Εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων 2012, οι
οποίοι θα διεξαχθούν το καλοκαίρι που μας έρχεται στο Λονδίνο, η
Οργανωτική Επιτροπή, προφανώς σε συνεννόηση με την Βρετανική Kυβέρνηση, αποφάσισε να ονομάσει σταθμούς του μετρό της πρωτεύουσας και
για όσες ημέρες διαρκούν οι Αγώνες, με τα ονόματα σπουδαίων
προσωπικοτήτων του Ολυμπισμού. Ανάμεσα σε άλλα «ιερά τέρατα» των σπορ,
θα τιμηθεί, αλλά και θα τιμήσει με το όνομά του το μετρό, και ο δικός
μας, Πύρρος Δήμας.
Ο Πύρρος γεννήθηκε στην Αλβανία, από γονείς με καταγωγή από την ελληνική μειονότητα. Ενηλικιώθηκε στα Τίρανα, εκεί έκανε και τα πρώτα βήματα της μετέπειτα θρυλικής του καριέρας. Το 1991 ήρθε στην Ελλάδα και κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, η ελληνική πολιτεία πρόλαβε και του
έβγαλε το ελληνικό διαβατήριο, ούτως ώστε να αγωνιστεί στην Βαρκελώνη με τα γαλανόλευκα. Πρώτη Ολυμπιάδα, πρώτο χρυσό μετάλλιο! Θα ακολουθούσαν άλλα δυο, στην Ατλάντα το 1996 και στο Σύδνεϋ το 2000. Το 2004 στην Αθήνα, όπου και η τελευταία του «παράσταση», ανέβηκε ξανά στο βάθρο, που θα ήταν και το «κύκνειο άσμα» της υπέρλαμπρης καριέρας του, αυτή τη φορά με το χάλκινο στο στήθος. Ένας πραγματικός σταρ του αθλήματος, έκατσε για τελευταία αφορά «κάτω από την μπάρα». Είχε προλάβει φυσικά να γίνει ο πρώτος αθλητής στον κόσμο με τρία χρυσά μετάλλια στο άθλημα αλλά και κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στην κίνηση του αρασέ στην κατηγορία των 85κ., με 180κ. επίδοση την οποία πέτυχε το 1999 στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αθήνας.
Έλαβαν τέλος τα προπονητικά «χαστούκια» του Χρήστου Ιακώβου, έσβησαν τα φώτα της «παράστασης», σταμάτησε η καρδιά μας να ανεβαίνει στα ουράνια, όσες φορές σήκωνε, ο Άτλαντας του αθλητισμού, την μπάρα ψηλά. Από τότε ανέβηκε για πάντα στο πάνθεον των μεγάλων. Εξάλλου, ένα χρόνο αργότερα, το 2005, η Παγκόσμια Ομοσπονδία της Άρσης Βαρών, θα τον τιμούσε με τον διόλου ευκαταφρόνητο τίτλο του «Καλύτερου Αθλητή των 100 ετών». Οι συνάδελφοί του τον έχουν τιμήσει. Από το 2008 είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών. Αλήθεια, γνωρίζετε κάποιον που να δικαιούται περισσότερο από αυτόν αυτή τη θέση;
Η τιμή που του κάνει το Λονδίνο, είναι το κερασάκι στη τούρτα και δείχνει τον δρόμο. Η ελληνική πολιτεία, ακόμα δεν το έχει κάνει στον βαθμό που το αξίζει αυτός ο «γίγαντας». Οι πραγματικοί φίλοι του αθλητισμού στην Αλβανία, όμως, περιμένουν να αποκαταστήσει η αλβανική πολιτεία την διαχρονική αδικίας εις βάρος του. Να τον τιμήσει όπως αξίζει σε έναν μεγάλο αθλητή, που πράγματι δοξάστηκε με τα χρώματα της Ελλάδας αλλά έκανε τα πρώτα του βήματα με αυτά της εθνικής Αλβανίας. Ο Πύρρος Δήμας, κατά τη γνώμη του γράφοντα, αποτελεί σημείο αναφοράς για τον αθλητισμό και των δυο χωρών και για το μόνο που θα μπορούσαν να συναγωνιστούν οι δυο του πατρίδες, είναι στο ποια θα του αποδώσει έγκαιρα τις πρέπουσες τιμές.
