Ενα άρθρο – βόμβα του σοβαρότερου Γερμανικού περιοδικού καταρρίπτει τις αιτιάσεις περί αλλαγής στάσης της Μέρκελ και αποκαλύπτει την καθοριστική παρέμβαση της Κίνας.
Εδώ φαίνεται η δικαίωση της στρατηγικής συμμαχίας με την Κίνα που κάποια ανδρείκελα πολέμησαν λυσσαλέα, αλλά και η πάγια θέση του “Ολυμπία” για την στάση της Υπερδύναμης έναντι της Ελλάδας. Διαβάστε: «Το κινέζικο φύλλο»
Τι κρύβεται πίσω από την αλλαγή στάσης της Γερμανίας απέναντι στην ελληνική κρίση χρέους;
Σε άρθρο του στο περιοδικό Stern o γερμανός δημοσιογράφος Hans-Ulrich Jörges σημειώνει την εντυπωσιακή μεταστροφή της γερμανικής πολιτικής απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα μετά την επίσκεψη Μερκελ στην Κίνα στα τέλη Αυγούστου.
Ξαφνικά όλοι στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες δηλώνουν αποφασισμένοι να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, χωρίς να αποκλείουν πλέον την επιμήκυνση του προγράμματος ή ακόμη και ένα
τρίτο πακέτο βοήθειας. Ακόμη και οι πιο συντηρητικές φωνές βαυαρώνπολιτικών, που ζητούσαν τη θυσία της Ελλάδας προς παραδειγματισμό, σίγησαν.
Σύμφωνα με το συντάκτη η μεταστροφή αυτή οφείλεται στις έντονες παρασκηνιακές πιέσεις που ασκήθηκαν από την κινεζική ηγεσία κατά την επίσκεψη Μέρκελ στο Πεκίνο. Λέγεται ότι ο πρωθυπουργός Wen Jiabao απείλησε χωρίς περιστροφές την καγκελάριο της Γερμανίας στις μεταξύ τους συζητήσεις ότι «έχουμε ήδη χάσει 30 δισεκατομμύρια στην Ελλάδα. Εάν χάσουμε άλλα 40, δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτα πλέον για τη σταθεροποίηση του ευρώ».
Πέρα από την έκθεση της Κίνας στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους, το ύψος της οποίας δεν είναι ακριβώς γνωστό και τους φόβους για φαινόμενο ντόμινο σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη σημαντικό ρόλο στις κινήσεις της κινεζικής ηγεσίας παίζει και «η στρατηγική συμμαχία» που έχουν συνάψει Κίνα και Ελλάδα. Σύμφωνα με το συντάκτη του περιοδικού Stern η Κίνα έχει επιλέξει την Ελλάδα ως την « πύλη της στην Ευρώπη», με στόχο να δημιουργήσει ένα σύγχρονο «δρόμο του μεταξιού» για το παγκόσμιο εμπόριο.
Εδώ φαίνεται η δικαίωση της στρατηγικής συμμαχίας με την Κίνα που κάποια ανδρείκελα πολέμησαν λυσσαλέα, αλλά και η πάγια θέση του “Ολυμπία” για την στάση της Υπερδύναμης έναντι της Ελλάδας. Διαβάστε: «Το κινέζικο φύλλο»
Τι κρύβεται πίσω από την αλλαγή στάσης της Γερμανίας απέναντι στην ελληνική κρίση χρέους;
Σε άρθρο του στο περιοδικό Stern o γερμανός δημοσιογράφος Hans-Ulrich Jörges σημειώνει την εντυπωσιακή μεταστροφή της γερμανικής πολιτικής απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα μετά την επίσκεψη Μερκελ στην Κίνα στα τέλη Αυγούστου.
Ξαφνικά όλοι στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες δηλώνουν αποφασισμένοι να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, χωρίς να αποκλείουν πλέον την επιμήκυνση του προγράμματος ή ακόμη και ένα
τρίτο πακέτο βοήθειας. Ακόμη και οι πιο συντηρητικές φωνές βαυαρώνπολιτικών, που ζητούσαν τη θυσία της Ελλάδας προς παραδειγματισμό, σίγησαν.
Σύμφωνα με το συντάκτη η μεταστροφή αυτή οφείλεται στις έντονες παρασκηνιακές πιέσεις που ασκήθηκαν από την κινεζική ηγεσία κατά την επίσκεψη Μέρκελ στο Πεκίνο. Λέγεται ότι ο πρωθυπουργός Wen Jiabao απείλησε χωρίς περιστροφές την καγκελάριο της Γερμανίας στις μεταξύ τους συζητήσεις ότι «έχουμε ήδη χάσει 30 δισεκατομμύρια στην Ελλάδα. Εάν χάσουμε άλλα 40, δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτα πλέον για τη σταθεροποίηση του ευρώ».
Πέρα από την έκθεση της Κίνας στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους, το ύψος της οποίας δεν είναι ακριβώς γνωστό και τους φόβους για φαινόμενο ντόμινο σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη σημαντικό ρόλο στις κινήσεις της κινεζικής ηγεσίας παίζει και «η στρατηγική συμμαχία» που έχουν συνάψει Κίνα και Ελλάδα. Σύμφωνα με το συντάκτη του περιοδικού Stern η Κίνα έχει επιλέξει την Ελλάδα ως την « πύλη της στην Ευρώπη», με στόχο να δημιουργήσει ένα σύγχρονο «δρόμο του μεταξιού» για το παγκόσμιο εμπόριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.