Όμως περπατώντας στους δρόμους της, όπου τα πάντα γράφονται σε Φλαμανδικά, Γαλλικά και Αγγλικά, μπορείς να καταλάβεις ότι στον πυρήνα της πόλης που φιλοξενεί το Ευρωκοινοβούλιο κάτι συμβαίνει.
Το Βέλγιο είναι μια χώρα που αποτελείται από δύο μεγάλες γλωσσικές κοινότητες.
Από τη μία πλευρά, υπάρχουν οι ολλανδόφωνοι (ή Φλαμανδοί), που κατοικούν στη Φλάνδρα, την περιοχή που καλύπτει το βόρειο μισό της χώρας. Από την άλλη, βρίσκονται οι γαλλόφωνοι, η μεγάλη πλειονότητα των οποίων κατοικεί στο νότιο
τμήμα της χώρας, δηλαδή στη Βαλονία, ενώ μία υπολογίσιμη μερίδα διαμένει στις Βρυξέλλες.
Η Φλάνδρα και η Βαλονία τοποθετούνται έτσι, αντίστοιχα, στον Βορρά και στον Νότο ενός "γλωσσικού συνόρου" που αν και, επισήμως, είναι πρόσφατο, στην πραγματικότητα υφίσταται εδώ και αιώνες.
Το Βέλγιο δημιουργήθηκε εννέα χρόνια μετά την Ελληνική επανάσταση, το 1830, και από τότε κάτοικοι και πολιτικοί κατάφεραν να το χτίσουν σε γερά θεμέλια. Παρά τα προβλήματα μεταξύ Φλαμανδών και Βαλόνων υπάρχουν κάποια πράγματα που ενώνουν τις δύο κουλτούρες.
Αυτά είναι η εκπαίδευση και πρόνοια τα οποία δε διαλύθηκαν ούτε όταν η χώρα πρόσφατα δεν είχε κυβέρνηση για περισσότερο από 541 ημέρες, διάστημα που είναι το μεγαλύτερο που παρέμεινε με υπηρεσιακή κυβέρνηση σε καιρό ειρήνης οποιαδήποτε χώρα παγκοσμίως στην ιστορία!
Τι κοινό μπορεί να έχει το Βέλγιο, που για κάποιους δεν είναι καν κράτος, με την Ελλάδα μας;
Πως και γιατί η χώρα που γέννησε την Δημοκρατία μετά από τόσα χρόνια δεν έχει καταφέρει να έχει τουλάχιστον ένα σταθερό εκπαιδευτικό σύστημα και σύστημα υγείας ικανό να περιθάλψει τους πάντες.
Θα ήταν απλό να αφορίσουμε την Τρόικα και να πούμε ότι διέλυσαν την παιδεία και την υγεία. Καμία τρόικα δεν θα τολμούσε να βάλει "χέρι" σε ένα υγιές σύστημα παιδείας και υγείας αν μετά από τόσες μεταρρύθμισης ήταν ακόμα τόσο άθλιο για τους πολίτες.
Δεν πάνε πολλά χρόνια που σαν μαθητές τρέχαμε μετά το σχολείο σε φροντιστήρια για να παπαγαλίσουμε την ύλη των πανελληνίων. Δεν πάνε πολλά χρόνια που σαν μαθητές είδαμε τουλάχιστον πέντε μεταρρυθμίσεις μέσα σε διάστημα 20 ετών.
Η εμπειρία έχει δείξει ότι από τη σύνταξη των προγραμμάτων και την έκθεση των πορισμάτων διαλόγου έως την υλοποίηση η απόσταση είναι μεγάλη. Και τα οξύτατα προβλήματα της Παιδείας παραμένουν.
Θα έβαζε χέρι η τρόικα στην παιδεία αν ήταν διαφανείς οι χρηματοδοτήσεις των πανεπιστημίων; Θα έβαζε χέρι η τρόικα αν είχαμε λύσει μόνοι μας την προβληματική εικόνα των κεντρικών πανεπιστημίων που βιώνουν ανάλογα την έλλειψη υποδομών, έχοντας τον μεγαλύτερο αριθμό εισακτέων μαζί και με τις ετήσιες μετεγγραφές από την περιφέρεια;
Στην υγεία υπάρχουν παρόμοια προβλήματα με αποτέλεσμα κάθε υπουργός υγείας να κάνει και από μια "μεταρρύθμιση" που αντί να βελτιώσει το σύστημα υγείας να το χειροτερεύει καθώς οφείλουμε να μειώσουμε την υγειονομική δαπάνη όπως επιτάσσει η τρόικα.
Αποτέλεσμα αυτών την πολιτικών και της αδιαλλαξίας της κυβέρνησης που αντί να κάνει διάλογο βγάζει φιρμάνια είναι η απεργίες των Διοικητικών Υπάλληλων στα Πανεπιστήμια και αυτές των Γιατρών του ΕΟΠΠΥ, ο οποίος να θυμίσουμε ήταν μεταρρύθμιση της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου πριν δύο χρόνια.
Αν θελήσουμε να γίνουμε Ευρωπαϊκή Χώρα που σέβεται τους φορολογούμενους πολίτες οφείλουμε εδώ που φτάσαμε και κάτω από τη Δαμόκλειο σπάθη της Τρόικας όλοι μαζί να κάνουμε διάλογο για μεταρρυθμίσεις ουσίας έχοντας ορίζοντα ένα σχέδιο, που θα έχει ως στόχο να λειτουργούν οι πυλώνες του κοινωνικού κράτος, υγεία και παιδεία ακόμα και με ακυβερνησία, όπως το έκαναν στο Βέλγιο.
Αν το πετύχουμε αυτό τότε θα υπάρξει αξιοκρατία, ανάπτυξη, κοινωνική ειρήνη ένα κράτος που προσφέρει στους πολίτες.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.