Ο άνθρωπος και η γάτα.....

Θες να καταστρέψεις τη γάτα;

Δίνε της κάθε μέρα έτοιμη γατοτροφή. Μετά από λίγο καιρό, δε θα 'χει πια όρεξη να κυνηγήσει φίδια και ποντίκια.Μετά από χρόνια δε θα θυμάται καν πως η φύση της είναι να κυνηγάει φίδια και ποντίκια.

Τα γατάκια της δε θα μάθουν ποτέ να κυνηγούν, παρόλο που το ένστικτό τους θα τα τραβάει κατακεί.

Η γάτα παραβίασε τη φύση της!

Έτσι κι ο άνθρωπος.

Δώσε τού τα όλα έτοιμα.

Φαγητό, σπίτι, ρούχα, παπούτσια...Να πάψει να τα κυνηγάει.

Και να αρχίσει να σκέφτεται πια πώς θα αποκτήσει τηλέφωνο, τηλεόραση, βίντεο, φωτογραφική μηχανή, υπολογιστή, αυτοκίνητο.

Κάποια στιγμή θα κορεστεί η επιθυμία του και γι' αυτά.Και θα ζητήσει παραπάνω. Θα ψάξει σε μετοχές, μίζες, "αέρα", οπουδήποτε για να πιάσει αυτό το ακαθόριστο "παραπάνω".Γιατί;

Γιατί εξαγοράστηκε από την ευκολία.

Πούλησε τον ενστικτώδη αγώνα για επιβίωση έναντι κατανάλωσης.

Και το αποτέλεσμα: ξέχασε τις ιδιότητές του αυτές που τον καθιστούν άνθρωπο.

Ξέχασε να κυνηγάει για το φαϊ του.

 

Κι έτσι σήμερα στο σπίτι του έχει τρεις τηλεοράσεις, δύο λάπτοπ, δυο μίξερ, ψυγείο, κουζίνα, τοστιέρα, αποχυμωτή, μπλέντερ, εσπρεσσιέρα, πλυντήριο πιάτων...

...μα δεν έχει φαγητό!

 

Γέμισε το σπίτι του με ευκολίες, την ώρα που δεν έχει φαγητό να φάει, φωτιά να ζεσταθεί, νερό για να πλυθεί.

 

Την καταστροφή την έχτιζε σιγά-σιγά για χρόνια, μα την κατοίκησε απότομα.

Γιατί όταν αισθάνθηκε ότι κάτι του έλειπε, δεν κοίταξε μέσα του, αλλά γύρω του.

 

Αντί να επιδιώκει να κερδίσει δυο μάτια να τον κοιτούν με χαρά και θαυμασμό, επέλεξε να σταθεί απέναντι από τα μάτια της ζήλειας.

Άφησε πίσω του τον άνθρωπο σαν κάτι παρωχημένο και αναζήτησε το προϊόν ως ανώτερη μορφή ζωής.

 

Ξέχασε να αγαπά, γι' αυτό ξέχασε να κυνηγά.....

 

Τοίχο-Τοίχο