Κάθε τόσο όλο και κάτι ανακαλύπτουν μέσα από την κοινή πορεία των δύο λαών και όχι μόνο διεκδικούν την πατρότητα και αποκλειστικότητά του, αλλά συχνά επιδιώκουν έτσι είτε να διευρύνουν τη σφαίρα επιρροής τους είτε να το διεκδικήσουν για να αυξήσουν τον μεγάλο κατάλογο όλων εκείνων που μας χωρίζουν...
♦ Και δεν είναι μόνο τα πολύ σοβαρά θέματα πίσω από τα οποία κρύβονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Δεν είναι δηλαδή μόνο τα πετρέλαια του Αιγαίου, το φυσικό αέριο και τα όποια κοιτάσματα υπάρχουν. Δεν είναι μόνο η Θράκη, την οποία επίμονα εδώ και δεκαετίες επιχειρούν να καταστήσουν Κύπρο...
♦ Δεν είναι μόνο ο Όμηρος και η αρχαία Ιωνία, η Σμύρνη, η Έφεσος και οι αρχαιότητες της περιοχής, μέσω των οποίων οι Τούρκοι διεκδικούν την ίδια μας την Ιστορία...
♦ Τώρα είναι και η Ολυμπιακή Φλόγα, την οποία φαντασιώνονται ως... τουρκικής καταγωγής, είναι η Ρόδος, την οποία πάνε να μετατρέψουν σε Θράκη, την οποία, πάλι, ονειρεύονται ως ένα νέο
«Κοσσυφοπέδιο» με αυτόνομη διοίκηση και οικονομική αυτοτέλεια...
♦ Είναι ακόμη η προσπάθεια να ελέγξουν, μέσα από μια τεράστια επιχείρηση εξαγοράς, λιμάνια στο Αιγαίο και την Κρήτη και μαρίνες στο Ιόνιο...
♦ Και, ακόμη, δεν είναι η πρώτη φορά που ξεσπά γαστρονομικός πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών. Είναι γνωστή η μάχη για τον καφέ και τον μπακλαβά, τώρα όμως βρισκόμαστε στα χαρακώματα για το κουλούρι...
Για το κουλούρι
Ναι, καλά καταλάβατε, μιλάμε για το θεσσαλονικιώτικο κουλούρι, για το οποίο έχουν στηθεί ήδη τα χαρακώματα... Μάλιστα, πριν από λίγο καιρό, ο επικεφαλής του συνδέσμου κουλουράδων της Κωνσταντινούπολης κατέθεσε αίτημα στο αρμόδιο επιμελητήριο της χώρας του για να προστατεύσει το κουλούρι ως εθνικό έδεσμα των γειτόνων μας. «Δεν θα επιτρέψουμε στους Έλληνες να μας αρπάξουν και το κουλούρι» δήλωναν από την πλευρά του επιμελητηρίου, επισημαίνοντας μάλιστα ότι «οι Έλληνες παρουσιάζουν τουρκικά φαγητά ως ελληνικά».
Βεβαίως αυτό δεν ισχύει, αφού η ιστορία του κουλουριού ξεκινά την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και εμφανίζεται κυρίως στην Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη. Το επάγγελμα του αρτοποιού - κουλουροποιού ασκούσαν κατά κύριο λόγο Έλληνες από την Ήπειρο. Γνωστή είναι επίσης και η ευχή της Ηπειρώτισσας μάνας προς το αγόρι της, η οποία έλεγε «άντε, και στην Πόλη κουλουρτζής».
Οι μικροπωλητές με τους ταβάδες στο κεφάλι ή με καλάθια ξεχύνονταν στους δρόμους από τα ξημερώματα και μέχρι τις 10-11 το πρωί ξεπουλούσαν. Στην Πόλη οι κουλουρτζήδες διαλαλούσαν το εμπόρευμά τους με την ονομασία «κουλούρι Θεσσαλονίκης». Πολύ αργότερα την ίδια ονομασία χρησιμοποιούσαν και οι κουλουρτζήδες στην Αττική.
