ΕΚΤ: ο πειρασμός της κοπής χρήματος

Η απόφαση της ΕΚΤ για την αγορά ομολόγων μονοπωλεί το ενδιαφέρον του σημερινού ευρωπαϊκού τύπου με τους σχολιαστές να ζυγίζουν τα υπέρ και τα κατά αυτής της απόφασης.

Ιδιαίτερα επικριτικό είναι το σχόλιο της γερμανικής Welt που χαρακτηρίζει γιγαντιαίους τους κινδύνους αυτής της πολιτικής: «Το πρόβλημα στην παρούσα φάση δεν είναι καν ο πληθωρισμός, αλλά μια απόλυτα αδιαφανής αναδιανομή της ευημερίας που στερείται κάθε πολιτικής νομιμότητας, από το βορρά προς το νότο. 

Και από εκείνους που κάνουν περικοπές προς εκείνους που επωφελούνται από αυτή την ανεύθυνη νομισματική πολιτική. Αυτό είναι αντιδημοκρατικό και αντικοινωνικό».

Η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung: «Το ισπανικό πρόβλημα πρέπει να επιλυθεί από την Ισπανία. Το ιταλικό: από την Ιταλία. Το ελληνικό: από την Ελλάδα. 

Οι ευρωπαίοι εταίροι πρέπει να βοηθήσουν και το κάνουν. Η κεντρική τράπεζα μπορεί επίσης να βοηθά, αλλά στο μεταξύ κάνει περισσότερα. Η ΕΚΤ μπορεί ακόμη να κάνει ένα βήμα πίσω. Εντέλει, κι αυτό το γνωρίζει και ο Μ. Ντράγκι, το ευρώ δεν μπορεί να διασωθεί εις βάρος της Γερμανίας. Για το καλό της Ευρώπης, η ΕΚΤ και οι υπόλοιποι διασώστες που δεν βάζουν όρους, δεν θα πρέπει να ξεσηκώνουν τους γερμανούς πολίτες να βγουν στο δρόμο. Είναι όμως έτοιμοι να το κάνουν», προειδοποιεί η SZ.

Η αυστριακή Der Standard σημειώνει: «Οι αγορές ομολόγων εκ μέρους της ΕΚΤ μπορούν να δικαιολογηθούν στην παρούσα φάση ως μια γέφυρα μέχρι να αρχίσουν να αποδίδουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις χώρες της κρίσης. Ωστόσο ένας σημαντικός λόγος των υψηλών επιτοκίων είναι οι τράπεζες-ζόμπι τις οποίες ταΐζει η κεντρική τράπεζα αντί να τις αφήσει να πεινάσουν. Σε αυτά τα συμφραζόμενα η ΕΚΤ (…) παίζει ένα επικίνδυνο παιγνίδι. Παρεμβαίνει εκεί όπου η πολιτική αποδείχθηκε ανίκανη και ρισκάρει –δεδομένων των γερμανικών αντιστάσεων- μια βαθιά εσωτερική διάσπαση. Και στο παρελθόν η ΕΚΤ έχει μπει στον πειρασμό της κοπής χρήματος. Όσο γλυκιά κι αν είναι η γεύση στη αρχή, τόσο πικρή μπορεί να γίνει με το χρόνο».

Οι κίνδυνοι 

"Για το καλό της Ευρώπης, η ΕΚΤ και οι υπόλοιποι διασώστες που δεν βάζουν όρους, δεν θα πρέπει να ξεσηκώνουν τους γερμανούς πολίτες (...)"

Δυο κινδύνους διαπιστώνει η ιταλική Corriere della Sera: «Το πρόγραμμα της ΕΚΤ μπορεί να λειτουργήσει εάν οι επενδυτές δεν αντιλαμβάνονται την όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε ως χαοτική και ως μια διαδικασία που χαρακτηρίζεται από τη διάσπαση του ΔΣ της ΕΚΤ ανάμεσα στην ισχυρή και την αδύναμη Ευρώπη. Κατά δεύτερον, η νέα νομισματική πολιτική μπορεί να διατηρήσει με επιτυχία το ευρώ, εάν ληφθούν και άλλα μέτρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πολλά έχουν ειπωθεί γι΄αυτά τα μέτρα, όπως την Τραπεζική Ένωση, ωστόσο η Ευρώπη παραμένει διχασμένη. Οι διαφορές είναι πολυδιάστατες και η υπέρβασή τους απαιτεί μια αναμφίβολα επικίνδυνη πολιτική διαδικασία».

Η γαλλική Libération υπογραμμίζει ότι «δικαίως ο Ντράγκι ζητά ως αντάλλαγμα να επισπευστούν οι προσπάθειες (για μεταρρυθμίσεις). Γιατί είναι άλλο να καθησυχάζεις τις αγορές, και άλλο να κερδίζεις και πάλι την εμπιστοσύνη τους. Την αποκλειστική ευθύνη γι΄αυτό φέρουν οι χώρες μέλη. Θα πρέπει τώρα να αποδείξουν την αποφασιστικότητά τους στην προσπάθεια να βάλουν και πάλι σε τάξη τις οικονομίες τους. Σε εμάς (σσ. στη Γαλλία) είναι ένα τεράστιο έργο, αλλά μέχρι στιγμής δεν διαφαίνεται απολύτως τίποτα στα πεδία των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και της μείωσης των δημοσίων δαπανών. Ο Ντράγκι, όπως και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι, θα πρέπει να θεωρούν και τη Γαλλία ιδιαίτερα επιπόλαιη».

Μόνη δυνατή λύση 

 "Χωρίς το θάρρος και τη διορατικότητα του Ντράγκι όμως οι μέρες του ευρώ θα ήταν μετρημένες (...)" Η γερμανική Tagesspiegel: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θεωρητικά (η απόφαση της ΕΚΤ) δεν είναι ούτε η πιο φθηνή, ούτε η πιο γρήγορη αλλά ούτε και η πιο δημοκρατική εκδοχή. Αλλά εντός των υπαρχόντων δομών είναι ίσως η μόνη δυνατή. Η κρίση αυτή πρέπει να επιλυθεί προκειμένου να έχει η ΕΕ ένα μέλλον. (…) Το ευρώ είναι μη αναστρέψιμο, επανέλαβε την Πέμπτη ο Ντράγκι. Η πρόταση παραμένει λάθος. Φυσικά και μπορεί να αποτύχει το ευρώ. Αλλά δεν θα ευθύνεται η ΕΚΤ. Η θητεία του Γενς Βάιντμαν διαρκεί άλλα επτά χρόνια. Η κρίση θα πρέπει να έχει περάσει μέχρι τότε – και η στάση του να έχει περισσότερη ανάπτυξη».

Διαφορετικά βλέπει τα πράγματα η Frankfurter Rundschau: «Η 6η Σεπτεμβρίου του 2012 μπορεί να μπει στα χρονικά των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Μαζί με τον Μάριο Ντράγκι, τον επικεφαλής της ΕΚΤ. Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης; Δεν υπάρχει αμφιβολία, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς. Χωρίς το θάρρος και τη διορατικότητα του Ντράγκι όμως οι μέρες του ευρώ θα ήταν μετρημένες και μαζί με αυτές μάλλον και εκείνες της ενωμένης Ευρώπης. Η ΕΚΤ έχει το απίστευτο προνόμιο να τυπώνει η ίδια, το χρήμα που χρειάζεται για την απεριόριστη αγορά (ομολόγων). Έτσι μπορεί να αντιμετωπίσει όλες τις κερδοσκοπικές επιθέσεις και θα κερδίσει».

Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης

www.dw.de