τράπεζες για να φτάσουμε στα 211,5 δις ευρώ. Τα στοιχεία, όμως, είναι αμείλικτα και έρχονται -πέρα από το UNFOLLOW- και από την πλέον επίσημη πηγή: Τη Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Σταικούρας, μετά από σχετική ερώτηση του Μανώλη Γλέζου, διαβίβασε στη Βουλή έναν αναλυτικό επτασέλιδο κατάλογο στον οποίο καταγράφονταν τα ποσά με τα οποία το ελληνικό δημόσιο ενισχύσει τις τράπεζες από την έναρξη της κρίσης, το 2008. Με βάση τα συγκεκριμένα στοιχεία, που είναι ό,τι πιο επίσημο υπάρχει, από το 2008 μέχρι σήμερα οι τραπεζίτες έχουν λάβει από τον κρατικά ταμεία:
Επειδή όμως το UNFOLLOW έχει μάθει να απαντά ακόμα και τους στους διαστρεβλωτές της πραγματικότητας με στοιχεία, επανέρχεται σήμερα για να υπενθυμίσει στους δημοσιογράφους του Αλαφούζου τους νόμους που ψηφίστηκαν με στόχο τη διάσωση των τραπεζών. Συγκεκριμένα:
1) Με το νόμο 3723/2008 (ΦΕΚ 250 9 Δεκεμβρίου 2008) θεσπίζεται η χρηματοδότηση των τραπεζών με συνολικό ποσό 28 δις. Η κυβέρνηση Καραμανλή το 2008 ενέκρινε πακέτο κρατικών εγγυήσεων ύψους 23,5 δις ευρώ και παροχής ζεστού χρήματος ύψος 4,5 δις ευρώ για τις τράπεζες. Από τα συνολικά 28 δις, τα 4,5 δις ήταν σε ρευστό και μοιράστηκαν ως εξής: Alpha bank 940 εκ. ευρώ. Eurobank 950 εκ. ευρώ. Εθνική Τράπεζα 1.35 δις ευρώ. Τράπεζα Πειραιώς 750 εκ. ευρώ. Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο: 225 εκ. ευρώ. Τράπεζα Αττικής 100 εκατομμύρια ευρώ. Proton Bank: 80 εκ. ευρώ. FBBank: 50 εκατ. ευρώ. Πανελλήνια Τράπεζα: 28.300.000 ευρώ.
Για τα περίπου 4,5 δις ευρώ το ελληνικό δημόσιο έλαβε προνομιούχες μετοχές, οι οποίες θα έπρεπε να ξαναγοραστούν από τις τράπεζες μέσα στο 2014. Ωστόσο, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας αποφάσισε να ανασταλεί η εξαγορά τους.
2) Με το νόμο 3845/2010 (μνημόνιο 1) χορηγήθηκαν άλλα 15 δις στις τράπεζες με τη μορφή εγγυήσεων.
3) Με το νόμο 3864/2010 (ΦΕΚ 119 21 Ιουλίου 2010) χορηγούνται ως εγγυήσεις άλλα 10 δις στα τραπεζικά ιδρύματα.
4) Με το νόμο 3872/2010 δίνονται επιπλέον 25 δις με τη μορφή κρατικών εγγυήσεων στις τράπεζες.
5) Με το νόμο 3965/2011 (9 Δεκεμβρίου 2011) χορηγούνται 30 δις στις τράπεζες με τη μορφή εγγυήσεων από το κράτος.
6) Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου στις 14 Σεπτεμβρίου 2011 χορηγούνται άλλα 30 δις ευρώ στις τράπεζες επίσης με τη μορφή εγγυήσεων.
7) Με το νόμο 4031/2011, «Ρύθμιση θεμάτων χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα», επικυρώνεται η πράξη νομοθετικού περιεχομένου της 14ης Σεπτεμβρίου με την οποία δίνονται στις τράπεζες τα 30 δις ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων, ενώ στο άρθρο 2 του σχετικού νόμου καθορίζεται ότι: «Το προβλεπόμενο ποσό στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 της πράξης νομοθετικού περιεχομένου, που κυρώνεται με το άρθρο πρώτο του νόμου αυτού, αυξάνεται σε εξήντα δισεκατομμύρια (60.000.000.000) ευρώ». Δηλαδή δίνονται στους τραπεζίτες με τη μορφή εγγυήσεων επιπλέον 30 δις ευρώ.
8) Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου τον Ιούνιο του 2012 χορηγούνται στους τραπεζίτες 18 δις ευρώ που παρείχε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μετά το PSI («κούρεμα» κρατικών ομολόγων).
