Πώς γίνεται να σκεπτόμαστε όλοι μας πώς θα τα βγάλουμε πέρα, και ως άτομα και ως χώρα, και οι πολιτικοί μας να έχουν κολλήσει στο αν και πότε θέλουν εκλογές;
Στελέχη του ΠΑΣΟΚ ξυπνάνε και κοιμούνται ασχολούμενοι βασικώς με το πότε θα είναι η καλύτερη χρονική στιγμή για τη διενέργεια εκλογών, τον Σεπτέμβριο ή στα τέλη του έτους. Κατά τη θεωρία που έχει μάλιστα αναπτυχθεί, ακόμη και από συνεργάτες του πρωθυπουργού, «μόλις πάρουμε την έκτη δόση και πριν φτάσουν τα διάφορα σημειώματα της εφορίας στον κόσμο, δηλαδή λίγο μετά τις 15 Σεπτεμβρίου, θα είναι η καλύτερη στιγμή για εκλογές».
Μάλιστα! Από την άλλη, έχουμε την ηγετική ομάδα της Ν. Δ. η οποία θεωρεί ότι κερδίζει πόντους και επιμένει στη διεξαγωγή εκλογών,
θυμίζοντας λίγο την τραγική εκείνη περίοδο του κ. Παπανδρέου στην αντιπολίτευση, όπου ό, τι και να συνέβαινε στη χώρα εκείνος φώναζε «εκλογές, εκλογές τώρα». Το επιτελείο του κ. Σαμαρά έχει πέσει στην ίδια παγίδα και επιδίδεται σε δισύλλαβες ή το πολύ τρισύλλαβες κραυγές που δεν συνάδουν με την κρισιμότητα των περιστάσεων. Θα μου πείτε και τι να κάνουν, κόμματα είναι και κοιτάνε το συμφέρον τους. Ε, δεν είναι έτσι όμως, όχι τώρα και όχι με τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Πρώτα απ' όλα καταλαβαίνετε σε τι κλίμα θα γίνουν αυτές οι εκλογές; Σκεφθείτε πόσο μεγάλο είναι το ρίσκο της γενικευμένης αναρχίας, της βίας και των επεισοδίων εναντίον διαφόρων υποψηφίων. Το κράτος θα παραλύσει, όπως γίνεται πάντοτε πριν από τις εκλογές, και η χώρα θα μοιάζει ακυβέρνητο καράβι.
Ακόμη πιο σημαντικό όμως είναι το πώς θα δουν οι εταίροι και δανειστές μας αυτήν την εξέλιξη. Στην πράξη θα καταλάβουν ότι τους κοροϊδεύουμε, ότι μόλις πήραμε τα λεφτά στην τσέπη ξαναπαίζουμε τα δικά μας πολιτικά παιχνιδάκια αδιαφορώντας για την τήρηση και την εφαρμογή των υποχρεώσεών μας. Δεν είναι τυχαίο πως όλοι, όλοι όμως, από την κ. Μέρκελ και τον κ. Μπαρόζο έως την κ. Κλίντον έδωσαν το ίδιο μήνυμα σε όλες τις κατευθύνσεις: «τηρήστε τις υποχρεώσεις σας, μην μπείτε σε καμιά πολιτική περιπέτεια και μην αρχίσετε πάλι να σκέπτεσθε μήπως μπορείτε να εξασφαλίσετε μια ακόμη καλύτερη συμφωνία γιατί η υπομονή μας, των ψηφοφόρων μας, των υπηρεσιών μας και των αγορών έχει τελειώσει». Βεβαίως, δεν λέω, εθνικώς ανεξάρτητοι είμεθα και υπερήφανοι, οπότε αν θέλουμε να αυτοκτονήσουμε και να δοκιμάσουμε την τύχη μας, δικαίωμά μας είναι. Κανείς όμως δεν δικαιούται να ξεγελάσει τον ελληνικό λαό και να μην τον προειδοποιήσει για τους κινδύνους μιας εκλογικής περιπέτειας.
Είναι λογικό η κυβέρνηση να νιώθει κούραση και έλλειψη νομιμοποίησης, και η αντιπολίτευση να βιάζεται. Είναι όμως πιο λογικό να κάνουν και οι δύο τη δουλειά τους, ο ένας να κυβερνήσει εφαρμόζοντας όσα έχει δεσμευθεί να κάνει, ο άλλος προετοιμαζόμενος σοβαρά για να γίνει κυβέρνηση σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Η επιπολαιότητά τους θα είναι εγκληματική και η Ιστορία δεν θα τους συγχωρήσει αν, αντί για το καθήκον τους, επιμένουν να βρουν τι συμφέρει το κόμμα αντί να αναρωτιούνται τι συμφέρει αυτήν τη χώρα.
