Επιστροφή στο... «γαμώ το στανιό μου»

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, σε μια επίσκεψή του στις ΗΠΑ, έγινε αποδέκτης της οργής του τότε επικεφαλής της CIA Τζορτζ Τένετ για την αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να εντοπίσει και να συλλάβει τα μέλη της 17Ν. «Γαμώ το στανιό μου, κάντε κάτι με την τρομοκρατία!» είναι η φράση που αποδίδεται στον Ελληνοαμερικανό παράγοντα.
Μάλιστα, όπως αποκαλύφθηκε μια δεκαετία αργότερα, μετά τη διαρροή των περιβόητων Wikileaks, και όπως εμφανίζεται να καταγράφει στις αναφορές του στις ΗΠΑ ο τότε πρέσβης στην Ελλάδα Ντάνιελ Σπέκχαρντ, ο Χρυσοχοΐδης δεν δίσταζε να χλευάζει ενώπιον των Αμερικανών αξιωματούχων την ανικανότητα της ΕΥΠ και της Αντιτρομοκρατικής, χαρακτηρίζοντάς τους «ένα
τίποτα, αφού μπορεί να γνωρίζουν τις ταυτότητες όλων των μελών των τρομοκρατικών οργανώσεων, αλλά δεν έχουν στοιχεία ώστε να προχωρήσουν σε συλλήψεις».
Λίγο καιρό αργότερα ο Χρυσοχοΐδης και η Αντιτρομοκρατική θα έδρεπαν τους καρπούς της δόξας για την εξάρθρωση του επιχειρησιακού βραχίονα της 17 Νοέμβρη και, φυσικά, τα θερμά συγχαρητήρια των άλλοτε θερμών επικριτών τους.
Όσοι πάντως γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις επιμένουν πως το μοιραίο λάθος των μελών της μακροβιότερης ελληνικής τρομοκρατικής οργάνωσης ήταν η δολοφονία του Βρετανού στρατιωτικού ακολούθου Στίβεν Σόντερς (8 Ιουνίου 2000), η οποία είχε συνέπεια την ουσιαστική ανάληψη των ερευνών για την εξάρθρωση της οργάνωσης από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες και τη Σκότλαντ Γιαρντ.

Ξένες δυνάμεις

Δώδεκα χρόνια μετά, με το... φάντασμα – κυριολεκτικώς και μεταφορικώς – της 17Ν να επιστρέφει (έστω και εκφρασμένο από τον Χριστόδουλο Ξηρό) και με την Ελλάδα εν μέσω της μεγαλύτερης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης από τη μεταπολίτευση, οι ξένες δυνάμεις αναλαμβάνουν πάλι δράση.

Όσο η «νεοτρομοκρατία» – όπως συνηθίζουν να ονομάζουν οι «επαΐοντες της αντιτρομοκρατικής» τις οργανώσεις που ξεπήδησαν μετά την εξάρθρωση της 17Ν – αποτελούσε μόνο εσωτερική υπόθεση, με τους επιλεγμένους στόχους να έχουν καθαρά εγχώριο ενδιαφέρον, οι εκτός Ελλάδας, παρότι την περίοδο της χρεοκοπίας είναι βουτηγμένοι μέχρι τον λαιμό στις υποθέσεις μας και συνυπεύθυνοι για την ελληνική κατάντια, παρέμεναν αποστασιοποιημένοι.



Όμως η επίθεση στην κατοικία του Γερμανού πρεσβευτή Βόλφγκανγκ Ντολτ και η απόδραση - εξαφάνιση του Χριστόδουλου Ξηρού, μετά την άδεια που του είχε δοθεί την Πρωτοχρονιά από τις φυλακές Κορυδαλλού, προκάλεσαν την οργή των ξένων δανειστών, επιτηρητών και... συμμάχων μας.

Αρχικά η ανησυχία των Γερμανών εκφράστηκε μέσω της έγκυρης οικονομικής εφημερίδας «Handelsblatt», η οποία με δημοσίευμά της στις 14 Ιανουαρίου, με τίτλο «Δραπέτευσε αρχιτρομοκράτης μετά το ρεβεγιόν», αναφέρεται στον Χριστόδουλο Ξηρό, αλλά και στην ιστορία της 17Ν, καθώς και στα σενάρια «αναβίωσης της τρομοκρατίας» κι ενός πιθανού μεγάλου τρομοκρατικού χτυπήματος.

