Είναι το Καζίνο πανάκεια και ευλογία για το Λουτράκι, ή μήπως καταστροφή και πηγή αδράνειας;

Το τελευταίο διάστημα που μεθοδεύεται απροκάλυπτα η μετατροπή της κοινοπραξίας σε ανώνυμο εταιρεία, κάτι που ο δήμαρχος των ψεμάτων εμφάνιζε ως κοινή προδοσία πριν τις εκλογές, έχουν εμφανιστεί ή έχουν αφυπνιστεί δημοτικοί παράγοντες, πρώην και νυν, ακόμη και βουλευτές, να προωθούν εκόντες άκοντες τα συμφέροντα των ιδιωτών μετόχων, και να εμφανίζουν το καζίνο ως τον αυτοσκοπό του τόπου και την ευλογία του. Ο ορισμός των τρολ.

Μάλιστα, κάποιοι όπως ο πρώην δήμαρχος και μέγας προάσπιος της μετατροπής Π. Παύλου, εμμέσως πλην όμως σαφώς, αφήνει να ενοηθεί ότι το Λουτράκι άρχισε να ζει από το 1995 και έπειτα.

Είναι έτσι; Είναι όντως ευλογία ή μήπως κατάρα για το τόπο; Είναι σίγουρο ότι μια αντικειμενική σύγκριση με στοιχεία επιβραβεύει τους ισχυρισμούς ή μήπως τους γελοιοποιεί; 

Θα συμφωνήσω, ότι η ύπαρξη του καζίνο έχει βοηθήσει στην εύρεση εργασίας (άμεσα και έμμεσα), αφού εκτός από τους περίπου 300-350 εργαζόμενους από την περιοχή του δήμου Λουτρακίου, υπάρχουν και αυτοί που οφελούνται (όμορες ή κοντινές επιχειρήσεις, παραγωγοί, προμηθευτές). 

Επίσης, θα συμφωνήσω ότι η επιχείρηση έχει δώσει σημαντικά ποσά στην αναπτυξιακή εταιρεία του δήμου, καθώς και στον ίδιο το δήμο από τα ποσοστά επί τζίρου, κάτι που έχει βοηθήσει στην χρηματοδότηση έργων και ενεργειών. 

Και ερωτώ λοιπόν με το φτωχό μου το μυαλό. 

-- Πότε το Λουτράκι είχε ανάπτυξη, μεγάλο αριθμό επισκεπτών και προβολή; Πριν ή μετά το 1995; 

-- Πότε το Λουτράκι ήταν μέσα στους πρώτους 10 προορισμούς στην Ελλάδα, έχοντας άνω των 20 προγραμμάτων Tour Operator εξωτερικού από Γερμανία, Γαλλία, όλες τις Σκανδιναβικές χώρες, Ιταλία, Αγγλία, Αυστρία, ακόμη και από Αμερική, πριν η μετά το 1995; 

-- Πότε υπήρχε πραγματική ανάπτυξη που ερχόταν από πραγματική ιδιωτική και δημοτική πρωτοβουλία, με αποτέλεσμα την συνεχή ανακαίνιση και δημιουργία νέων μονάδων φιλοξενίας, την δημιουργία νέων επιχειρήσεων, την δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας σε τουρισμό, κατασκευές, εστίαση, παραγωγή και διανομή πριν ή μετά το 1995; 

-- Πότε είχε το Λουτράκι 5 κινηματογράφους, και ήθελες...μέσο για να πας στον Ορφέα ή στον Καραγκιόζη του Καρεκλά, πριν ή μετά το 1995; 

-- Πότε είχε το Λουτράκι 6 γραφεία τουρισμού και 4 γραφεία ενοικίασης αυτοκινήτων και συμμετείχε σε όλες τις εκθέσεις Ελλάδος και Εξωτερικού, πριν ή μετά το 1995; 

Και συνεχίζω να ερωτώ με το φτωχό μου το μυαλό. 

