Ο Ηγούμενος χαμογέλασε: “Kανείς δεν πρέπει. Κανείς δεν μπορεί. Κανείς, αν το ήθελε, δεν θα το κατόρθωνε. Η βιβλιοθήκη προστατεύει τον εαυτό της, είναι ανεξιχνίαστη σαν την αλήθεια που φρουρεί, απατηλή σαν τα ψεύδη που φρουρεί. Είναι πνευματικός λαβύρινθος, μα και επίγειος. Θα μπορούσατε να μπείτε και θα μπορούσατε να μην βγείτε...»
Ουμπέρτο Έκο-Το Όνομα του Ρόδου.
Τι εικόνα κι αυτή. Είναι λίγο μετά τις εκλογές και η μειλίχιος φιγούρα του Φώτη Κουβέλη λαμβάνει μέρος στις συσκέψεις υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ο οποίος στους καιρούς της μεγάλης δόξης κουβαλούσε τα αντιηλιακά της Μιμής από την σουίτα στην πλάζ του ξενοδοχείου στο Λαγονήσι. Ο Κάρολος, ο Φώτης, ο Ευάγγελος και ο Αντώνιος συσκέπτονται και, ω του θαύματος, λευκός καπνός αναδύεται από το Προεδρικό Μέγαρο: Έχουμε κυβέρνηση, έχουμε
κυβέρνηση. Μέγας είσαι Κύριε, Μέγας είσαι κύριε και θαυμαστά τα έργα σου.
Λίγο αργότερα ο αρχηγός της ΔΗΜΑΡ εξέρχεται του Μεγάρου συνοδευόμενος από τον νεανία εκπρόσωπό του Ανδρέα-μαζί συνθέτουν ένα ενδιαφέρον μαθησιακό δίδυμο διδασκάλου-μαθητή, από τα συνήθη της ελληνικής αρχαιότητος.
Ο νεαρός εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ στέκεται διακριτικά πίσω από τον πρόεδρό του καθώς εκείνος κατευθύνεται στα μικρόφωνα των καλοταισμένων πολιτικών συντακτών που καλύπτουν τα Μέγαρα της Ηρώδου Αττικού. Μέσα από δαύτους θα ενημερώσει το ποίμνιο για τις βαθύτερες των σκέψεών του.
Ώρες αργότερα ο σεβάσμος Κουβέλης θα αναζητήσει στιγμές ανάπαυλας της πνευματικής του διέγερσης στην συντροφιά του συμβούλου του Σταμάτη Μαλέλη. Ο Σταμάτης περιγράφει με τις ώρες στον Φώτη τις άγνωστες στο ευρύ κοινό αρετές της Πετρούλας Κωστίδου και τους βρίσκει το ξημέρωμα καθώς ο Μαλέλης έχει ήδη περάσει στα ρεπορτάζ του Νίκου Τσιλιπουνιδάκη στο Super Paradise ενώ ο Φώτης βρίσκεται σε βαθύ ύπνο με τις εικόνες νεαρών αγοριών και κοριτσιών που χτυπιούνται στις μυκονιάτικες πίστες να τριγυρνάνε δίχως λογοκρισία στα όνειρά του.
Τα ραντεβού της επόμενης μέρας με τον Γρηγόρη Ψαριανό και τον Γιάννη Κακουλίδη θα ξαναφουλάρουν τις κυψέλες του προέδρου της ΔΗΜΑΡ με την απωλεσθείσα-λόγω της συνάφειας με τον Σταμάτη-πνευματικότητα.
Βρισκόμαστε λίγο πριν τις εκλογές της 6ης Μαίου και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ δίνει συνέντευξη στον Σταυρόπουλο του ΒΗΜΑτος. Σας παρακαλώ, με όσες δυνάμεις σας έχουν απομείνει, να παρακολουθήσετε τον ειρμό των σκέψεων του ανθρώπου, τις τότε θεωρίες του σεβάσμιου πάστορα και τον τρόπο που λειτουργεί όλους αυτούς τους μήνες ως κυβερνητικός εταίρος. Ο άνθρωπος που δηλώνει όσα ακολουθούν είναι το ίδιο πρόσωπο που μόλις λίγες μέρες πριν συμμετείχε στο μέτρο της επίταξης, έστω κι αν για τα μάτια του κόσμου ψέλλισε κάποιες επιφυλάξεις. Απολαύστε τα ενδότερα της πολιτικής του φιλοσοφίας, ειλικρίνειας, συνέπειας>
«Η ∆ΗΜΑΡ βεβαίως έχει καταψηφίσει και το πρώτο Μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο και τους εφαρμοστικούς νόμους αλλά και το δεύτερο Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. Αλλά από εκεί και πέρα η ∆ΗΜΑΡ εκείνο το οποίο υποστήριζε και υποστηρίζει και μάλιστα ως το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που πρέπει να υπάρξει είναι η απαγκίστρωση, ο απεγκλωβισμός από ρυθμίσεις και διατάξεις της δανειακής σύμβασης και ιδιαίτερα από εκείνες τις ρυθμίσεις οι οποίες είναι εξαιρετικά επαχθείς, έχουν φορτώσει δυσβάσταχτα βάρη στις πλάτες της κοινωνίας και ιδιαίτερα των αδύναμων στρωμάτων αυτού του τόπου και την αναζήτηση ισοδυνάμων μέτρων προκειμένου να υπάρξει εκείνη η εξασφάλιση εσόδων που είναι δυνατόν να υπάρξει υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι διαφορετική πολιτική από αυτή που ασκείται.
