Κώνωψ ο Ανωφελέστατος...Από τον Στάθη

Το πρόβλημα δεν είναι μόνον αν η αθλήτρια των κουνουπιών του Νείλου είναι ανόητη - όπως μπορεί κάποιος να συμπεράνει όταν ακούει, φέρ’ ειπείν, τις εξηγήσεις της: «ήθελα
απλώς να προωθήσω (!) ένα κακόγουστο αστείο»!!!

Το πρόβλημα δεν είναι μόνον οι απόψεις της για τους «κωλότουρκους» και οι χαριεντισμοί της με τον κ. Κασιδιάρη, ούτε ότι, ως φαίνεται, ακολουθεί τη ρατσιστική πεπατημένη κι άλλων Ελλήνων (ή μήπως ελληναράδων) ντοπέ ή όχι αθλητών όπως η κυρία Φανή Χαλκιά, όταν δήλωνε ότι «οι Ελληνες έχουν το DNA του νικητή» - DNA που αδιαμφισβήτητα διέθετε ο Εφιάλτης, ο Νοταράς
κι ο Τσολάκογλου.
Ούτε επίσης είναι το μόνον πρόβλημα ότι η εν λόγω αθλήτρια θα έφερε το εθνόσημο και συνεπώς θα έπρεπε να το τιμά αναλόγως. Το πιθανότερο είναι να μη γνωρίζει τη διαφορά του εθνόσημου από ένα λογότυπο «χρυσού χορηγού» - αλλά για αυτό δεν φταίει η ίδια, ούτε η γενιά της.
Ούτε φταίει η ίδια, αν πλήθος σχολιαστών, δημοσιογράφων και πολιτικών διαμαρτύρονται διότι δεν της δόθηκε η ευκαιρία να απολογηθεί. Η κοπέλα δεν δικάστηκε, ώστε μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσης - καθαιρέθηκε. Και καθαιρέθηκε καλώς.
Μπορεί να καθαιρέθηκε από μιαν υποκριτική εξουσία (και αυτό είναι μια άλλη ιστορία), αλλά αυτήν μεν την εξουσία έως τώρα και η ίδια αναγνώριζε, σε αυτήν δε ακόμα και τώρα προσπαθεί να απολογηθεί.
Αυτό που φέρνει στον αφρό αυτή η ιστορία, ως μέγιστο πρόβλημα, είναι ότι η κοσμοθεώρηση που εξέθρεψε τη Χρυσή Αυγή φαίνεται να ’ναι ευρύτερη απ’ την εκλογική της επιρροή.
Δεν χρειάζεται να ’ναι κανείς Χρυσαυγίτης ή να ψηφίζει αυτό το φασιστικό μόρφωμα για να εμφορείται από αντιδραστικές και ανελλήνιστες απόψεις για τους ξένους, τον πλησίον του, για τη ζωή την ίδια και τους τρόπους των ανθρώπων που απολαμβάνουν αυτό το δώρο.

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η κοινωνία εκλαμβάνοντας ως «αριστερά» την ποπουλιστική παρέκβαση που αποτέλεσε το ΠΑΣΟΚ επί τριάντα χρόνια, έχει κάνει μια κομφορμιστική στροφή που φανερώνεται στα εύκολα ρατσιστικά κλισέ, στην ξενοφοβία, τη μισαλλοδοξία και την άκρατη ιδιώτευση.
Αντιμετωπίζοντας η κοινωνία τη μιντιακή τυραννίδα των εκσυγχρονιστών και των νεοφιλελεύθερων ως επικίνδυνη για την εθνική ταυτότητα (όπως και είναι), έχει επιστρέψει σε αντιδραστικά στερεότυπα που, μέσα στο φόβο της, τα θεωρεί ασφαλή.
Πληρώνουμε τώρα τα καμώματα (απολύτως κατευθυνόμενα) των αποδομητών στην εκπαίδευση με κύριους στόχους τη γλώσσα και την ιστορία. Ετσι όπως διδάσκεται σήμερα η Ιστορία στη Μέση Εκπαίδευση, τα παιδιά δεν αποκτούν επίγνωση του ιστορικού σώματος, αλλά αλιεύουν θραύσματα, που ούτε να ταξινομήσουν μπορούν, ούτε να εννοήσουν.
Ετσι, είναι επόμενο στις μέρες μας να ’χει «ρεύμα» η Χρυσή Αυγή στη νεολαία, να ’ναι κάτι σαν μόδα (όπως υπήρξε η Αριστερά στη μεταπολίτευση) - αλλά με μια ειδοποιό διαφορά: η Αριστερά είχε τότε σχέση με την πολιτικοποίηση των προσώπων, ενώ

