Θέλω μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω τον διαχειριστή του loutraki-press για την δημοσίευση και επόμενης επιστολής του κου συνταξιούχου. Ούτως ή άλλως ο ίδιος, όπως και εγώ, έχει δεσμευτεί να δημοσιεύει τις επώνυμες επιστολές.
Ειλικρινά εκεί που ο συντάκτης αναφέρει ότι λειτουργώ ως εκπρόσωπος κόμματος ή του δημάρχου με διασκέδασε αφάνταστα, και το είχα ανάγκη αυτό το γέλιο σε αυτές τις δύσκολες μέρες. Να είναι καλά ο άνθρωπος.
Και με διασκεδάζει ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι αυτά και τα υπόλοιπα γράφονται από πολιτικά Νεφελίμ και Όρκ που σκοπό έχουν να βρουν λόγο ύπαρξης και αυθυπαρξίας στην απεραντοσύνη του τίποτα που διάγουν, αλλά και για να επαναφέρουν την ξεροκέφαλη διχόνοια που τόσο πολύ προσπάθησαν να μας εντρυφήσουν ακραίων αντιλήψεων άτομα αριστερής ή δεξιάς ιδεολογίας.
Εάν την ίδια ενέργεια την δαπανούσαν παραγωγικά, όχι προσκολλημένοι στο παλαιό εχθές και στη διχόνοια, αλλά στην θύμηση των ιδεωδών του μεγάλου αυτού έθνους και στον αγώνα για την ελευθερία, τότε δεν θα είχαμε φτάσει στο σημείο να ξεπουλιέται η πατρίδα μας, να υποθηκεύεται το μέλλον των παιδιών μας και να διακυβεύεται η εθνική ανεξαρτησία και η ελευθερία μας
Γεώργιος Δ. Μπάκος
Υ.Γ. "Ει το καλώς θνήσκειν αρετής μέρος εστί μέγιστον, ημίν εκ πάντων τούτ' απένειμε Τύχη· Ελλάδι γαρ σπεύδοντες ελευθερίην περιθείναι κείμεθ' αγηράτω χρώμενοι ευλογίη."
Υ.Γ. "Ει το καλώς θνήσκειν αρετής μέρος εστί μέγιστον, ημίν εκ πάντων τούτ' απένειμε Τύχη· Ελλάδι γαρ σπεύδοντες ελευθερίην περιθείναι κείμεθ' αγηράτω χρώμενοι ευλογίη."
Παρακολούθησα το Δημοτικό Συμβούλιο στο οποίο συζητήθηκε η πρόταση αυτή για τον ονομασία της πλατείας , παρά του ότι βρίσκομαι στην αντίπερα όχθη από το ΚΚΕ , όταν ο πρόεδρος διάβασε το ιστορικό των αδελφών Λάσκα , ασυναίσθητα πήγα να χειροκροτήσω , αυτήν απόφαση της Δημοτικής Κοινότητας, την ομόφωνη.Χωρίς να γνωρίζω όλη την τοπική ιστορία , μιας και δεν κατάγομαι από το Λουτράκι. Δεν περίμενα ποτέ να πάρει τέτοια τροπή και να υπάρξουν Γηγενείς που να μην την ψηφίσουν. Και ξαφνικά τα φαντάσματα του παρελθόντος , ο διχασμός , ο αδελφοκτόνος εμφύλιος , έμεινα κατάπληκτος .
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να έχω ζήσει τον εμφύλιο , έχω τραυματικές εμπειρίες , από τα παιδικά μου χρόνια , μέσα από το συγγενικό μου περιβάλλον , δυο αδέλφια αντιμέτωποι , ο ένας χωροφύλακας και ο άλλος "αντάρτης", σκοτώθηκαν και οι δυο στην ίδια μάχη σε ένα βουνό της Μυτιλήνης το 1948 , στο Ηρώο του χωριού ακόμα είναι μόνο το ένα όνομα γραμμένο, κρίμα.