Στο συγκεκριμένο άρθρο του ο δημοσιογράφος Γκερτ Χέλερ δεν κρύβει τον φόβο και την ανησυχία των Γερμανών για τις γερμανικές αντιπροσωπείες στην Αθήνα, οι οποίες προφανώς θεωρούνται πλέον στόχοι για ένα πιθανό δεύτερο χτύπημα, ύστερα από εκείνο στο σπίτι του πρεσβευτή τους στην Αθήνα.

Στο συγκεκριμένο δημοσίευμα γίνεται εκτενής αναφορά στα περί «ρεβεγιόν τρομοκρατών στον Κορυδαλλό» μεταξύ του Ξηρού και των φυλακισμένων μελών της πρώτης γενιάς της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, μεταφέροντας και όλα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες σχετικά με την «εμφύλια» σύγκρουση στον χώρο των αντιεξουσιαστών.

Το πλέον ανησυχητικό στο συγκεκριμένο δημοσίευμα και στην ανάλυση της εφημερίδας είναι ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, η επικρατούσα αντίληψη στην ελληνική κοινωνία σχετικά με τον ρόλο που διαδραμάτισε η Γερμανία στην ελληνική οικονομική κρίση και την επιβολή της λιτότητας καθιστά τις γερμανικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα υποψήφιους στόχους υψηλής επικινδυνότητας.

Οι ΗΠΑ

Πέραν των Γερμανών, ενεργό ρόλο στα ελληνικά ζητήματα γύρω από τη «νεοτρομοκρατία» εμφανίζονται να αναλαμβάνουν εκ νέου οι Αμερικανοί.

◆ Προηγήθηκε η επικριτική ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, την επομένη της γνωστοποίησης από τις ελληνικές διωκτικές αρχές της εξαφάνισης του Χριστόδουλου Ξηρού.

◆ Ακολούθησε η αυστηρή σύσταση που εκδηλώθηκε μέσω του αρμόδιου υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι στη συνάντησή του με τον Έλληνα ομόλογό του και αντιπρόεδρο της ελληνικής κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο.Οι δύο αυτές αντιδράσεις, σύμφωνα με τους γνώστες της πολιτικής των ΗΠΑ σε θέματα τρομοκρατίας, αποτελούν τον προάγγελο της πλήρους επαναδραστηριοποίησης των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στη χώρα μας, οι οποίες φέρονται να είχαν ατονήσει μετά το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών το 2005.

Αυτή η εξέλιξη ενδεχομένως είναι μια από τις χειρότερες που θα μπορούσαμε να περιμένουμε, καθώς:

1 Οι Αμερικανοί έχουν τους περισσότερους στόχους και τα περισσότερα θύματα (από τους μη Έλληνες) στην πρώτη και μεγάλης διάρκειας φάση του «αντάρτικου πόλης» στην Ελλάδα, όταν πρωταγωνιστούσαν η 17Ν και ο ΕΛΑ.

2 Στις εσωστρεφείς τα τελευταία χρόνια ΗΠΑ, η λέξη «τρομοκρατία» βρίσκεται στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας από το 2001 και το δραματικό χτύπημα της Αλ Κάιντα στους «δίδυμους πύργους» στη Νέα Υόρκη σε ό,τι αφορά τις σχέσεις τους με τον έξω κόσμο, είτε η τρομοκρατία προκαλεί πραγματικό φόβο και απειλή για τα αμερικανικά συμφέροντα είτε συνιστά εργαλείο πολιτικής διείσδυσης και ελέγχου άλλων χωρών. Μια πολιτικώς γερμανοκρατούμενη Ελλάδα αποτελεί πάντως πρόκληση αυτή την εποχή για τις ΗΠΑ...

3 Στο παρελθόν η εμπλοκή αμερικανικών υπηρεσιών στις ελληνικές αντιτρομοκρατικές έρευνες όχι μόνο στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία, αλλά οι εμμονές Ελλήνων και Αμερικανών «αρμοδίων» οδήγησαν σε πολλές και τραγικές αποτυχίες, οι οποίες άφησαν πίσω τους μια μεγάλη ομάδα «συνήθων υπόπτων», των οποίων η συμμετοχή σε διάφορες επιθέσεις ουδέποτε αποδείχτηκε.

4Η απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού και η επαναφορά – όπως, τέλος πάντων, γίνεται αυτές τις μέρες... – της 17 Νοέμβρη στην αντιτρομοκρατική ατζέντα όχι μόνο προκαλεί τα παλαιά ανακλαστικά των υπηρεσιών των ΗΠΑ, αλλά προϊδεάζει για το ενδεχόμενο να... ξαναθυμηθούμε τις «μεγάλες στιγμές» που ζήσαμε πριν από πολλά χρόνια με τις άκαρπες και άστοχες έρευνες και στοχοποιήσεις προσώπων. Όχι ότι θέλουμε ή επιχειρούμε να προδικάσουμε την εξέλιξη των όποιων ερευνών, αλλά το παρελθόν είναι πάντα χρήσιμο να μας προειδοποιεί και να μας διδάσκει...

