Μοιάζει με τροφή… επιβίωσης η
διαφοροποίηση από τους άλλους. Αναζητούμε με κάθε τρόπο να διαχωρίσουμε
τη θέση μας από τον διπλανό μας, όπως αναζητά ο διψασμένος το νερό.
Μοιάζει αδιανόητο να επιχειρήσει κανείς να συγκεράσει δύο ή περισσότερες
πλευρές και να προτείνει μια πιθανή μέση λύση, μια κοινή συνισταμένη
που μπορεί και να οδηγήσει κάπου.
Ακόμα και σε θέματα ή καταστάσεις
αυτονόητες είμαστε ικανοί να στυλώσουμε τα πόδια μόνο και μόνο για να
δημιουργήσουμε μια αντιπαράθεση και να μην αποδεχτούμε σε καμία
περίπτωση ότι ο άλλος μπορεί να έχει και κάποιο δίκιο. Μπορεί να έχει
μια ιδέα καλύτερη από τη δική μας. Ή έστω πιο
εφικτή τη δεδομένη στιγμή.
εφικτή τη δεδομένη στιγμή.
Φθάνουμε συχνά στο σημείο όπου, ενώ
αναγνωρίζουμε ότι οδηγούμαστε σε αδιέξοδο και παρότι υπάρχει άλλος
δρόμος που με συνεννόηση μπορεί και να δώσει λύση, αρνούμαστε να το
αποδεχθούμε.
Είμαστε ξερόλες και παντογνώστες αλλά αυτό το δικαίωμα δεν το αναγνωρίζουμε επουδενί στον άλλο.
Απαξιώνουμε με ευκολία κάποιον αλλά αρνούμαστε να αποδεχθούμε τέτοιου
τύπου συμπεριφορές από άλλους προς εμάς. Ακόμα και σε συμφωνημένες
συνεργασίες, αν δεν έχει περάσει απολύτως το δικό μας, στην πρώτη στραβή
είμαστε έτοιμοι και εξοπλισμένοι να εξαπολύσουμε με άνεση δηλητηριώδη
βέλη εναντίον των άλλων που επέμεναν και μας οδήγησαν στο λάθος. Διότι εμείς λάθη δεν κάνουμε ποτέ.
Αν, μάλιστα, τυγχάνει να ανήκετε στις εξαιρέσεις (που συνήθως
επιβεβαιώνουν τον κανόνα) και τολμήσετε να αποδεχθείτε κάποιο έστω μικρό
λάθος σας, τότε αστραπιαία θα δεχθείτε ακόμη και εξ’ οικείων βέλη.
Δεν μας αρέσει να μας κριτικάρουν, αλλά
το πράττουμε με ευκολία. Όσο για την ελευθερία της έκφρασης περιορίζεται
συχνά στη δική μας, αφήνοντας και κάποια ελάχιστα περιθώρια στους
άλλους αρκεί να μην το παρακάνουν. Χαρακτηριστικό μας, επίσης, είναι και
η υπερβολή σε κάθε μας ενέργεια. Καταδικάζουμε με ευκολία μια κριτική,
ένα σχόλιο που δεν ταιριάζει στα δικά μας γούστα, ένα άρθρο, μια
τοποθέτηση, κάποια παρέμβαση. Τραβάμε την κατάσταση στα άκρα και με την ίδια ευκολία βρίσκουμε άλλοθι για κατάπτυστες συμπεριφορές. Και
μόλις κάποιος επιχειρήσει να αρθρώσει μια διαφορετική σκέψη, σε χρόνο
ρεκόρ κατατάσσεται στους σκληροπυρηνικούς της μιας ή της άλλης παράταξης
και απωθείται στο πυρ το εξώτερον.
Χρησιμοποιούμε τον πρότερο βίο των άλλων,
αλλά μόλις κάποιος επιχειρήσει να κάνει το ίδιο για εμάς στην καλύτερη
των περιπτώσεων, διαγράφεται, αποπέμπεται ή η παρέα του γίνεται πλέον
ανεπιθύμητη. Τελικά, είμαστε γεννημένοι να διαφωνούμε, ελπίζοντας ότι
δεν θα συμφωνήσει κανένας μαζί μας.
s-spinos:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ τώρα, τι θες να αποποιηθούμε το ταμπεραμέντο μας και να παραδεχτούμε ότι ο διπλανός μας μπορεί να είναι έναν πόντο ψηλότερος από μας.
Μην είναι 10 και λέμε για 1 όμως....χεχε
ΑπάντησηΔιαγραφήΔες και τους σχολιασμούς στο ίδιο θέμα που το έχω αναρτήσει και olympia
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://olympia.gr/2012/08/14/%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5/#comment-848769
Και επιτέλους θα αρχίσεις να γράφεις, να προβληματίζεις και να αναρτάς θέματα στο L1; Αφού σου ταιριάζει ως σκέψη και στυλ
ΑπάντησηΔιαγραφήs-spinos:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αλήθεια ότι τα περισσότερα των θεμάτων τα οποία αναρτάς είναι πολύ σημαντικά, και πλείστα από αυτά προβληματίζουν.
Όμως επίτρεψέ μου να έχω την άποψη ότι οι συμπατριώτες μας αποφεύγουν τα δύσκολα.
Και μη φανταστείς ότι φοβάμαι κάτι και παραμένω στην ανωνυμία, οι λόγοι είναι εντελώς προσωπικοί και θαρρώ ότι αυτό είναι κατανοητό.
Πάντως ευχαριστώ για την πρόταση, δεν θεωρώ τον εαυτό μου ικανό για αυτό που μου προτείνεις.
Όπως και να έχει παρακολουθώ αυτά που γράφεις εκείνα που κατά τη γνώμη μου έχουν ενδιαφέρον.
Ευχαριστώ ούτως ή άλλως για την επικοινωνία. Δεν έχει να κάνει με την ανωνυμία ή όχι. Στο Olympia συνεργάζομαι με άλλους 10 και ξέρω τους 4. Είναι όμως κατανοητή η θέση σου, και σεβαστή.
ΔιαγραφήΌποτε θεωρείς κάποιο θέμα άξιο ανάρτησης, μπορείς πάντως να το υποδεικνύεις, συμβάλλοντας έτσι στο να παραμένει ενδιαφέρουσα η θεματολογία.
ΓΜ