Η υπακοή που επιδεικνύει για να μπορέσει τέλος Φεβρουαρίου, αρχές Μαρτίου, να έχει, προσφορές από δυο επενδυτικά σχήματα - και όχι από ένα για να μην ξεφτιλιστεί - είναι άλλωστε απαράμιλλη, όπως φαίνεται και από την τελευταία τροπολογία που κατατέθηκε στο παντελώς άσχετο νομοσχέδιο για τον ΕΟΠΥΥ.
Τροπολογία με την οποία προβλέπεται ότι το ελληνικό δημόσιο θα συνυπογράφει μαζί με το ΤΑΙΠΕΔ όποιες συμβάσεις πώλησης δημόσιας περιουσίας κρίνει, αναλαμβάνοντας έτσι την αποζημίωση των
επενδυτών σε περίπτωση που ζημιωθούν από καθυστερήσεις που θα οφείλονται σε «πράξεις η παραλείψεις» δημοσίων υπηρεσιών όπως η αρχαιολογική υπηρεσία και η πολεοδομία!
Μια τροπολογία με την οποία , όπως επεσήμανε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάντια Βαλαβάνη, επιχειρείται εξόφθαλμη λαθροχειρία αφού αφορά σε όλες τις πράξεις φορέων και υπηρεσιών του δημοσίου, δηλαδή και τις νόμιμες, τις περιπτώσεις εκείνες, δηλαδή, κατά τις οποίες οι καθυστερήσεις προκύπτουν όχι επειδή παραβιάζεται, αλλά επειδή εφαρμόζεται η νομοθεσία!
Βέβαια αυτή η παραχώρηση δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού οι επίδοξοι επενδυτές γνωρίζουν ότι η αξιοποίηση του Ελληνικού δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση, τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει επιλέξει να αποκλείσει φορείς και πολίτες και που επιχειρεί τη μεγαλύτερη παρέμβαση που έχει γίνει ποτέ στο Λεκανοπέδιο χωρίς καμιά ενημέρωση και χωρίς καν να επιδιώξει κοινωνική συναίνεση. Τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει επιλέξει να «φυτέψει» μια νέα πόλη μέσα στην πόλη με τσαμπουκά. Και δεν θα είναι εύκολη υπόθεση γιατί ήδη στο Σ.τ.Ε έχουν κατατεθεί δυο προσφυγές, μια από δέκα κατοίκους της περιοχής και μια από τους δήμους Ελληνικού – Αργυρούπολης και Αλίμου.
Στα κάγκελα ακόμα και οι φανατικοί υποστηρικτές
Η ιστορία με το Ελληνικό, πάντως, και την προβολή του ως τη μεγαλύτερη επένδυση της Μεσογείου αρχίζει και μπάζει πολύ νερό. Το παζλ σιγά σιγά σχηματίζεται και η εικόνα που αναδύεται δεν είναι και η καλύτερη δυνατή για τις κυβερνητικές επιλογές ενώ σχολιάζεται πικρόχολα ακόμα και από τους φανατικούς υποστηρικτές της πώλησης και του συγκεκριμένου τύπου ανάπτυξης. Και αυτό γιατί:
- Η αξία αρχικά είχε υπολογιστεί το 2011 σε κάπου 5 δισεκατομμύρια ευρώ και τώρα οι πληροφορίες κάνουν λόγο για κάπου 300-400 εκατομμύρια
-Το δημόσιο αναλαμβάνει το κόστος μετεγκατάστασης 70 κοινωφελών χρήσεων και της κατεδάφισης 400 κτισμάτων που υπάρχουν στην έκταση, με κόστος άγνωστο μέχρι στιγμής καθώς και το έργο της «βύθισης» της παραλιακής λεωφόρου, το κόστος των οποίων εκτιμάται σε άνω των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ
-Άγνωστο είναι επίσης το κόστος των υποστηρικτικών έργων, δηλαδή των παράπλευρων υποδομών που θα χρησιμεύσουν για την αξιοποίηση του Ελληνικού
-Ο επενδυτής που θα έχει για 99 χρόνια την εκμετάλλευση της έκτασης, δεν θα πληρώσει μια έξω για την αγορά του Ελληνικού αλλά θα μπορεί να προκαταβάλει το 25% του τιμήματος και το υπόλοιπο 75% σε 10 ετήσιες δόσεις
-Το δημόσιο θα λαμβάνει συγκεκριμένο ποσοστό επί των κερδών του επενδυτή αλλά μόνο στην περίπτωση που ο τελευταίος παρουσιάζει συγκεκριμένη απόδοση επί των ιδίων κεφαλαίων. Συγκεκριμένα εάν ο επενδυτής επιτυγχάνει κέρδη άνω του 15%, τότε το 30% θα πηγαίνει στα ταμεία του δημοσίου
-Η σύμβαση διασφαλίζει επίσης τον επενδυτή ότι καθ’ όλη τη διάρκεια ανάπτυξης του Ελληνικού, που υπολογίζεται σε 10-15 χρόνια, δεν πρόκειται να αλλάξει η νομοθεσία γύρω από το χωροταξικό σκέλος της συγκεκριμένης έκτασης
-Ο πλειοδότης θα δεσμεύεται, με τη σειρά του, για τις επενδύσεις που θα πραγματοποιήσει εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος και συγκεκριμένα εντός 15 ετών
Βάλια Μπαζού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.