Καπέλωμα...

Σε κάθε περίπτωση η αναποτελεσματικότητα της Ελληνικής Αστυνομίας σε θέματα τρομοκρατίας είναι αυτή που επισπεύδει την εμπλοκή των ξένων μυστικών υπηρεσιών, οι οποίες, εδώ που τα λέμε, άλλο που δεν ήθελαν για να «προσφερθούν» να... καπελώσουν τις έρευνες του Δένδια και των υφισταμένων του.

Είναι κοινά παραδεκτό πως το φαινόμενο της «νεοτρομοκρατίας» στην Ελλάδα θυμίζει το μυθικό τέρας της Λερναίας Ύδρας. Μπορεί οι εν ενεργεία οργανώσεις και ομάδες να μην φθάνουν τα εννέα κεφάλια του μυθικού τέρατος, αλλά οι έξι κυριότεροι «πυρήνες», που εμφανίστηκαν την περίοδο της σκληρής μνημονιακής πολιτικής στην Ελλάδα τη διετία 2012-13, έχουν καταγράψει στο ενεργητικό τους σωρεία αιματηρών και... εκρηκτικά εντυπωσιακών επιθέσεων.

Σύμφωνα με τον «κατάλογο» της αντιτρομοκρατικής – ο οποίος δεν αποτελεί ντε και καλά... ευαγγέλιο – πρόκειται για:

◆ Τη σύμπραξη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς με τη Σέχτα Επαναστατών και την ιταλική οργάνωση FAI.

◆ Την ομάδα των Νίκου Μαζιώτη και Πόλας Ρούπα, οι οποίοι αρχικά προφυλακίστηκαν ως μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, αλλά εξαφανίστηκαν ύστερα από την αποφυλάκισή τους λόγω παρέλευσης του δεκαοκτάμηνου της κράτησής τους καθώς δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία ώστε να αρχίσει η δίκη τους.

◆ Την Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών, η οποία ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση στα γραφεία της Ν.Δ. στη Λεωφόρο Συγγρού (14 Ιανουαρίου 2013) και «θύμισε» σε πολλούς με την επί μήνες καθυστερημένη προκήρυξή της τη... 17 Νοέμβρη.

◆ Τη Σύμπραξη Αναρχικών Οργανώσεων Άγρια Ελευθερία και Υποκινητές Κοινωνικών Εκρήξεων, η οποία είχε αναλάβει την ευθύνη για τη βόμβα στο εμπορικό κέντρο Mall Athens (20 Ιανουαρίου 2013).

◆ Τις Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις, οι οποίες ανέλαβαν την ευθύνη για τις πρόσφατες δολοφονίες των δύο μελών της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο (1 Νοεμβρίου 2013).

◆ Την «αγνώστου ταυτότητας», μέχρι στιγμής, οργάνωση που επιτέθηκε με καλάσνικοφ κατά της κατοικίας του Γερμανού πρεσβευτή στο Χαλάνδρι, στις 30 του περασμένου Δεκεμβρίου.

Στις προαναφερόμενες οργανώσεις και ομάδες θα πρέπει συμπεριληφθούν τα ασύλληπτα μέλη της Σέχτας Επαναστατών, που ευθύνονται για τις δολοφονίες του αστυνομικού Νεκτάριου Σάββα και του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια, και οι αποστολείς του πακέτου - βόμβα προς τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που στοίχισε τη ζωή στον υπασπιστή του Πέτρο Βασιλάκη – σύμφωνα με την Αντιτρομοκρατική, πίσω από αυτή κρύβεται ο διαβόητος καταζητούμενος Βασίλης Παλαιοκώστας.

Από τη μακρά λίστα των αναζητούμενων αλλά ουδέποτε συλληφθέντων γίνεται σαφές πως η φυσική και πολιτική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. βρίσκεται σε κατάσταση πανικού. Αυτό μαρτυρούν τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας που έσπευσε να πάρει η Αντιτρομοκρατική μετά την επανεμφάνιση του Χριστόδουλου Ξηρού για όλους τους δυνάμει στόχους, είτε πρόκειται για ανθρώπους είτε για κτήρια και επιχειρήσεις.