9) Με νόμο 4046/2012 (μνημόνιο 2) συμφωνήθηκε να λάβουμε δάνεια από το ΕΤΧΣ (EFSF) για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Η ανακεφαλοποίηση πραγματοποιήθηκε μέσα στο 2013 και στοίχισε στο ελληνικό δημόσιο το ποσό των 25,5 δις ευρώ. Από αυτά έλαβαν η Alpha bank 4,021 δις ευρώ. Η Eurobank 5,839 δις ευρώ. Η Εθνική Τράπεζα 8,677 δις ευρώ. Η Τράπεζα Πειραιώς 6,985 δις ευρώ. Σύνολο 25,522 δις ευρώ. Πρόκειται για ζεστό χρήμα που καρπώθηκαν οι τραπεζίτες.
Από τα παραπάνω στοιχεία απορρέει ότι συνολικά οι τράπεζες έχουν εξασφαλίσει μέσα σε 6 χρόνια το αστρονομικό ποσό των 211, 5 δις ευρώ. Από αυτά σε ρευστό δόθηκαν: Το 2008, 4,5 δις ευρώ. Το 2011, 18 δις ευρώ μετά το PSI. Το 2013, 25,5 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Τα παραπάνω χρήματα πέρασαν αυτόματα στο δημόσιο χρέος και θα κληθεί να τα αποπληρώσει μέχρι το τελευταίο ευρώ ο ελληνικός λαός.
Το κόστος διάσωσης των τραπεζών, λοιπόν, ξεπερνά πλέον το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας. Η απλόχερη στήριξη των κυβερνήσεων στις τράπεζες ήταν ένα από τα καθοριστικά γεγονότα για να οδηγηθεί το δημόσιο χρέος στα 321,4 δις ευρώ ή στο 177,5% του ΑΕΠ το 2013, από 263 δις ευρώ ή 113 % του ΑΕΠ που ήταν το 2008. Με άλλα λόγια, το ελληνικό δημόσιο δανείζεται για να διασώσει τις χρεοκοπημένες τράπεζες των ιδιωτών και ταυτόχρονα να τους εξασφαλίσει πρόσβαση στη χρηματοδότηση από την ΕΚΤ, ώστε να μπορούν να επανέλθουν άμεσα σε καθεστώς κερδοφορίας.
Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί ότι σε περίπτωση που λήξουν εγγυήσεις υπέρ των τραπεζών που έχει δώσει το ελληνικό δημόσιο, προκειμένου οι τελευταίες να λάβουν δάνεια, τότε το ποσό θα το επιβαρυνθεί ο εγγυητής δηλαδή το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή ο ελληνικός λαός.
Η τραπεζική χρεοκοπία ήταν ένας από τους πιο βασικούς παράγοντες που εκτινάχθηκε το δημόσιο χρέος και επιβλήθηκαν τα μνημόνια. Η διαστρέβλωση της αλήθειας για τον καταστρεπτικό ρόλο των τραπεζών στην κρίση δημοσίου χρέους την προηγούμενη πενταετία από ΜΜΕ που πρωταγωνίστησαν στην ενοχοποίηση του λαού και στον εξωραϊσμό των Μνημονίων, συχνά μέσω δημοσιογράφων που αμείβονται από τις τράπεζες -εννοούμε που βρίσκονται στις μισθοδοσίες τραπεζών-, αποτελεί μέρος μιας προσπάθειας να ξαναφτιαχτεί η δημόσια εικόνα του τραπεζικού συστήματος. Αφού σώθηκαν με λεφτά των φορολογουμένων, οι τράπεζες τώρα σκορπούν εκατομμύρια δεξιά και αριστερά για να βελτιώσουν την εικόνα τους και να στιγματίσουν την κριτική που δέχτηκαν.
Το UNFOLLOW δεν θα ακολουθήσει.
Οι ισχυρισμοί τους αποτελούν πρόκληση γιατί ακριβώς αυτές τις μέρες, στα τέλη Μαΐου για την ακρίβεια, το ελληνικό δημόσιο πρέπει να πληρώσει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ένα ποσό ύψους 4,4 δις ευρώ που αφορά ακριβώς τα ομόλογα Αλογοσκούφη που είχαν δοθεί με την μορφή εγγυήσεων στις τράπεζες για να μπορέσουν να χρηματοδοτηθούν από την ΕΚΤ. Τα 4,4 δις μάλιστα που θα βαρύνουν το δημόσιο χρέος προέρχονται από τα 8,3 δις ευρώ της τελευταίας δόσης. Τα υπόλοιπα δε 4,1 δις ευρώ της δόση θα κατευθυνθούν κι αυτά στην ΕΚΤ για πληρωμές άλλων ομόλογα που διατηρεί στο χαρτοφυλάκιο του ο θεματοφύλακας του ευρώ.
