Με μια προσωπική απόφαση υψηλού πολιτικού ρίσκου ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
Αλέξης Τσίπρας θα επισκεφτεί τη Μόσχα την προσεχή Κυριακή στην πιο θερμή
και ευαίσθητη μετασοβιετική της χρονική συγκυρία, καθώς από τη μια η
χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, ενώ την ίδια στιγμή βλέπει όλες
τις δυτικές κυβερνήσεις και χωρίς κανένα δισταγμό να της έχουν στρέψει
την πλάτη μέσω συστηματικών προσπαθειών οικονομικής απομόνωσης.
Στα μάτια του Κρεμλίνου μόνο θετικό αντίκτυπο θα έχει το πολιτικό ρίσκο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑΣτην κορυφή της ατζέντας των επαφών που θα
έχει ο
πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ξεχωρίζει η συνάντησή του με το Ρώσο ΥΠΕΞ, Σεργκέι
Λαβρόφ.Στα μάτια του Κρεμλίνου μόνο θετικό αντίκτυπο θα έχει το πολιτικό ρίσκο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑΣτην κορυφή της ατζέντας των επαφών που θα
Η χρονική στιγμή που επιλέγει ο υποψήφιος πρόεδρος της
Ευρωπαϊκής Αριστεράς να επισκεφθεί τη Ρωσία, αλλά και το γεγονός πως
μετά τον Κώστα Καραμανλή, όλοι οι μετέπειτα πρωθυπουργοί αθέτησαν όλες
τους τις υποσχέσεις τους απέναντι στο Κρεμλίνο, από τη μια δίνουν
ξεχωριστό βάρος στην αποστολή του, αλλά κυρίως αυξάνουν και τις
προσδοκίες της Μόσχας για τη νεκρανάσταση που μπορεί να επιφέρει ο
Αλέξης Τσίπρας στις ελληνορωσικές σχέσεις σε περίπτωση που στις
βουλευτικές εκλογές, όποτε αυτές γίνουν, εκλεγεί πρωθυπουργός.
Δεν έχουν περάσει παρά τρία περίπου χρόνια από τότε που ο Αντώνης Σαμαράς, κατ' εξαίρεσιν (λόγω του γεγονότος πως ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης), είχε γίνει δεκτός από τον Βλαντίμιρ Πούτιν.
Σε εκείνη τη συνάντηση η ρωσική πλευρά είχε μείνει ικανοποιημένη καθώς πίστεψε πως μια σειρά από κοινά προγράμματα, που, ύστερα από την άνοδο στην εξουσία του Γιώργου Παπανδρέου, είχαν παγώσει, όπως για παράδειγμα οι αγωγοί Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και South Stream, η εξοπλιστική συνεργασία και αρκετά άλλα σημαντικά, θα προχωρούσαν.
Ενδεικτικό παράδειγμα, σύμφωνα με ρωσικές πηγές, της ολικής ψύξης που υπάρχει στις διμερείς σχέσεις, είναι οι κατά καιρούς δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών από την Αθήνα, τα οποία, θέλοντας να αποδείξουν πως τα πράγματα πάνε ρολόι στις σχέσεις με τη Μόσχα, αναφέρουν ως παράδειγμα την αύξηση του τουρισμού και όχι κάποιον από τους ισχυρότερους τομείς της οικονομίας. Φτάνοντας λοιπόν στη Μόσχα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς για αυτόν, θα τον συνοδεύουν οι φαύλες προσδοκίες που της είχαν και έχουν καλλιεργήσει οι κύριοι Παπανδρέου και Σαμαράς.
Οι «κίνδυνοι» όμως της αποστολής του Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα δεν κρύβουν μόνο αυτό τον κίνδυνο. Για παράδειγμα, πριν από λίγο καιρό η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία και μέχρι την ημέρα έκδοσης της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», ενδέχεται ο ρωσικός στρατός να έχει ήδη εισβάλει στην ανατολική Ουκρανία.
Με την πληγή της παράνομης κατοχής στην Κύπρο να παραμένει ανοιχτή πληγή για τον ελληνισμό και παράλληλα στη χώρα μας να υπάρχουν ευαίσθητες περιοχές με μειονότητες, ενδιαφέρον θα έχει αν και ποια θέση θα πάρει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για το ουκρανικό ζήτημα.