ο φασισμός τώρα με την απολιτικοποίηση.
Οσον και με το έλλειμμα μόρφωσης.
Εκλαμβάνεται, για παράδειγμα, αυτό το νεοναζιστικό μόρφωμα ως πατριωτικό. Εκλαμβάνεται επίσης αυτό το ρατσιστικό - κρυπτοπαγανιστικό - δεισιδαιμονιστικά χριστιανικό - αποκρυφιστικό σύμφυρμα ως επιστροφή στα  πάτρια και τα «ελληνικά γράμματα».
Στην πραγματικότητα οι φασίστες, όπως κάθε αρχαιολάγνος ή αρχαιόπληκτος, από τους Ελληνες έχουν καταλάβει λιγότερα από έναν Σκύθη χωροφύλακα - διότι οι Σκύθες και πολιτισμένοι ήταν κι από ανθρωπιά καταλάβαιναν.
Απόδειξη: η Χρυσή Αυγή διεκύρηξε αιμοδοσία μόνον για Ελληνες! Και ο Ιπποκράτης; Η φροντίδα για τον άλλον που πρέπει να ’ναι ίδια με αυτήν για τους οικείους;
Οι ανελλήνιστοι αυτοί της Χρυσής Αυγής «πίνουν νερό» στο όνομα του Αλέξανδρου. Μήπως έχουν ακούσει τίποτα για τον «όρκο» του Μεγάλου Μακεδόνα;
Τον παραθέτω (οι υπογραμμίσεις δικές μου): «Σας εύχομαι τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι, να ευτυχήσετε με την

ειρήνη. Ολοι οι θνητοί από δω και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονοιασμένοι, για την κοινή προκοπή. Θεωρήστε την οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς τους νόμους, όπου θα κυβερνούν οι καλύτεροι, ανεξαρτήτως φυλής. Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι, σε Ελληνες και βαρβάρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η φυλή που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή.
Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Ελληνας και κάθε κακός Ελληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο. Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε ποτέ στα όπλα, παρά θα τις λύνετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας. Τον Θεό δεν πρέπει να τον νομίζετε ως αυταρχικό Κυβερνήτη, αλλά ως κοινό Πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τα αδέλφια στην οικογένεια.
Από μέρους μου θα θεωρώ όλους ίσους, λευκούς ή μελαψούς, και θα ήθελα να μην είστε μόνον υπήκοοι της Κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνέταιροι. Οσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεστούν αυτά που υπόσχομαι. Τον όρκο που δώσαμε με τη σπονδή απόψε κρατήστε τον σαν συμβόλαιο αγάπης».

Ακόμα κι αν ο όρκος αυτός δεν είναι αληθινός, είναι βέβαιο ότι απηχεί το κλίμα της πολιτικής διαθήκης του Αλέξανδρου, τον θεμελιώδη λίθο πάνω στον οποίον θα στήριζε το «Σύνταγμα» της επικράτειας που δημιούργησε (πλήθος πηγών και ιστοριών συγκλίνουν πάνω σε αυτό).
Και πάντως, αυτό ήταν το πνεύμα της οικουμενικότητας του ελληνισμού, όχι έτσι όπως εκφράστηκε από τις εξουσίες της ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής, αλλά έτσι όπως με τη φιλοσοφία (κι αργότερα με τον εξελληνισμένο χριστιανισμό) πρότεινε ως «τρόπο» στους πολίτες από τότε έως σήμερα.
Τώρα, τι σχέση μπορεί να έχει ένας Χρυσαυγίτης με τον Πλάτωνα ή τον Αγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, καλείται να απαντήσει ο Ηρακλής ή ο Αγιος Γεώργιος.
Οπως και να ’χει, το μόρφωμα αυτό, της Χρυσής Αυγής, θα τα φάει τα ψωμιά του.
Το μέρος της κοινωνίας όμως που εκφράζεται απ’ αυτό, επειδή έχει κάνει την αντιδραστική στροφή του πριν καν εμφανισθεί το τέρας, και μεγαλύτερο είναι από το τέρας και ήδη πολύ μακριά απ’ τα γράμματα που νομίζει ότι υπερασπίζεται διά του τέρατος - έναν ελληνισμό δηλαδή που ουδέποτε υπήρξε. Παρά μόνον ως άρνηση κάθε ελληναράδικης ύβρεως.
Αυτό, νομίζω, είναι το πρόβλημα. Και είναι μεγάλο...

ΣΤΑΘΗΣ