Μέχρι σήμερα ελάχιστα θέματα έχουν προωθηθεί και ακόμη λιγότερα έχουν ελπίδες να υλοποιηθούν το επόμενο διάστημα. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση έχει πάντα μία καλή δικαιολογία για να αποτινάξει από πάνω της τις κατηγορίες για προχειροδουλειές ή για ανικανότητα στην επιτυχή ολοκλήρωση ενός διαγωνισμού.
Με όσα ζήσαμε και όσα μάθαμε (φανταστείτε πόσα ακόμη δεν έχουμε μάθει!), με όλα τα
παρατράγουδα και τα παρασκήνια, η μοναδική περίπτωση ιδιωτικοποίησης που έχει προχωρήσει είναι του ΟΠΑΠ. Εάν μάλιστα κάνουμε έναν μίνι απολογισμό του αντίστοιχου έργου στον ενεργειακό τομέα, τότε η κυβέρνηση παίρνει ένα ολοστρόγγυλο μηδέν!
Το κορυφαίο γεγονός της πλήρους αποτυχίας ονομάζεται ΔΕΠΑ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν αναδεικνύεται μόνο η ανικανότητα των κυβερνητικών στελεχών που χειρίστηκαν το θέμα να διαβλέψουν τις εξελίξεις (θυμίζουμε ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός δέχθηκε τρεις φορές τον πρόεδρο της Gazprom, με την τελευταία λίγα 24ωρα πριν από την καταληκτική ημερομηνία για την κατάθεση προσφορών), αλλά καταδεικνύεται και η πλήρως αποτυχημένη επικοινωνιακή τακτική του Μεγάρου Μαξίμου.
Φιάσκο και ΤΑΙΠΕΔ
Το μεγαλύτερο μέρος των ευθυνών, πάντως, βαραίνει το περιβόητο ΤΑΙΠΕΔ, η ηγεσία του οποίου δεν έχει να επιδείξει το παραμικρό έργο στον τομέα της, καθώς δεν έχει καταφέρει να ολοκληρώσει ούτε μία ουσιαστική αποκρατικοποίηση. Με άλλα λόγια, πληρώνονται για να… κάθονται (και μετά κατηγορούν τους δημοσίους υπαλλήλους!).
Η υπόθεση της ΔΕΠΑ εμφανίζεται ως ένα μεγάλο φιάσκο, αλλά όπως έχει αποκαλύψει το «Π» (και δεν έχει διαψευσθεί από κανέναν μέχρι στιγμής) η υπόθεση του ΔΕΣΦΑ είναι ακόμη μεγαλύτερο σκάνδαλο!
Οι Αζέροι της Socar θα μας δώσουν 400 εκατ. ευρώ για να αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο της εταιρείας (66% του μετοχικού κεφαλαίου) και παράλληλα θα υπογράψουμε συμβόλαιο με τους νέους ιδιοκτήτες για εισαγωγή αερίου, που με μετριότατους υπολογισμούς θα μας κοστίζει 350 εκατ. ευρώ ετησίως. Αυτό σημαίνει πως το πολύ σε ενάμιση χρόνο, η Socar θα κάνει πλήρη απόσβεση των κεφαλαίων που θα δώσει για τον ΔΕΣΦΑ!
Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι ούτε τόσο απλά ούτε τόσο εύκολα, όπως τα παρουσιάζουν κυβερνητικοί κύκλοι. Την προηγούμενη εβδομάδα επισκέφθηκε την Αθήνα υψηλόβαθμη αντιπροσωπεία της Socar, η οποία είχε συναντήσεις με την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, τις διοικήσεις του ΤΑΙΠΕΔ και του ΔΕΣΦΑ.
Όπως ανέφερε η ιστοσελίδα fmvoice.gr, επικαλούμενη πηγές από το Μπακού, τα στελέχη της Socar έφυγαν από την Αθήνα με την εντύπωση πως η ολοκλήρωση της μεταβίβασης του ΔΕΣΦΑ δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί νωρίτερα από το δεύτερο εξάμηνο του 2014 (!), καθώς αναμένονται οι εγκρίσεις από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές (Ελεγκτικό Συνέδριο, ΡΑΕ), αλλά κυρίως αναμένεται η γνωμοδότηση της Κομισιόν, σχετικά με το εάν παραβιάζεται ή όχι η κοινοτική νομοθεσία περί ανταγωνισμού. Η αντίφαση βρίσκεται στο ότι οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών κωλυσιεργούν για ένα θέμα που φαινομενικά είναι εύκολο, σε αντίθεση με τα εμπόδια που προσπάθησαν να ορθώσουν στην περίπτωση της Gazprom για την απόκτηση της ΔΕΠΑ.