-- Το Ναύπλιο, η Εύβοια, η Καλαμάτα, η Σκαφιδιά, η Κως, η Κεφαλονιά, η Αχαία, η Πάργα και τόσα νησιά, έχουν Καζίνο; 

-- Σε ποιά μοίρα ήταν πριν το 1995 σε σχέση με το Λουτράκι αυτά τα μέρη, και πως είναι η σχέση σήμερα; 

-- Ποιά προγράμματα με γραφεία εξωτερικού έχουν σήμερα όλοι αυτοί και ποιά το Λουτράκι; 

-- Τι επενδύσεις και στρατηγικοί σχεδιασμοί ανάπτυξης έγιναν τα τελευταία 20 χρόνια σε αυτά τα μέρη, και τι στο Λουτράκι που στο κάτω κάτω της γραφής είχε και τα εκατομμύρια να ρέουν, όσο κανένα άλλο μέρος της Ελλάδας; 

-- Σε ποιά μέρη υπάρχει μεγαλύτερη ανεργία σε γηγενείς και κατοίκους της περιοχής; Σε αυτά τα μέρη ή στο Λουτράκι; 

Η λίστα με τα ερωτήματα θα μπορούσε να είναι αέναη. Είναι ηλίου φαεινότερο όμως ότι η σύγκριση μεταξύ των εποχών πριν το 1995 και μετά, είναι σαφέστατα εις βάρος της εποχής μετά την έλευση του Καζίνο στο τόπο. 

Και να σκεφτείτε, ότι η χρυσή εποχή για ανάπτυξη, νέα έργα, και τεράστια αύξηση εισοδήματος (που βέβαια μας έφερε και το μνημόνιο), ήταν η εποχή του Καζίνο στο Λουτράκι. 

Για πείτε μου λοιπόν τις νέες μονάδες, τις νέες θέσεις εργασίας, τα στρατηγικά σχέδια, την αύξηση των επισκέψεων, τα έργα υποδομής και ανάπτυξης του τόπου, που έγιναν και πραγματικά οφέλησαν το τόπο μετά το Καζίνο; 

Κακά τα ψέματα. Είναι προφανές ότι με την έλευση του Καζίνο, η περιοχή αδράνησε και μπήκε σε ύπνωση. 

Από τη μια η ψευδαίσθηση ότι έχουν δημιουργηθεί θέσεις εργασίας, που όμως μειονεκτούν σε σχέση με αυτές της απώλειας ή βίαιης παύσης εργασίας (οικοδομές, καταστήματα, ξενοδοχεία, παραγωγή, κτηνοτροφία, βιοτεχνίες, βιομηχανίες κλπ), αφού σύμφωνα με στοιχεία (και του ΟΑΕΔ), μπορεί το καζίνο να απασχολεί γύρω στα 350 άτομα από το Λουτράκι, τη Περαχώρα και τα Ίσθμια, και μπορεί να "τρέφει" άλλα τόσα μέσω έμμεσης απασχόλησης (προμηθευτές, κοντινές επιχειρήσεις), όμως οι απώλειες θέσεων εργασίας και απασχόλησης ξεπερνούν τους 1.500 από την ίδια περιοχή. 

Άρα; 

Οι επιχειρηματίες, οι δημότες, και πρωτίστως οι ταγοί της πόλης, αδράνησαν και βασίστηκαν στο "παραμύθι" της ανάπτυξης που θα έφερνε το Καζίνο Λουτρακίου. 

Έδωσαν αλόγιστα ποσά για ολυμπιακά κολυμβητήρια, για τερατώδη υδροθεραπευτήρια και υπερτιμολογημένα κτήρια όπως το δημαρχείο και το ΚΕΠ, αλλά δεν έκαναν ΤΙΠΟΤΑ για να προκαλέσουν ανάπτυξη. 

Όλες οι τελευταίες δημοτικές αρχές, ήταν ΑΝΙΚΑΝΕΣ να σχεδιάσουν ένα στρατηγικό πλάνο λειτουργίας και εκμετάλλευσης των υποδομών, αλλά και της ύπαρξης του καζίνο, με αποτέλεσμα το υδροθεραπευτήριο να είναι έτοιμο να κατασχεθεί, αλλά σε κάθε περίπτωση να μην έχει προσφέρει τίποτα στο τόπο. 

Επιτέλους λοιπόν ας σταματήσει το παραμύθι της ευλογίας και της σωτηρίας του τόπου από το Καζίνο, αφού το μόνο σίγουρο που προσέφερε, ήταν γύρω στο μισό δις ευρώ στις τσέπες των ιδιωτών μετόχων, αυτών που τώρα οι ταγοί της πόλης ετοιμάζουν να σώσουν από τα χρέη και τις οφειλές προς το δημόσιο τα οποία οι ίδιοι δημιούργησαν. 

Υ.Γ. Μπορεί να υπάρχουν ακόμη και υπέργηροι πολιτευόμενοι και απασχολούμενοι με τα δημοτικά, όμως εμείς δεν έχουμε πάθει altzheimer, ούτε είμαστε πρόβατα όπως νομίζουν.