Εργασιακά εν όψει ή "τροϊκανός" χαβαλές;

Μείωση των αποζημιώσεων στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση πενθημέρου και αύξηση του χρόνου εργασίας σε 6 ημέρες, περιορισμός της ημερήσιας ανάπαυσης σε 11 ώρες, άυξηση των υπερωριών, περαιτέρω ελαστικοποίηση του εργασιακού ωραρίου, νέα μείωση του κατώτατου μισθού, μείωση των εργοδοτικών εισφορών. 
Αυτά, σε γενικές γραμμές, λένε τα ρεπορτάζ, περιέχει το e-mail της τρόικας προς το υπουργείο Οικονομικών τα οποία η Αθήνα υποτίθεται υποδέχεται με απορριπτική διάθεση.
Και το ερώτημα είναι τι θέλει να πει ο ποιητής;
Ο πιο άσχετος καταλαβαίνει ότι η περαιτέρω απορρύθμιση της εργασίας η οποία πια κρέμεται από μια λεπτή κλωστή, δικαιώνει πλήρως όσους μιλούν για μισθούς Βουλγαρίας, για συνθήκες αποικίας και δουλοπαροικίας. Σηκώνει άραγε μια τελειωμένη οικονομία ολική απορρύθμιση της εργασίας στο σύντομο διάστημα μιας τριετίας χωρίς κοινωνική έκρηξη, πολυδιάλυση, ενίσχυση των φαινομέων κάθε είδους ανομίας, κ.λπ.; Το επιχείρημα
με το οποίο στηρίζεται η μείωση αποζημιώσεων – μισθών μιλά για τόνωση της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού. Ώστε υπάρχουν θέσεις εργασίας αλλά το εργατικό δυναμικό μένει καθηλωμένο από τους υψηλούς μισθούς και την δυσκολία των εργοδοτών να δώσουν υψηλές αποζημιώσεις, και δεν κινείται να αλλάξει λίγο τον αέρα του. Ή μήπως το θέμα είναι οι εργοδότες να απολύουν χωρίς κανένα κόστος και οι επόμενοι να προσλαμβάνουν επίσης με μηδενικό κόστος (άντε, με χαρτζηλίκι των 400 ευρώ);
Είναι όλα τα παραπάνω προς μέτρηση αντιδράσεων επί πραγματικών, επικείμενων μέτρων; Είναι αυτά καθ’ υπόδειξιν των εγχώριων «κουκουλοφόρων» ή είναι τροϊκανής εμπνεύσεως; Είναι μια προσφορά καλής θελήσεως της τρόικας προς την ελληνική κυβέρνηση (ζητάμε χοντράδες, η κυβέρνηση μας λεει όχι και τσουπ, βελτιώνεται το προφίλ της - λέμε τώρα).
Ή μήπως είναι τροικανός χαβαλές; Τι τους κοστίζει να μας χώσουν ό,τι περνάει από την άρρωστη φαντασία τους, όταν όλοι περιμένουν ότι από στιγμή σε στιγμή αυτό το πράγμα θα τιναχτεί στον αέρα;

pontiki.gr