Φωτογραφίες του Κ. Μάνου που κόβουν την ανάσα. Η Ελλάδα του ’60

Η Ελλάδα του ’60 ( μέσα από το φακό του Κων/νου Μάνου) . Ενα ατόφιο κομμάτι της ταυτότητας των Ελλήνων και της μοναδικής εξέλιξης της σύγχρονης ιστορίας καταγράφονται στις φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Μάνου . Η Ελλάδα του ’60 μέσα απο τον φωτογραφικό του φακό.
Με αφορμή τη συμπλήρωση των 50 χρόνων από τη δημιουργία της πολυβραβευμένης σειράς  φωτογραφιών «A Greek Portfolio», το Μουσείο Μπενάκη παρουσιάζει από προχτές στο κοινό μια έκθεση – αφιέρωμα* στη γνωστή αυτή σειρά. 
Μια έκθεση που ακόμα και αν δεν είστε fan της φωτογραφίας, αξίζει να δείτε. Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να ξεναγηθεί στην έκθεση από τον
ίδιο τον  φωτογράφο Κωνσταντίνο Μάνο την Παρασκευή 24 Μαΐου στις 12 και την Πέμπτη 30 Μαΐου στις 6 το απόγευμα.

2gaz22a

Με τον φωτογραφικό του φακό, ο Κωνσταντίνος Μάνος έφτασε στα απομακρυσμένα χωριά και νησιά της Ελλάδας και κατέγραψε τη σπάνια ανθρωπογεωγραφία τους, τη δεκαετία του 1960 .Τότε που άνθρωποι μέσα σε ένα σκηνικό αγροτικής απλότητας και γαλήνης έδιναν με αξιοπρέπεια τον αγώνα τους για επιβίωση.

13_90
Κοιτάζοντας το Χορό .Καρπαθος.

Στις φωτογραφίες του αποτυπώνονται αι εφήμερες καθημερινές στιγμές, με λιτό και αυστηρό ύφος, αλλά και με μια ιδιαίτερη τρυφερότητα, χωρίς ρητορικά ή πομπώδη σχήματα. Το πολυβραβευμένο έργο του ξεχωρίζει από την έως τότε φωτογραφική απεικόνιση του Ελληνικού χώρου και λειτουργεί ως εφαλτήριο στους νέους φωτογράφους για μια διαφορετική προσέγγιση της ελληνικής υπαίθρου. Πέρα από το εθνολογικό-ιστορικό ενδιαφέρον που απέκτησε το έργο αυτό με την πάροδο του χρόνου και ιδιαίτερα μετά τις καταλυτικές αλλαγές που επέφερε η ανάπτυξη του τουρισμού τις τελευταίες δεκαετίες, η ποιητική ικανότητα του φακού του Μάνου δημιουργεί εικόνες διαχρονικές που αποπνέουν τη μοναδικότητα του τοπίου και των κατοίκων του, προσφέροντάς μας έτσι «ένα κομμάτι της ταυτότητάς μας». Ακόμη, όπως τα έργα των μεγάλων ποιητών, καθώς αναφέρει ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη Αγγελος Δεληβοριάς, «παραπέμπουν στις αναλλοίωτες αξίες, τις ανιχνεύσιμες ακόμα και στα πιο ταπεινά φαινόμενα της ζωής και στην επική διάσταση την ενυπάρχουσα στη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον».

karpa8os

2gaz22a

25

Την περίοδο εκείνη και τα σκληραγωγημένα και τίμια πρόσωπα των απλών ανθρώπων της ελληνικής υπαίθρου, ο Κωνσταντίνος Μάνος τα αναπολεί μέχρι σήμερα: «Άλλαξαν, χάθηκαν για πάντα και δεν πρόκειται να τα ξαναβρώ ποτέ. Δυστυχώς η Ελλάδα και το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου παγκοσμιοποιήθηκαν. Σίγουρα οι άνθρωποι ήθελαν ψυγείο και τηλεόραση, όμως σήμερα, στο καφενείο αντί για τάβλι βλέπεις τηλεόραση. Άλλαξαν οι άνθρωποι, βελτιώθηκε το επίπεδο ζωής, όμως χάθηκε η ποίηση. Γιατί υπήρχε μία ποίηση στην ποιότητα ζωής εκείνης της εποχής. Διαθέτω τα αρνητικά κι ελπίζω να αφήσω το αρχείο μου στο Μουσείο Μπενάκη, ένα υπέροχο ίδρυμα, το οποίο θα είναι ο τελικός προορισμός του Ελληνικού μου Χαρτοφυλάκιου».