Κάπως έτσι λοιπόν έχει ήδη αρχίσει ο νέος γαστρονομικός πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας με αφορμή το «κουλούρι Θεσσαλονίκης», το οποίο οι γείτονές μας διεκδικούν, την ώρα που η εταιρεία Simit Sarayi (παλάτι κουλουριού) ετοιμάζεται να κάνει απόβαση στις ελληνικές πόλεις με πολλά υποκαταστήματα όπου θα πουλά το διάσημο κουλούρι. Σύντομα μάλιστα θα γίνουν τα εγκαίνια του καταστήματος στο Σύνταγμα, το οποίο θα αποτελέσει το πρώτο κατάστημά της στην Ελλάδα.
Για τη Φλόγα
Τον χορό όλων αυτών των προκλήσεων άνοιξε πριν από λίγες μέρες ο ίδιος ο Ερντογάν με το θέμα της Ολυμπιακής Φλόγας, όταν, σύμφωνα με πληροφορίες που διοχέτευσε η τουρκική πλευρά, ο Τούρκος πρωθυπουργός φέρεται πως δήλωσε ότι η Ολυμπιακή Φλόγα είναι τουρκικής προέλευσης.
Ο υπουργός της Τουρκίας για τη Νεολαία και τον Αθλητισμό, αναφερόμενος στη συνάντηση Ερντογάν με τον Ζακ Ρογκ, είπε πως ο Τούρκος πρωθυπουργός εξήγησε στον πρόεδρο της ΔΟΕ ότι στην Τουρκία είναι η ρίζα της Ολυμπιακής Φλόγας και του είπε: «Έχετε το δικαίωμα να φέρετε πίσω την Ολυμπιακή Φλόγα στις ρίζες της. Η Ανατολία περιμένει τη Φλόγα της» και του τόνισε πως πρέπει «η Ολυμπιακή Φλόγα να επιστρέψει στην Ανατολία, στα εδάφη όπου γεννήθηκε»!!!
Θράκη και η Ρόδος;
Και βεβαίως να προσθέσουμε τα προβλήματα που δημιουργεί πλέον η Τουρκία στη Ρόδο, στηριζόμενη βεβαίως και στη μακάρια στάση της Ελλάδας και κυρίως του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών... Το τουρκικό προξενείο στο νησί προσπαθεί με την ανεξέλεγκτη στάση του να επιβάλει το μοντέλο της Θράκης, με σκοπό να δημιουργηθούν παράλληλες δομές στην καθημερινή ζωή των μουσουλμάνων...
Όπως μάλιστα σημειώνει το «Βήμα της Κυριακής», το οποίο ανέδειξε το θέμα, όλα αυτά γίνονται παρ’ ότι το καθεστώς των μουσουλμάνων Ελλήνων πολιτών της Ρόδου και της Κω δεν διέπεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης, άρα δεν υπάρχει εκεί αναγνωρισμένη μειονότητα...
Το πρόβλημα έχει έλθει τις τελευταίες εβδομάδες στο προσκήνιο με αφορμή την υπόθεση του ιμάμη της Ρόδου. Στο νησί έχει ξεσπάσει σφοδρή αντιπαράθεση εξαιτίας της ανεξέλεγκτης δράσης του Μέτσο Ιλτέρ, ο οποίος έχει σταλεί στη Ρόδο από τον ψευδομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μετέ για την κάλυψη των θρησκευτικών αναγκών των μουσουλμάνων.
Ο Ιλτέρ, αν και δεν αναγνωρίζεται από την ελληνική πολιτεία, παρεμποδίζει συστηματικά τη δραστηριότητα του επίσημου ιμάμη έχοντας ξεκάθαρη υποστήριξη τουρκικών κύκλων. Και το βέβαιο είναι ότι αυτό το παιχνίδι δεν θα εγκαταλειφθεί εύκολα από την Τουρκία - τουλάχιστον όχι όσο η ελληνική πλευρά θα κάνει τα στραβά μάτια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.