Θέλει, στ’ αλήθεια, να θυμηθούμε ο Σ. Κεδίκογλου;

Ω, ναι, τώρα επιδίδονται σε αντιφασιστική άμιλλα οι δυνάμεις του…μνημονιακού «συνταγματικού τόξου». 

Συνήθως αρχίζουν τους «δεκάρικούς» τους με φράσεις όπως «εμείς εγκαίρως προειδοποιούσαμε…». 

Σχεδόν πάντοτε καταλήγουν στην ίδια επωδό: «Να ρίξουμε όλοι νερό στο κρασί μας». 

Όπερ μεθερμηνεύομενο: για να καταπολεμηθεί η «Χρυσή Αυγή» (στο εξής ΧΑ) που ευδοκίμησε χάρη στα Μνημόνια, θα πρέπει να γίνει «βελούδινη» – αν όχι να αυτοαναιρεθεί ολοσχερώς- κάθε πολιτική και κοινωνική μάχη εναντίον της μνημονιακής κυβέρνησης. Τετράγωνη «λογική»…

Διονύσης Ελευθεράτος

Ω, ναι, τώρα τα ΜΜΕ «ανατριχιάζουν» με τη στρατιωτική δομή και λειτουργία της ΧΑ. Ε, ρε υποκριτές! 

Πώς αλλιώς να χαρακτηριστεί όποιος «σοκάρεται» στη θέα «χρυσαυγίτικων» ταγμάτων που βαδίζουν και γρυλίζουν στρατιωτικά, αλλά δεν ανιχνεύει κανένα ίχνος εκφασισμού στην εικόνα ΜΑΤατζήδων, οι οποίοι υποχρεώνουν τους συλληφθέντες «στο σωρό» διαδηλωτές να κινούνται σαν αιχμάλωτοι πολέμου, με τα χέρια ενωμένα στον αυχένα;

Ω, ναι, το «συνταγματικό τόξο» (ας ασχοληθούμε πρώτα με το δεξιότερο τμήμα του) τα έλεγε εγκαίρως… «Ο κ. Σαμαράς από τις πρώτες εκλογές του 2012 κατήγγειλε στον ελληνικό λαό τη ΧΑ, την ωμή βία και τη γλώσσα του μίσους», είπε προσφάτως ο Σίμος Κεδίκογλου. Πιστεύει ότι η ελληνική κοινωνία είναι βυθισμένη στην αμνησία ή μήπως στην ακρισία; Τι ευελπιστεί; Ότι δεν κατανοούμε πώς επενεργούσαν, από τότε, τα λόγια του Σαμαρά που «κατήγγειλε» τη ΧΑ, αναγγέλλοντας ταυτοχρόνως τον εκ μέρους του δανεισμό βασικών στοιχείων της «χρυσαυγίτικης» ρητορικής;

Θέλει στ’ αλήθεια ο Σ. Κεδίκογλου να θυμηθούμε τον Σαμαρά εκείνων των ημερών; Να ξετυλίξουμε από τότε το νήμα της …συγκινητικής «αντίθεσής» του στη «γλώσσα του μίσους»; Ευχαρίστως.

Από που να αρχίσουμε; Από το «εμείς θα πρέπει να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας» ( σ.σ από τους μετανάστες), του Μαρτίου 2012; Από τα κατοπινά περί «ιδεολογικής τρομοκρατίας της Αριστεράς»; Από το δόγμα πως οι μετανάστες (τουλάχιστον οι «λαθραίοι») είναι «τύραννοι της κοινωνίας» – πριν από τις εκλογές του Μαϊου; Ήταν άραγε «θολοκουλτουριάρηδες» όσοι διαπίστωναν ότι επρόκειτο για την πλέον ξεκάθαρη πριμοδότηση της αντίληψης περί «συλλογικής τιμωρίας» και για την καθαρότερη υποδαύλιση κλίματος υστερίας εναντίον των μεταναστών, που μπορούσε να χρεωθεί ηγέτης «μέινστριμ» πολιτικού κόμματος;

Από τα τέλη Μαϊου έως τα μέσα Ιουνίου 2012, σε πάρκα, δρόμους και συρμούς του Ηλεκτρικού φασιστοειδή μαχαίρωσαν πιθανούς «τυράννους» – διότι μπορεί να ήταν «λαθραίοι»- από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, την Αλβανία, την Πολωνία. Επιτέθηκαν, επίσης, εναντίον Αιγυπτίων ψαράδων, λίγες ώρες αφ’ ότου βουλευτής της ΧΑ έλεγε, σε καφενείο του Περάματος, ότι στο εξής οι ψαράδες που προέρχονται από αυτή τη χώρα θα έδιναν λογαριασμό στο κόμμα του. Ας είμαστε όμως δίκαιοι: άλλο οι «εξωθεσμικοί» μαχαιροβγάλτες κι άλλη η «τυραννομάχα» θεώρηση του Σαμαρά, που στο κάτω- κάτω τους κατήγγειλε. Α, όλα κι όλα.

