Οι Ολυμπιακοί Αγώνες εξελίσσονται σε ένα τηλεοπτικό και «θεατρικό» υπερθέαμα. Ακόμα και οι αθλητές αρχίζουν και συμπεριφέρονται διαφορετικά. Η κάμερα ξοδεύει περισσότερο χρόνο στην παρουσίαση τους. Ειδικά στην κολύμβηση τους βγάζουν στην πισίνα ξεχωριστά, λες και είναι παράσταση. Μα είναι παράσταση... Οι περισσότεροι αθλητές, κυρίως από τις δυτικές χώρες, έχουν προσαρμοστεί σε αυτό. Εμφανίζονται με ειδικά τατουάζ, προσεγμένο χτένισμα και γκριμάτσες για την κάμερα. Δεν αρκεί πια να είσαι καλός αθλητής. Πρέπει να έχεις και καλή σχέση με την κάμερα και το show που απαιτεί. Δεν είδατε τον Μπολτ;
Οι εγκαταστάσεις των Αγώνων ήταν καλές, χωρίς να σου προκαλούν δέος. Βέβαια το ολυμπιακό
πάρκο, με τα στάδια, το χωριό και το εμπορικό κέντρο έχει ήδη αναβαθμίσει μία περιοχή που ήταν βάλτος. Και αυτό το Λονδίνο θα το εισπράξει και οικονομικά. Όμως πολλές άλλες εγκαταστάσεις ήταν απλώς προκατασκευασμένες. Θα φορτωθουν σε μεγάλα πλοία και θα τις ξαναδούμε στο Ρίο. Απορώ γιατί εμείς δεν σκεφτήκαμε κάτι τέτοιο. Και αφού δεν το σκεφτήκαμε γιατί δεν προσπαθήσαμε να αξιοποιήσουμε τις εγκαταστάσεις που μας έμειναν; Πικρή ιστορία.
Στα οργανωτικά είχαν μικροπροβλήματα που προκαλούσε κυρίως η επιμονή και η τυπικότητα τους. Σε αρκετά σημεία έλειπε το πρακτικό πνεύμα που είχαμε εμείς στην Αθήνα. Ακόμα και για τα βασικά της εγκατάστασης στο χωριό χρειαζόσουν μερικές ώρες. Τα μέτρα ασφαλείας ήταν έντονα, όμως δεν έβλεπες παντού αστυνομικούς ή στρατό. Αυτό που έβλεπες-και σε έβλεπε-ήταν μία κάμερα σε κάθε γωνία.
Το Λονδίνο δεν θύμιζε ολυμπιακή πόλη. Είναι βέβαια μία μητρόπολη με εκατομμύρια επισκεπτών και το ολυμπιακό πάρκο είναι μακριά από το κέντρο. Όμως σε σχέση με τις άλλες ολυμπιακές πόλεις που έχω επισκεφθεί, το κέντρο του Λονδίνου κρατούσε μία απόσταση από το κλίμα των Αγώνων.
Ναι, φυσικά, η ελληνική συγκομιδή ήταν φτωχή αν και είχαμε και σημαντικές ατυχίες. Όμως η αγωνιστική εικόνα της αποστολής αντανακλά την εικόνα της χώρας και την απαξίωση που υφίσταται ο ελληνικός αθλητισμός. Δεν υπάρχουν πια υποδομές, λείπει η υποστήριξη και η οργανωμένη προετοιμασία. Με πίτσες και σουβλάκια δεν κάνεις πρωταθλητισμό ολυμπιακού επιπέδου.
Τρία είναι τα πρόσωπα των Αγώνων. Ο Φελπς ως ένα ιστορικό φαινόμενο που μας αποχαιρέτησε. Ο Μπολτ ως ένα φαινόμενο που θα μας απασχολεί και τα επόμενα χρόνια. Είναι αθλητής της νέας εποχής, δηλαδή υπεράνθρωπος και showman. Και ο Πιστόριους ως ο αθλητής που κέρδισε τις καρδιές μας.
Το Ρίο θα αντιμετωπίσει οργανωτικά προβλήματα, αλλά, λογικά, θα κάνει υπέροχους Αγώνες, αξιοποιώντας και την εμπειρία που θα αποκτήσει η χώρα από τη διοργάνωση του Μουντιάλ. Θα είναι πολύ δύσκολο-και απίστευτα ακριβό-για μας τους Ευρωπαίους να βρεθούμε εκεί, όμως έχω την αίσθηση πώς όσοι τα καταφέρουν θα βρεθούν σε ένα απίστευτο πάρτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.