Ο Πύρρος γεννήθηκε στην Αλβανία, από γονείς με καταγωγή από την ελληνική μειονότητα. Ενηλικιώθηκε στα Τίρανα, εκεί έκανε και τα πρώτα βήματα της μετέπειτα θρυλικής του καριέρας. Το 1991 ήρθε στην Ελλάδα και κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, η ελληνική πολιτεία πρόλαβε και του
έβγαλε το ελληνικό διαβατήριο, ούτως ώστε να αγωνιστεί στην Βαρκελώνη με τα γαλανόλευκα. Πρώτη Ολυμπιάδα, πρώτο χρυσό μετάλλιο! Θα ακολουθούσαν άλλα δυο, στην Ατλάντα το 1996 και στο Σύδνεϋ το 2000. Το 2004 στην Αθήνα, όπου και η τελευταία του «παράσταση», ανέβηκε ξανά στο βάθρο, που θα ήταν και το «κύκνειο άσμα» της υπέρλαμπρης καριέρας του, αυτή τη φορά με το χάλκινο στο στήθος. Ένας πραγματικός σταρ του αθλήματος, έκατσε για τελευταία αφορά «κάτω από την μπάρα». Είχε προλάβει φυσικά να γίνει ο πρώτος αθλητής στον κόσμο με τρία χρυσά μετάλλια στο άθλημα αλλά και κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στην κίνηση του αρασέ στην κατηγορία των 85κ., με 180κ. επίδοση την οποία πέτυχε το 1999 στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αθήνας.
Έλαβαν τέλος τα προπονητικά «χαστούκια» του Χρήστου Ιακώβου, έσβησαν τα φώτα της «παράστασης», σταμάτησε η καρδιά μας να ανεβαίνει στα ουράνια, όσες φορές σήκωνε, ο Άτλαντας του αθλητισμού, την μπάρα ψηλά. Από τότε ανέβηκε για πάντα στο πάνθεον των μεγάλων. Εξάλλου, ένα χρόνο αργότερα, το 2005, η Παγκόσμια Ομοσπονδία της Άρσης Βαρών, θα τον τιμούσε με τον διόλου ευκαταφρόνητο τίτλο του «Καλύτερου Αθλητή των 100 ετών». Οι συνάδελφοί του τον έχουν τιμήσει. Από το 2008 είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών. Αλήθεια, γνωρίζετε κάποιον που να δικαιούται περισσότερο από αυτόν αυτή τη θέση;
Η τιμή που του κάνει το Λονδίνο, είναι το κερασάκι στη τούρτα και δείχνει τον δρόμο. Η ελληνική πολιτεία, ακόμα δεν το έχει κάνει στον βαθμό που το αξίζει αυτός ο «γίγαντας». Οι πραγματικοί φίλοι του αθλητισμού στην Αλβανία, όμως, περιμένουν να αποκαταστήσει η αλβανική πολιτεία την διαχρονική αδικίας εις βάρος του. Να τον τιμήσει όπως αξίζει σε έναν μεγάλο αθλητή, που πράγματι δοξάστηκε με τα χρώματα της Ελλάδας αλλά έκανε τα πρώτα του βήματα με αυτά της εθνικής Αλβανίας. Ο Πύρρος Δήμας, κατά τη γνώμη του γράφοντα, αποτελεί σημείο αναφοράς για τον αθλητισμό και των δυο χωρών και για το μόνο που θα μπορούσαν να συναγωνιστούν οι δυο του πατρίδες, είναι στο ποια θα του αποδώσει έγκαιρα τις πρέπουσες τιμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.