Αν περιορίσεις τη φοροδιαφυγή και την παραοικονομία, αν περιορίσεις τη διαφθορά, πέρα από τη γενική διεκδίκηση και τη γενικευμένη αξίωση της ελληνικής κοινωνίας να παταχθεί η διαφθορά και η παραοικονομία, αλλά αν κατ' ελάχιστον αυτά τα μεγέθη τα περιορίσεις αμέσως θα προκύψουν έσοδα, τα οποία σήμερα, από την ώρα που απουσιάζουν, η εύκολη πολιτική και της κυβέρνησης Παπανδρέου αλλά και της παρούσας κυβέρνησης υπό τον κ. Παπαδήμο, ήταν η περικοπή μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών. Και το αποτέλεσμα είναι να έχουμε μία κοινωνία στην κυριολεξία τεμαχισμένη, μία κοινωνία που κάθε μέρα και περισσότερο γέρνει.
Όταν λέμε κυβερνώσα αριστερά το λέμε και το υποστηρίζω για τον λόγο ότι η αριστερά αυτή η αριστερά, η δική μας αριστερά, η σύγχρονη, δημοκρατική, η ευρωπαϊστική, δεν είναι φύσει και θέσει ταγμένη στο περιθώριο της πολιτικής ζωής και να περιορίζεται μόνο σε ένα καταγγελτικό λόγο. Γιατί όσο χρήσιμος κι αν είναι ο καταγγελτικός λόγος για να απαξιώνει μια συντηρητική μια αναποτελεσματική πολιτική δεν φτάνει από μόνος του. Γι' αυτό κι εμείς καταθέτουμε και την προγραμματική μας πρόταση, το πρόγραμμά μας εξειδικευμένο, κοστολογημένο, εξαιρετικά ρεαλιστικό, και ταυτόχρονα την εναλλακτική πολιτική πρόταση εξουσίας για την οποία λίγο πριν νομίζω σας μίλησα διεξοδικά».
Ερώτηση του Σταυρόπουλου:-Μάλιστα. Θα σας απευθύνω μια ερώτηση αναγνώστη. Εχει ιδιαίτερη σημασία καθώς μέχρι τον Ιούνιο (εννοεί τον Ιούνιο του 2012) θα πρέπει να έχουμε πάρει μια σειρά νέα μέτρα. Τα οποία έχουν κοστολογηθεί, έχει δίκιο, 11,4 και κατά πιο αυστηρούς υπολογισμούς περίπου 14 δισ. ευρώ. Η ερώτηση είναι ότι με δεδομένη τη φοροδοτική αδυναμία των περισσοτέρων Ελλήνων, οι οποίοι έχουν εξαντληθεί ήδη, σε περίπτωση που χρειαστούν επιπλέον μέτρα περικοπής μισθών, συντάξεων και πέραν των προγραμματισμένων αυτών μέτρων του Ιουνίου τα οποία άλλωστε έχουν αποφασισθεί στο πλαίσιο του Μνημονίου 2, ποια θα είναι η αντίδρασή σας. Αν θα τα αποδεχτείτε εφόσον είναι για το καλό της πατρίδας ή θα προτιμήσετε συντεταγμένη έξοδο από το ευρώ.
ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΑ ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ;
«Οχι νομίζω ότι το δίλημμα που θέτει ο φίλος αναγνώστης είναι ψευδές, είναι πλασματικό. ∆εν είναι έτσι(!) ∆ιότι όχι μόνο μετά την 6η Μαΐου αλλά και πριν από την 6η Μαΐου, εδώ και πάρα πολύ καιρό, αυτό ακριβώς διεκδικώ το ισοδύναμο μέτρο. Και σας μίλησα λίγο πριν από πού μπορούν να υπάρξουν έσοδα άμεσα. Και αν θέλετε θα σας πω και κάτι. Ακουσα τον κ. Βενιζέλο να μιλάει και να αναφέρεται και σε μία νέα διαπραγμάτευση, ουσιαστικά αυτό είπε, και για μια άλλη περίοδο ενδεχομένως χάριτος σε σχέση με τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας. ∆εν είναι το δίλημμα όπως τίθεται. ∆εν είναι βάσιμο. Βεβαίως υπάρχουν δυσκολίες, αλλά είναι δυνατόν να αναζητηθεί άμεσα η αντιμετώπιση εκείνων των εσόδων και θα σας φέρω το συγκεκριμένο παράδειγμα που δεν θα οδηγήσουν σε αυτή την κατάσταση την οποία περιγράφει το μήνυμα του φίλου αναγνώστη.
