Οι αλλαγές στη παιδεία, και τα βαριά «γενετικά φόντα» των Άγγλων

Το ότι η νεοφιλελεύθερη επέλαση χρησιμοποιεί ως αφορμή την οικονομική κρίση για να σαρώσει την όποια κοινωνική κατάκτηση και τα όποια δικαιώματα γνωρίζαμε ώς τώρα είναι αδιαμφισβήτητο.
Το θράσος όμως των φασιστοειδών «Ταλιμπάν» τους, που βρίσκονται στη γραμμή κρούσης, καταφέρνει ακόμη και σήμερα να μας εκπλήσσει. 
Σε ένα απαράμιλλο «μανιφέστο», ο Ντομινίκ Κάμινγκς, ο πρώτος τη τάξη σύμβουλος του Βρετανού υπουργού Παιδείας Μικαέλ Γκοβ, αποκαλύπτει τη «λογική» στην οποία βασίζεται η περιβόητη «μεταρρύθμιση» της Παιδείας στη χώρα. 
Και η λογική είναι απλή:
Πρέπει να γίνουν περικοπές πάση θυσία, οι περικοπές όμως αυτές δεν γίνονται τόσο εξ αιτίας της οικονομικής στενότητας, αλλά – και εδώ τα δίνει όλα – «επειδή ούτως ή άλλως πρέπει να σταματήσει η κυβέρνηση να σπαταλάει άσκοπα δισεκατομμύρια λίρες για την εκπαίδευση παιδιών που δεν έχουν εξ αρχής τα ‘‘γενετικά φόντα’’ να την αξιοποιήσουν».
Τι λέει με άλλα λόγια ο Κάμινγκς; Ότι... υπάρχουν ανώτεροι γενετικά άνθρωποι για τους οποίους αξίζει να πληρώνει η πολιτεία αλλά και... κατώτεροι που δεν σκαμπάζουν μία και για τους οποίους είναι δώρον άδωρον να σπαταλιούνται χρήματα.
Όλες αυτές τις... επιστημονικά τεκμηριωμένες ιδέες ο Κάμινγκς της παρουσίασε στο 250σέλιδο «ραπόρτο» του, με το οποίο το υπουργείο Παιδείας – υποτίθεται – θα «πουλήσει» στην κοινή γνώμη την ανάγκη νέων περικοπών.
Φυσικά, ο Κάμινγκς δεν αφήνει στο απυρόβλητο τους δασκάλους και καθηγητές της χώρας – τους οποίους η κυβέρνηση θέλει να πετσοκόψει –, χαρακτηρίζοντας την πλειονότητά τους «μέτριους εκπαιδευτικούς». Η... μετριότητά τους αποδεικνύεται, σύμφωνα πάντα με τον υπερ-σύμβουλο που έλυνε και έδενε στο υπουργείο Παιδείας τα τελευταία 5 χρόνια, όχι μόνο από το γεγονός ότι δεν αντιλαμβάνονται τη «γενετική διάσταση» της υπόθεσης, αλλά και επειδή πολλοί εξ αυτών ασχολούνται με τομείς όπως η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία και «άλλα τέτοια αμφίβολης επιστημονικής αξίας θέματα».
«Διαχωριστικά τείχη»

Ο Κάμινγκς εννοείται πως καταπιάνεται και με τον ίδιο τον «δημόσιο» χαρακτήρα της Παιδείας, αμφισβητώντας τη χρησιμότητά του. Όπως επισημαίνει, στόχος μιας σοβαρής κυβέρνησης θα πρέπει να είναι σε πρώτη φάση να πέσουν τα «διαχωριστικά τείχη» ανάμεσα στα δημόσια και τα ιδιωτικά ιδρύματα (κάτι που θα μπορούσε να επιτευχθεί, ας πούμε, με την υποχρεωτική καταβολή ενός κατώτατου ποσού για τα δίδακτρα), ενώ σε δεύτερη φάση η δημόσια εκπαίδευση θα πρέπει – τι άλλο; – να... καταργηθεί ή έστω να «διατηρηθούν» κάποια κονδύλια για τους «γενετικά ανώτερους» μαθητές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.

Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.