Πλην αυτού πολλά αριστερά κόμματα της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης, ίσως και εξαιτίας κακής πληροφόρησης έχουν διαρκώς στο στόχαστρο το Κρεμλίνο για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που όπως υποστηρίζουν διαπράττει συστηματικά στη Ρωσία.
Ασχετα με τα πολλά ερωτήματα, τα οποία υπάρχουν πριν και έπειτα από κάθε πολιτική απόφαση, επειδή εκτός από τη «ζωή που αγαπά τους τολμηρούς» και ο Πούτιν εκτιμά του τολμηρούς πολιτικούς, η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να επισκεφθεί τη Μόσχα τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, με την αυτονόητη πάντα προϋπόθεση πως θα ακολουθήσουν και συγκεκριμένες πολιτικές πράξεις για τη βελτίωση των διμερών σχέσεων, είναι βέβαιο πως στα μάτια του Κρεμλίνου μόνο θετικό αντίκτυπο θα έχει το πολιτικό ρίσκο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν έχουν περάσει παρά τρία περίπου χρόνια από τότε που ο Αντώνης Σαμαράς, κατ' εξαίρεσιν (λόγω του γεγονότος πως ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης), είχε γίνει δεκτός από τον Βλαντίμιρ Πούτιν.
Σε εκείνη τη συνάντηση η ρωσική πλευρά είχε μείνει ικανοποιημένη καθώς πίστεψε πως μια σειρά από κοινά προγράμματα, που, ύστερα από την άνοδο στην εξουσία του Γιώργου Παπανδρέου, είχαν παγώσει, όπως για παράδειγμα οι αγωγοί Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και South Stream, η εξοπλιστική συνεργασία και αρκετά άλλα σημαντικά, θα προχωρούσαν.
Ενδεικτικό παράδειγμα, σύμφωνα με ρωσικές πηγές, της ολικής ψύξης που υπάρχει στις διμερείς σχέσεις, είναι οι κατά καιρούς δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών από την Αθήνα, τα οποία, θέλοντας να αποδείξουν πως τα πράγματα πάνε ρολόι στις σχέσεις με τη Μόσχα, αναφέρουν ως παράδειγμα την αύξηση του τουρισμού και όχι κάποιον από τους ισχυρότερους τομείς της οικονομίας. Φτάνοντας λοιπόν στη Μόσχα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς για αυτόν, θα τον συνοδεύουν οι φαύλες προσδοκίες που της είχαν και έχουν καλλιεργήσει οι κύριοι Παπανδρέου και Σαμαράς.
Οι «κίνδυνοι» όμως της αποστολής του Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα δεν κρύβουν μόνο αυτό τον κίνδυνο. Για παράδειγμα, πριν από λίγο καιρό η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία και μέχρι την ημέρα έκδοσης της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», ενδέχεται ο ρωσικός στρατός να έχει ήδη εισβάλει στην ανατολική Ουκρανία.
Με την πληγή της παράνομης κατοχής στην Κύπρο να παραμένει ανοιχτή πληγή για τον ελληνισμό και παράλληλα στη χώρα μας να υπάρχουν ευαίσθητες περιοχές με μειονότητες, ενδιαφέρον θα έχει αν και ποια θέση θα πάρει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για το ουκρανικό ζήτημα.
Πλην αυτού πολλά αριστερά κόμματα της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης, ίσως και εξαιτίας κακής πληροφόρησης έχουν διαρκώς στο στόχαστρο το Κρεμλίνο για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που όπως υποστηρίζουν διαπράττει συστηματικά στη Ρωσία.
Ασχετα με τα πολλά ερωτήματα, τα οποία υπάρχουν πριν και έπειτα από κάθε πολιτική απόφαση, επειδή εκτός από τη «ζωή που αγαπά τους τολμηρούς» και ο Πούτιν εκτιμά του τολμηρούς πολιτικούς, η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να επισκεφθεί τη Μόσχα τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, με την αυτονόητη πάντα προϋπόθεση πως θα ακολουθήσουν και συγκεκριμένες πολιτικές πράξεις για τη βελτίωση των διμερών σχέσεων, είναι βέβαιο πως στα μάτια του Κρεμλίνου μόνο θετικό αντίκτυπο θα έχει το πολιτικό ρίσκο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.