Τον Ιούνιο, τέσσερις ημέρες προτού στηθούν οι κάλπες, μιλώντας στο «e – nikos» ο αρχηγός της ΝΔ επιβεβαίωνε την απέχθειά του προς τη «γλώσσα του μίσους» ως εξής: «Έχουν γεμίσει οι μετανάστες τα νηπιαγωγεία και οι Έλληνες δεν μπορούν να μπουν στον παιδικό σταθμό. Αυτό τέρμα». Αργότερα δοκίμασε να δώσει εμπράκτως αυτό το «τέρμα» η ΧΑ και φυσικά άπαντες «εξοργίστηκαν». Βεβαίως, όταν η ΧΑ …ανελάμβανε πρωτοβουλίες υπέρ της «εθνικής καθαρότητας» των παιδικών σταθμών, είχαν ήδη διαφανεί οι μεγάλοι κίνδυνοι τους οποίους εγκυμονούσε για την ίδια τη λειτουργία τους η πολιτική των περικοπών: νοείται καθαρότερος «συστημικός» αντιπερισπασμός, από αυτήν της ΧΑ; Αμφιβάλλουμε.

Αφελώς πίστευαν ορισμένοι ότι έπειτα από τις εκλογές η ΝΔ θα σταματούσε να «ποντάρει» στο κλίμα μαζικής ψύχωσης εναντίον των μεταναστών – άρα και να το «σιγοντάρει». Αντιθέτως, οι κατά Σαμαρά «τύραννοι», χάρη στον υπουργό Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια απέκτησαν συγκεκριμένη ταυτότητα, ιστορικό προηγούμενο και αναβαθμίστηκαν ως απειλή: από τον Αύγουστο του 2012 έγιναν αναρίθμητοι «Δωριείς»!

Εξηγώντας στον «Σκάι» τα «πώς» και «γιατί» της επιχείρησης «Ξένιος Δίας», ο υπουργός διακήρυξε: «Από την κάθοδο των Δωριέων, ουδέποτε η χώρα δέχθηκε τόσο μεγάλης έκτασης εισβολή». Τι άλλο είδε ο Δένδιας; «Πλήρη αλλοίωση της κοινωνίας» και χώρα «στα όρια της κατάρρευσης».

Αν τυχόν ο φασίστας ο σωστός θυμόταν ότι οι Δωριείς ήταν ελληνικό φύλο, ίσως να έξυνε από αμηχανία το κεφάλι του ακούγοντας Δένδια. Τι σημασία είχαν όμως τέτοιες λεπτομέρειες; Σημασία είχε ο κίνδυνος. Οι καταχθόνιες προθέσεις. Οι μετανάστες, λοιπόν, ήλθαν με σκοπό να μας «πνίξουν» – κι ας είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι θα έφευγαν αύριο κιόλας για άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αν η πιστή στο «Δουβλίνο 2» Ελλάδα δεν τους «μάντρωνε». Απειλούν δε να αλλοιώσουν την κοινωνία μιας χώρας που έχει ποσοστό γηγενών μονίμων κατοίκων 91,6% και της οποίας οι ξένοι μονίμως διαμένοντες είναι κατά 83% Ευρωπαίοι.

Οι νεοναζί συνέχιζαν να «περιποιούνται» «Δωριείς» από το Πακιστάν και τον Ιανουάριο του 2013 σκότωσαν έναν, στα Πετράλωνα. Φυσικά ο «δανδής», ο αριστοκράτης της πολιτικής Δένδιας που συχνά ξιφουλκεί εναντίον της ΧΑ έχει επιτελέσει στο ακέραιο το αντι- ναζιστικό του καθήκον. Αυτός μόνο μια ιστορική, εθνολογική διάγνωση έκανε.