Λέξη δεν ανέφεραν, επίσης, οι δημοσιογράφοι του Αλαφούζου για τους νόμους που ψηφίστηκαν κι αναφέρονταν λεπτομερώς στο UNFOLLOW, με τους οποίους εγκρίθηκε η κάθε ξεχωριστή χρηματοδότηση προς τις τράπεζες για να φτάσουμε στα 211,5 δις ευρώ. Τα στοιχεία, όμως, είναι αμείλικτα και έρχονται -πέρα από το UNFOLLOW- και από την πλέον επίσημη πηγή: Τη Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Σταικούρας, μετά από σχετική ερώτηση του Μανώλη Γλέζου, διαβίβασε στη Βουλή έναν αναλυτικό επτασέλιδο κατάλογο στον οποίο καταγράφονταν τα ποσά με τα οποία το ελληνικό δημόσιο ενισχύσει τις τράπεζες από την έναρξη της κρίσης, το 2008. Με βάση τα συγκεκριμένα στοιχεία, που είναι ό,τι πιο επίσημο υπάρχει, από το 2008 μέχρι σήμερα οι τραπεζίτες έχουν λάβει από τον κρατικά ταμεία:
- Το ποσό των 4,5 δις ευρώ για προνομιούχες μετοχές των πιστωτικών ιδρυμάτων που ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο.
- Το ποσό των 127,3 δις ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων που παρείχε το ελληνικό δημόσιο για να λάβουν δάνεια από τρίτους οι τράπεζες.
- Το ποσό των 10, 5 δις ευρώ με τη μορφή ειδικών τίτλων και ενισχύσεων προς τα πιστωτικά ιδρύματα.
Επειδή όμως το UNFOLLOW έχει μάθει να απαντά ακόμα και τους στους διαστρεβλωτές της πραγματικότητας με στοιχεία, επανέρχεται σήμερα για να υπενθυμίσει στους δημοσιογράφους του Αλαφούζου τους νόμους που ψηφίστηκαν με στόχο τη διάσωση των τραπεζών. Συγκεκριμένα:
1) Με το νόμο 3723/2008 (ΦΕΚ 250 9 Δεκεμβρίου 2008) θεσπίζεται η χρηματοδότηση των τραπεζών με συνολικό ποσό 28 δις. Η κυβέρνηση Καραμανλή το 2008 ενέκρινε πακέτο κρατικών εγγυήσεων ύψους 23,5 δις ευρώ και παροχής ζεστού χρήματος ύψος 4,5 δις ευρώ για τις τράπεζες. Από τα συνολικά 28 δις, τα 4,5 δις ήταν σε ρευστό και μοιράστηκαν ως εξής: Alpha bank 940 εκ. ευρώ. Eurobank 950 εκ. ευρώ. Εθνική Τράπεζα 1.35 δις ευρώ. Τράπεζα Πειραιώς 750 εκ. ευρώ. Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο: 225 εκ. ευρώ. Τράπεζα Αττικής 100 εκατομμύρια ευρώ. Proton Bank: 80 εκ. ευρώ. FBBank: 50 εκατ. ευρώ. Πανελλήνια Τράπεζα: 28.300.000 ευρώ.
Για τα περίπου 4,5 δις ευρώ το ελληνικό δημόσιο έλαβε προνομιούχες μετοχές, οι οποίες θα έπρεπε να ξαναγοραστούν από τις τράπεζες μέσα στο 2014. Ωστόσο, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας αποφάσισε να ανασταλεί η εξαγορά τους.
2) Με το νόμο 3845/2010 (μνημόνιο 1) χορηγήθηκαν άλλα 15 δις στις τράπεζες με τη μορφή εγγυήσεων.
3) Με το νόμο 3864/2010 (ΦΕΚ 119 21 Ιουλίου 2010) χορηγούνται ως εγγυήσεις άλλα 10 δις στα τραπεζικά ιδρύματα.
4) Με το νόμο 3872/2010 δίνονται επιπλέον 25 δις με τη μορφή κρατικών εγγυήσεων στις τράπεζες.
5) Με το νόμο 3965/2011 (9 Δεκεμβρίου 2011) χορηγούνται 30 δις στις τράπεζες με τη μορφή εγγυήσεων από το κράτος.
6) Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου στις 14 Σεπτεμβρίου 2011 χορηγούνται άλλα 30 δις ευρώ στις τράπεζες επίσης με τη μορφή εγγυήσεων.