Η εκτίμηση των Αζέρων στην ουσία επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις του «Π», πριν από επτά μήνες, όταν γράφαμε ότι η ολοκλήρωση του διαγωνισμού (τότε «έτρεχε» και ο αντίστοιχος για τη ΔΕΠΑ) υπολογίζεται προς το τέλος του 2014 ή στις αρχές του 2015 κι όχι μέσα στο 2013, όπως προσπαθούσαν να μας πείσουν τότε κυβερνητικοί παράγοντες και τα φερέφωνά τους.
Οι Ρώσοι
Η υπόθεση, ωστόσο, έχει κι άλλες παραμέτρους. Μέσα στην καλοκαιρινή ραστώνη, στις 13 Αυγούστου, ο ρωσικός κρατικός όμιλος Rosneft με πρόεδρο τον Ιγκόρ Σέτσιν (συγκρατήστε το όνομα, θα το ακούσουμε πολύ σύντομα στην Ελλάδα) και η αζερική Socar υπέγραψαν συμφωνία στενότερης συνεργασίας, με πρώτο στόχο την κοινή εκμετάλλευση των πετρελαιαγωγών που συνδέουν τις δύο χώρες. Στην κοινή ανακοίνωσή τους, ωστόσο, σημειώνουν με νόημα: «Οι δύο πλευρές συμφώνησαν να συνεργαστούν στους τομείς των νέων έργων για την έρευνα και την εκμετάλλευση πετρελαίου και αερίου, σε διάφορες χώρες, μεταξύ αυτών στη Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν». Η φράση τα λέει όλα!
Στις αρχές της εβδομάδας, εξάλλου, επισκέφθηκε την Αθήνα μία παλιά μας γνώριμη, η Βαλεντίνα Ματβιένκο, πρόεδρος της ρωσικής Άνω Βουλής, η οποία πριν από χρόνια είχε διαπιστευθεί πρέσβειρα στη χώρα μας. Η τρίτη τη τάξει πολιτικός στη Ρωσία ήρθε για να μας διαβεβαιώσει ότι παραμένει το ρωσικό ενδιαφέρον για τη ΔΕΠΑ και πως οι ρωσικές εταιρείες θα επανέλθουν σε περίπτωση νέου διαγωνισμού. Ωστόσο, στελέχη της αγοράς που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις, επιμένουν ότι η ελληνική επιχείρηση αερίου δεν θα πουληθεί έως το τέλος του 2016. Συμπτωματικά, τότε λήγει και το συμβόλαιο με τους Ρώσους.
Σχέδια επί χάρτου
Όσον αφορά τα υπόλοιπα «θύματα» των αποκρατικοποιήσεων, η κατάσταση παραμένει ακριβώς όπως τη γνωρίζουμε όλα τα τελευταία χρόνια: Νεφελώδης!
Στον ηλεκτρισμό, το αρμόδιο υπουργείο έχει δημοσιοποιήσει ένα γενικόλογο και αόριστο σχέδιο για τρεις φάσεις ιδιωτικοποιήσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται η πώληση του ΑΔΜΗΕ (πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία να πωλούνται τα δίκτυα), ο σχηματισμός και η πώληση της λεγόμενης «μικρής ΔΕΗ» (με «προίκα» όλες τις καλύτερες μονάδες της επιχείρησης) και τέλος η ανεύρεση στρατηγικού επενδυτή για τη ΔΕΗ που θα απομείνει.
Όλα αυτά είναι τόσο γενικόλογα και τόσο πρόχειρα, που κανείς (ούτε οι ίδιοι οι άνθρωποι που χειρίζονται τις υποθέσεις αυτές) δεν μπορεί να δώσει περισσότερες και πιο σαφείς πληροφορίες για το… εγχείρημα. Όπως όλα δείχνουν, στον τομέα του ηλεκτρισμού οι ιδιωτικοποιήσεις μετατίθενται για το 2015 και βάλε…
Στον τομέα των καυσίμων, η υπόθεση των ΕΛ.ΠΕ. φαίνεται πως συναρτάται από τις κινήσεις για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και γενικότερα της αγοράς φυσικού αερίου. Πάντως, όπως λένε στο «Π» καλά πληροφορημένες πηγές, έχουν γίνει ήδη επαφές με υποψήφιους που ενδιαφέρονται να εξαγοράσουν μέρος ή και το σύνολο των μετοχών που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ΤΑΙΠΕΔ. Το πόσο σύντομα θα προχωρήσει η υπόθεση αυτή, εξαρτάται και από τα σχέδια του άλλου μεγαλομετόχου, του ομίλου Λάτση. Υπάρχει το ενδεχόμενο μία ωραία πρωία, ξαφνικά, να μάθουμε ότι η μετοχική σύνθεση του ομίλου έχει αλλάξει… Έτσι, χωρίς διαγωνισμό και μόνο με τη συμφωνία των μεγαλομετόχων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.