Τώρα, αν αναζητάτε απάντηση στο τι ακριβώς θα προσφέρουν οι ξένοι «αντιτρομοκράτες», που έρχονται να «καπελώσουν» τον Δένδια και τα λαγωνικά του, κάντε υπομονή. Οι απαντήσεις θα προκύψουν με τον καιρό.

Σχεδόν αδύνατη η «ένωση» της «νεοτρομοκρατίας»

Ποιος είναι όμως ο ρόλος που μπορεί να έχει ο Χριστόδουλος Ξηρός στο νέο – εν πολλοίς αχαρτογράφητο και υπό διαμόρφωση – νέο τοπίο του εντελώς ιδιόμορφου ελληνικού «αντάρτικου πόλης»;

Το αυτοαποκαλούμενο «ελεύθερο μέλος της 17Ν» στο μήνυμά του απηύθυνε «ενωτικό» κάλεσμα στις εν ενεργεία αλλά και «εν υπνώσει» οργανώσεις, καλώντας σε «πανστρατιά και συστράτευση όλων όσοι έχουν υιοθετήσει το αντάρτικο», χρήζοντας παράλληλα εαυτόν επικεφαλής (!) της επικείμενης «συνένωσης».

Ωστόσο, μια «ένωση δυνάμεων» παλαιότερων και νεότερων ομάδων, οργανώσεων και ατόμων θα πρέπει να απορριφθεί ως ενδεχόμενο, όσο και αν την... προπαγανδίζουν το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, η ΕΛ.ΑΣ. και τα ΜΜΕ, τα οποία είναι πάντα πρόθυμα να αναπαραγάγουν κάθε είδους... παπαριά που είτε τους «σερβίρουν» ανεπισήμως η αντιτρομοκρατική υπηρεσία και το υπουργείο είτε τη σκαρφίζονται μόνα τους προκειμένου να «παίξουν» κάτι θεαματικό.

Όσοι γνωρίζουν τις κάθετες ιδεολογικές και άλλες διαφορές μεταξύ των διαφόρων οργανώσεων και ομάδων – που κρατούν από την εποχή της ομηρικής κόντρας της 17Ν με τον ΕΛΑ και συνεχίστηκαν με τις επεισοδιακές «διασπάσεις» στην εποχή της «νεοτρομοκρατίας» – είναι βέβαιοι ότι πρακτικά μια τέτοια «ένωση» είναι σχεδόν αδύνατη.

Μια πρακτική απόδειξη θα μπορούσαν, όλοι αυτοί οι υπερφίαλοι προχειρολόγοι, να αντλήσουν από την εξέλιξη των σχέσεων των καταδικασμένων για τη 17 Νοέμβρη, από τις προβληματικές σχέσεις μεταξύ καταδικασμένων και κατηγορουμένων για τους Πυρήνες της Φωτιάς, από τις δημόσιες διαμάχες μεταξύ διαφόρων ομαδώσεων και, τέλος, από την ηχηρή προσπάθεια αποδόμησης του Χριστόδουλου Ξηρού ως «νέου ηγέτη του επαναστατικού κινήματος» από τον θεωρούμενο ως θεωρητικό ηγέτη της 17Ν Αλέξανδρο Γιωτόπουλο. (Άλλωστε οι στοχευμένες διαρροές των αρχών δεν συνιστούν καν ρεπορτάζ...).

Ο Γιωτόπουλος, συγκεκριμένα, με επιστολή του μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού προς την «Ελευθεροτυπία», άφησε σαφέστατες αιχμές για ρόλο «προστασίας» της Αντιτρομοκρατικής, της ΕΥΠ, της κυβέρνησης και της CIA προς τον Ξηρό κατά τη «φαινομενική εξαφάνιση του Ξηρού κάτω από τη μύτη» των εν λόγω αρχών και υπηρεσιών.

Η επιστολή Γιωτόπουλου, προφανώς, αποσκοπεί στο «κάψιμο» του Χρ. Ξηρού και του ρόλου που αυτός διακήρυξε ότι διεκδικεί. Τι «κατάλαβαν» από αυτό η κυβέρνηση και, κυρίως, η Ν.Δ.; Τι «κατάλαβαν» και προσπάθησαν πλαγίως να προπαγανδίσουν κάποια μιντιακά «φερέφωνα»; Ότι Γιωτόπουλος και... ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζονται. Η πολιτική γελοιότητα κατακτά τα δικά της... Ιμαλάια.

Τώρα, το τι θα καταλάβουν από όλα αυτά οι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης», ας το αφήσουμε στη σφαίρα του μυστηρίου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.

Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.