7) Με το νόμο 4031/2011, «Ρύθμιση θεμάτων χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα», επικυρώνεται η πράξη νομοθετικού περιεχομένου της 14ης Σεπτεμβρίου με την οποία δίνονται στις τράπεζες τα 30 δις ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων, ενώ στο άρθρο 2 του σχετικού νόμου καθορίζεται ότι: «Το προβλεπόμενο ποσό στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 της πράξης νομοθετικού περιεχομένου, που κυρώνεται με το άρθρο πρώτο του νόμου αυτού, αυξάνεται σε εξήντα δισεκατομμύρια (60.000.000.000) ευρώ». Δηλαδή δίνονται στους τραπεζίτες με τη μορφή εγγυήσεων επιπλέον 30 δις ευρώ.
8) Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου τον Ιούνιο του 2012 χορηγούνται στους τραπεζίτες 18 δις ευρώ που παρείχε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μετά το PSI («κούρεμα» κρατικών ομολόγων).
9) Με νόμο 4046/2012 (μνημόνιο 2) συμφωνήθηκε να λάβουμε δάνεια από το ΕΤΧΣ (EFSF) για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Η ανακεφαλοποίηση πραγματοποιήθηκε μέσα στο 2013 και στοίχισε στο ελληνικό δημόσιο το ποσό των 25,5 δις ευρώ. Από αυτά έλαβαν η Alpha bank 4,021 δις ευρώ. Η Eurobank 5,839 δις ευρώ. Η Εθνική Τράπεζα 8,677 δις ευρώ. Η Τράπεζα Πειραιώς 6,985 δις ευρώ. Σύνολο 25,522 δις ευρώ. Πρόκειται για ζεστό χρήμα που καρπώθηκαν οι τραπεζίτες.
Από τα παραπάνω στοιχεία απορρέει ότι συνολικά οι τράπεζες έχουν εξασφαλίσει μέσα σε 6 χρόνια το αστρονομικό ποσό των 211, 5 δις ευρώ. Από αυτά σε ρευστό δόθηκαν: Το 2008, 4,5 δις ευρώ. Το 2011, 18 δις ευρώ μετά το PSI. Το 2013, 25,5 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Τα παραπάνω χρήματα πέρασαν αυτόματα στο δημόσιο χρέος και θα κληθεί να τα αποπληρώσει μέχρι το τελευταίο ευρώ ο ελληνικός λαός.
Το κόστος διάσωσης των τραπεζών, λοιπόν, ξεπερνά πλέον το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας. Η απλόχερη στήριξη των κυβερνήσεων στις τράπεζες ήταν ένα από τα καθοριστικά γεγονότα για να οδηγηθεί το δημόσιο χρέος στα 321,4 δις ευρώ ή στο 177,5% του ΑΕΠ το 2013, από 263 δις ευρώ ή 113 % του ΑΕΠ που ήταν το 2008. Με άλλα λόγια, το ελληνικό δημόσιο δανείζεται για να διασώσει τις χρεοκοπημένες τράπεζες των ιδιωτών και ταυτόχρονα να τους εξασφαλίσει πρόσβαση στη χρηματοδότηση από την ΕΚΤ, ώστε να μπορούν να επανέλθουν άμεσα σε καθεστώς κερδοφορίας.
Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί ότι σε περίπτωση που λήξουν εγγυήσεις υπέρ των τραπεζών που έχει δώσει το ελληνικό δημόσιο, προκειμένου οι τελευταίες να λάβουν δάνεια, τότε το ποσό θα το επιβαρυνθεί ο εγγυητής δηλαδή το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή ο ελληνικός λαός.
Η τραπεζική χρεοκοπία ήταν ένας από τους πιο βασικούς παράγοντες που εκτινάχθηκε το δημόσιο χρέος και επιβλήθηκαν τα μνημόνια. Η διαστρέβλωση της αλήθειας για τον καταστρεπτικό ρόλο των τραπεζών στην κρίση δημοσίου χρέους την προηγούμενη πενταετία από ΜΜΕ που πρωταγωνίστησαν στην ενοχοποίηση του λαού και στον εξωραϊσμό των Μνημονίων, συχνά μέσω δημοσιογράφων που αμείβονται από τις τράπεζες -εννοούμε που βρίσκονται στις μισθοδοσίες τραπεζών-, αποτελεί μέρος μιας προσπάθειας να ξαναφτιαχτεί η δημόσια εικόνα του τραπεζικού συστήματος. Αφού σώθηκαν με λεφτά των φορολογουμένων, οι τράπεζες τώρα σκορπούν εκατομμύρια δεξιά και αριστερά για να βελτιώσουν την εικόνα τους και να στιγματίσουν την κριτική που δέχτηκαν.
Το UNFOLLOW δεν θα ακολουθήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.