42_109

26_52

65_67

82_110

93_91

986_53

994_78

Ο Κωνσταντίνος Μάνος είναι ίσως ο μεγαλύτερος Έλληνας φωτογράφος. Έχει δε σίγουρα μια θέση ανάμεσα στους “Μεγάλους Φωτογράφους” παγκοσμίως…Η τρυφερή του ματιά, με αρκετές δόσεις λεπτού χιούμορ είναι πραγματικά καταπληκτική.

NYC3557Γιός Ελλήνων μεταναστών στην Columbia της Νότιας Καρολίνας. Η φωτογραφική του καριέρα ξεκινά από την λέσχη φωτογραφίας του σχολείου του και μέσα σε λίγα χρόνια εργάζεται ως επαγγελματίας. Σπουδάζει Αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας και παράλληλα εργάζεται ως  επίσημος φωτογράφος της συμφωνικής ορχήστρας της Βοστώνης.
Με την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, μετακομίζει στην Νέα Υόρκη όπου και δουλεύει για το Esquire,το Life και το Look. Το 1961 εκδίδεται το βιβλίο του «Portrait of A Symphony» με εικόνες από την συμφωνική ορχήστρα της Βοστόνης. Απο το 1961 έως το 1964 ζει στην Ελλάδα, όπου και δημιουργεί εικόνες για το βιβλίο του «A Greek Portfolio» που πρωτοεκδόθηκε το 1972 και κέρδισε βραβεία στην Arles και τη Leipzig Book Fair. Το 1963 γίνεται μέλος της Magnum.

μανη

manosphotos

krhth
Eπιστρέφοντας από την Ελλάδα ο Μάνος εγκαθίσταται στη Βοστώνη όπου και ολοκληρώνει πολλές φωτογραφικές αποστολές για τα βιβλία του Time-Life, μεταξύ αυτών και βιβλίου για την Αθήνα. Το 1974 είναι αρχιφωτογράφος του «Where’s Boston?» ενός multi-media εγχειρήματος για την πόλη της Βοστώνης, φωτογραφικό υλικό του οποίου χρησιμοποιήθηκε στο βιβλίο του «Bostonians». Η φωτογραφική του δουλειά με χρώμα, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, πρωτοεμφανίστηκε στο βιβλίο «American Color» το 1995.

Φωτογραφίες του Μάνου εκτίθενται στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, στο Art Institute του Σικάγου, στην Bibliotheque Nationale του Παρισίου, στο Museum of Fine Arts στο Χίουστον, στο μουσείο Μπενάκη και σε άλλα. Το 2003 βραβεύτηκε με το Leica Medal of Excellent για τις φωτογραφίες του με χρώμα και την συνεχιζόμενη φωτογραφική του δουλεία για το Αμερικάνικο χρώμα.

* Για όποιον ενδιφέρεται για την τέχνη της φωτογραφίας  σας παραθέτω τη δ/νση του προσωπικού του  site
ΠΗΓΗ  Φωτογραφίες που κόβουν την ανάσα. Η Ελλάδα του ’60.

2 σχόλια:

  1. Eυχαριστω για την αναδημοσιευση :) αν και ειχα ερωτηθει ...
    Παρακαλω ομως να γινεται ατοφια.. ( δειτε αν θελετε παλι την αρχη του κειμενου μου ετσι οπως το εχετε ανεβασει ) και επισης

    σαν ΠΗΓΗ να αναφερεται εμφανως το http://xeimwniatikhliakada.wordpress.com/ κάτω από τον τίτλο του κειμενου μου και οχι σαν footnote ..

    .Επίσης δεν βλεπω τον λογο γιατι μου αλλαξατε τον πρωτογενή τιτλο ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ για την επικοινωνία.
    Πιστεύω ότι καταλαβαίνεις ότι έτσι όπως το ζητάς το πλέον πιθανό είναι να μην γίνεται αναπαραγωγή των άρθρων σου....και κρίμα.
    Για την πηγή...έχει ενεργό link, τι άλλο θέλεις, διαφήμιση;
    Για τον τίτλο, μου "κόλλαγε" περισσότερο για το κοινό του L1
    Για το "ατόφια", εφόσον δεν αλλάζει το νόημα, πιστεύω ότι περισσεύει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.

Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.