Κι έπειτα; Έπειτα «νεοδημοκράτες» άρχισαν να διατυπώνουν ιδέες περί πιθανής συνεργασίας του κόμματος με τη «ΧΑ». Καλά, ο Β. Πολύδωρας είναι «ειδική περίπτωση», επειδή συν τοις άλλοις έχει προσωπικά παράπονα από τον Σαμαρά. Ο Π. Μπαλτάκος, όμως; Ο «μετρημένος» γενικός γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου που έλεγε (Ιούνιος 2013) σε δημοσιογράφους πως είναι «απευκταίο αλλά όχι απίθανο το ενδεχόμενο» κυβερνητικής συνεργασίας ΝΔ – ΧΑ; Έλα μωρέ… Είπε «απευκταίο», οπότε το πράγμα απαλύνεται. Έτσι κ. Σίμο;

Και το κεντροαριστερό τμήμα του «συνταγματικού τόξου»; Νιώθει άμοιρο ευθυνών; Ας θυμηθούμε: για τις ανάγκες της επιβολής του Μνημονίου, το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησε με τον ακροδεξιό ΛΑΟΣ, προκαλώντας μάλιστα την αγανάκτηση των Γάλλων Σοσιαλιστών, που είναι δα και τίποτε Ευρωπαίοι «Τσάβες»…

Ο ΛΑΟΣ ήταν το κόμμα των «Καθαρών Ελλήνων». Κόμμα του οποίου στελέχη – του αρχηγού Καρατζαφέρη συμπεριλαμβανομένου- εξυμνούσαν την «τιμιότητα» των πραξικοπηματιών του 1967 ή διακήρυτταν πως «είναι μύθος οι νεκροί του Πολυτεχνείου». Ίσως κάποιος παρατηρήσει πως, έστω κι έτσι, η ΧΑ δεν είναι ΛΑΟΣ, αλλά προφανώς θα κάνει πως δεν καταλαβαίνει: η «αναβάθμιση» του ΛΑΟΣ σε συνάρτηση με την απόγνωση που κόμιζαν τα Μνημόνια επέφερε το «ξεπέταγμα» μιας άλλης ακροδεξιάς, της ΧΑ.

«Νόμο και τάξη» ζητούσε το ΠΑΣΟΚ. Έσκουζαν σαν υστερικοί καραβανάδες τα στελέχη του, όταν μια στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη ματαιώθηκε λόγω διαδήλωσης. Πολλοί εξ αυτών, με πρώτο και χειρότερο τον Α. Λοβέρδο, αναθεμάτιζαν διαρκώς το «τερατούργημα της Μεταπολίτευσης»: χρειάζεται, άραγε, ξεχωριστή διορατικότητα για να αντιληφθεί κανείς ποια ιδεολογήματα ενισχύει, έστω και εξ αντανακλάσεως, αυτός ο αφορισμός; Κι όταν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ έγιναν κυβερνητικοί «μπάτλερ» του Σαμαρά; Ε, τότε σταδιακά άρχισαν να τα καταπίνουν όλα. Μέχρι και τα διαδραματιζόμενα στις «φιλόξενες» Αμυγδαλέζες.

Ποιο πρόσωπο της κεντροαριστεράς θα μπορούσε να ανακηρυχτεί σύμβολο «αντιφασιστικής» και «αντιρατσιστικής» συνέπειας; Μα φυσικά, ο Αντρέας Λοβέρδος. Διέλυσε την Υγεία και «έδειξε» τους μετανάστες ως υπεύθυνους για την τραγική οικονομική κατάσταση των νοσοκομείων, εκδίδοντας τη «δέουσα» εγκύκλιο (με τη ίδια ευκολία γνωμάτευσε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι προκάλεσαν την οικονομική κρίση). Στα στερνά της υπουργικής θητείας του συνέδεσε το όνομά του με τον τηλεοπτικό διασυρμό των οροθετικών γυναικών. Εκφωνούσε λόγους στους οποίους ανακήρυττε ως βασικές υπεύθυνες για την εξάπλωση του Έιντζ τις γυναίκες από την υποσαχάρια Αφρική, μολονότι οι στατιστικές άλλα κατέγραφαν. Νωρίτερα, είχε σχολιάσει για τη Μαρφίν: «Στη μεταπολιτευτική Ελλάδα η αξία της ζωής είναι μόνο αν είσαι αριστερός. Αν δεν είσαι αριστερός, σε πεθαίνουν σε δύο μέρες». Τα ίδια περίπου γράφουν – με τη συνήθη, δική τους «ορθογραφία» – στα μπλογκς, οπαδοί της ΧΑ.

Προ ημερών Κουβέλης και Λοβέρδος συναντήθηκαν και συζήτησαν το ενδεχόμενο να συνεργαστούν. Οι εναπομείναντες οπαδοί της ΔΗΜΑΡ μπορούν να νιώθουν υπερήφανοι…