Εχει δύο χρόνια να εισπραχθεί ο φόρος της μεγάλης, επαναλαμβάνω της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Φόρος βεβαιωμένος γιατί δεν εισπράχθηκε; Εχει δύο και πλέον χρόνια να εισπραχθεί το ΕΤΑΚ. Χρήματα τα οποία είναι νομοθετημένα, είναι βεβαιωμένα και που δεν έχουν σχέση, ιδιαίτερα ο φόρος της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, με την ανημποριά πράγματι, τη φοροδοτική ανημποριά μεγάλης πλειονότητας του ελληνικού λαού. Εκεί πρέπει να αναζητηθούν τα χρήματα. Τα χρήματα δεν μπορούν να αναζητούνται, τα έσοδα _ για αυτά τα χρήματα μιλάω που αναφέρονται στα αναγκαία έσοδα του ελληνικού δημοσίου _ στην περικοπή των συντάξεων και των μισθών. Εγώ λίγο πριν σας είπα ότι η άμεση διεκδίκησή μου την επόμενη μέρα(!) είναι η άρση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου με την οποία επεβλήθη το τσάκισμα ουσιαστικά των κατώτατων μισθών.
Ακουγα χθες τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Σαμαρά να διαγωνίζονται για τον 13ο και τον 14ο μισθό. Μα τη δική τους υπογραφή δεν έχει η κατάργηση κάθε προστατευτικής ρύθμισης της εθνικής συλλογικής σύμβασης για τους κατώτατους μισθούς; Τη δική τους υπογραφή δεν έχει η περικοπή που έγινε στους μισθούς και τις συντάξεις; Αυτά δεν θα οδηγήσουν σε αποτελέσματα. Αντιθέτως, θα διαρρήξουν ακόμη περισσότερο την κοινωνία. Θα πληγώσουν ακόμα πιο βαθιά τον ιστό αυτής της κοινωνίας. Και κάτι σε ό,τι έχει σχέση και αφορά και στην αποτελεσματικότητα των μέτρων.
∆εν το διατυπώνω μόνον εγώ ως πρόεδρος της ∆ΗΜΑΡ, την αναποτελεσματικότητα των μέτρων σε ό,τι αφορά στο γκρέμισμα των μισθών και των συντάξεων το ομολογούν άλλες φορές άμεσα άλλες φορές έμμεσα ακόμη και οι εκπρόσωποι της Τρόικας ακόμη και οι ευρωπαίοι οι οποίοι λένε ότι στην Ελλάδα πια έχουν επιβληθεί τέτοια μέτρα σε βάρος της μισθωτής εργασίας που δεν πάει άλλο. Είμαστε η χώρα με τα βαρύτερα μέτρα αναφορικά με την περικοπή, με την απομείωση της μισθωτής εργασίας. Και άμεση εκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας.
Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά και μέσα στη Βουλή και έξω από τη Βουλή και στον κ. Παπανδρέου όταν ήταν πρωθυπουργός και στον κ. Παπαδήμο, έχω αναπτύξει το εξαιρετικά κοστολογημένο και ρεαλιστικό πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα το οποίο πρέπει να δανειοδοτηθεί και μπορεί να δανειοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και σε συνεργασία με μέρος του ΕΣΠΑ, δηλαδή με χρήματα που υπάρχουν και μας περιμένουν να ξεκινήσει η αναπτυξιακή διαδικασία προκειμένου αν μη τι άλλο να ανασχέσουμε την καλπάζουσα ανεργία.
∆εν είναι δυνατόν η άντληση εσόδων από την απομείωση και το τσάκισμα της αμοιβής της μισθωτής εργασίας. ∆εν έχει περιεχόμενο πια η πηγή, τι άλλο να πάρεις από εκεί, αλλού πρέπει να τα αναζητήσεις και τις κατευθύνσεις από πού μπορείς να αναζητήσεις αυτά τα έσοδα λίγο πριν τα προανέφερα».
Αυτά δίχως αιδώ για το σημερινό του κατάντημα δήλωνε λίγο πριν τις εκλογές του Μαίου σε μία μόνο συνέντευξη ο πάστορας. Γύρευε πόση υποκρισία και διπροσωπία κρύβεται πίσω από το σύνολο των συνεντεύξεων του πάστορος της κυβερνώσας αριστεράς, ο οποίος στηρίζει την πιο βάρβαρη, την πιο χυδαία, την πιο αιμοσταγή κυβέρνηση των Μνημονίων.
Μιας κυβέρνησης τα ξεδιάντροπα υπουργικά στελέχη της οποίας σπέυδουν να δηλώσουν τώρα ότι θα αρχίσει η ανάπτυξη στο τελευταίο τρίμηνο του 2013. Ως τότε συνεχίστε να προσέρχεσθε στους φούρνους του κυβερνητικού Άουσβιτς. Κι όταν θα φθάσουμε στο τελευταίο τρίμηνο του έτους περίλυποι Στουρνάρας και Προβόπουλος θα μας πουν ότι έπεσαν έξω στους υπολογισμούς τους και πως το θηρίο χρειάζεται νέο αίμα, περισσότερο αίμα.
Στο βάθος η φιγούρα του πάστορα, ο οποίος έχοντας φορέσει μια λευκή ποδιά στην μέση του θα νίπτει τας χείρας του….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.