Στελέχη του ΠΑΣΟΚ ξυπνάνε και κοιμούνται ασχολούμενοι βασικώς με το πότε θα είναι η καλύτερη χρονική στιγμή για τη διενέργεια εκλογών, τον Σεπτέμβριο ή στα τέλη του έτους. Κατά τη θεωρία που έχει μάλιστα αναπτυχθεί, ακόμη και από συνεργάτες του πρωθυπουργού, «μόλις πάρουμε την έκτη δόση και πριν φτάσουν τα διάφορα σημειώματα της εφορίας στον κόσμο, δηλαδή λίγο μετά τις 15 Σεπτεμβρίου, θα είναι η καλύτερη στιγμή για εκλογές».
Μάλιστα! Από την άλλη, έχουμε την ηγετική ομάδα της Ν. Δ. η οποία θεωρεί ότι κερδίζει πόντους και επιμένει στη διεξαγωγή εκλογών,
θυμίζοντας λίγο την τραγική εκείνη περίοδο του κ. Παπανδρέου στην αντιπολίτευση, όπου ό, τι και να συνέβαινε στη χώρα εκείνος φώναζε «εκλογές, εκλογές τώρα». Το επιτελείο του κ. Σαμαρά έχει πέσει στην ίδια παγίδα και επιδίδεται σε δισύλλαβες ή το πολύ τρισύλλαβες κραυγές που δεν συνάδουν με την κρισιμότητα των περιστάσεων. Θα μου πείτε και τι να κάνουν, κόμματα είναι και κοιτάνε το συμφέρον τους. Ε, δεν είναι έτσι όμως, όχι τώρα και όχι με τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Πρώτα απ' όλα καταλαβαίνετε σε τι κλίμα θα γίνουν αυτές οι εκλογές; Σκεφθείτε πόσο μεγάλο είναι το ρίσκο της γενικευμένης αναρχίας, της βίας και των επεισοδίων εναντίον διαφόρων υποψηφίων. Το κράτος θα παραλύσει, όπως γίνεται πάντοτε πριν από τις εκλογές, και η χώρα θα μοιάζει ακυβέρνητο καράβι.
Ακόμη πιο σημαντικό όμως είναι το πώς θα δουν οι εταίροι και δανειστές μας αυτήν την εξέλιξη. Στην πράξη θα καταλάβουν ότι τους κοροϊδεύουμε, ότι μόλις πήραμε τα λεφτά στην τσέπη ξαναπαίζουμε τα δικά μας πολιτικά παιχνιδάκια αδιαφορώντας για την τήρηση και την εφαρμογή των υποχρεώσεών μας. Δεν είναι τυχαίο πως όλοι, όλοι όμως, από την κ. Μέρκελ και τον κ. Μπαρόζο έως την κ. Κλίντον έδωσαν το ίδιο μήνυμα σε όλες τις κατευθύνσεις: «τηρήστε τις υποχρεώσεις σας, μην μπείτε σε καμιά πολιτική περιπέτεια και μην αρχίσετε πάλι να σκέπτεσθε μήπως μπορείτε να εξασφαλίσετε μια ακόμη καλύτερη συμφωνία γιατί η υπομονή μας, των ψηφοφόρων μας, των υπηρεσιών μας και των αγορών έχει τελειώσει». Βεβαίως, δεν λέω, εθνικώς ανεξάρτητοι είμεθα και υπερήφανοι, οπότε αν θέλουμε να αυτοκτονήσουμε και να δοκιμάσουμε την τύχη μας, δικαίωμά μας είναι. Κανείς όμως δεν δικαιούται να ξεγελάσει τον ελληνικό λαό και να μην τον προειδοποιήσει για τους κινδύνους μιας εκλογικής περιπέτειας.
Είναι λογικό η κυβέρνηση να νιώθει κούραση και έλλειψη νομιμοποίησης, και η αντιπολίτευση να βιάζεται. Είναι όμως πιο λογικό να κάνουν και οι δύο τη δουλειά τους, ο ένας να κυβερνήσει εφαρμόζοντας όσα έχει δεσμευθεί να κάνει, ο άλλος προετοιμαζόμενος σοβαρά για να γίνει κυβέρνηση σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Η επιπολαιότητά τους θα είναι εγκληματική και η Ιστορία δεν θα τους συγχωρήσει αν, αντί για το καθήκον τους, επιμένουν να βρουν τι συμφέρει το κόμμα αντί να αναρωτιούνται τι συμφέρει αυτήν τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.