Έπεσε εντελώς τυχαία στα χέρια μου χθες, το βιβλίο της Ιστορίας της Γ’ Γυμνασίου. Διάβασα πράγματα που τα είχα εντελώς ξεχασμένα και είπα να τα μοιραστώ μαζί σας.
Μεταφέρω αυτολεξί:
“Κατά το έτος 2009, η εκλογική αναμέτρηση ανέδειξε νικητή τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Πωθυπουργός της Ελλάδας τον Νοέβριο του 2009. Λίγους μήνες αργότερα, η Ελλάδα μπήκε σε περιπέτειες, καθώς οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι της εποχής οι οποίοι καθόριζαν όλες τις εθνικές οικονομίες, άρχισαν μια απίστευτη, συντονισμένη και χωρίς προηγούμενο επίθιεση στην Ελληνική οικονομία. Η χώρα μας έτσι, μη δυνάμενη να ανταποκριθεί στις οικονομικές της ανάγκες, κατέφυγε στον δανεισμό από έναν
οργανισμό που λεγόταν Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), όπου μαζί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), αποτελούσαν την λεγόμενη τότε “ΤΡΟΪΚΑ”.
Η Τρόικα είχε τον απόλυτο έλεγχο των οικονομικών, των δημοσιονομικών και των περουσιακών στοιχείων και της άσκησης της εσωτερικής πολιτικής κι εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας εκείνην την εποχή. Οι πολίτες ήταν πολύ εξαγριωμένοι όλο αυτό το διάστημα, αφού είχαν όλοι αρχίσει να πεινούν στην κυριολεξία. Οι δείκτες μιας κοινωνίας που φανερώνουν την ποιότητα ζωής, ήταν τραγικοί. Η ανεργία στο 25%, παιδεία μηδέν, υγεία μηδέν, ποσοστό χρέους 180% , κλπ.
Τότε, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας παρέδωσε την διακυβέρνησή της σε έναν γνωστό τραπεζίτη της εποχής, τον Λουκά Παπαδήμο. Εκείνος, σχημάτισε κυβέρνηση “συνεργασίας” με βουλευτές από τα τότε κόμματα, του Πασοκ, της Ν. Δημοκρατίας και του Λαος.
Κάποια πολύ σοβαρά ζητήματα όμως, όπως το γεγονός ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση ήταν αντισυνταγματική κι ότι οι δανειστές της τρόικα ζητούσαν θεσμική κατοχύρωση για τα χρήματα που μας δάνειζαν με τοκογλυφικά κι εξωφρενικά για την παγκόσμια οικονομία επιτόκια, την οποία δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν τα κόμματα της συγκυβέρνησης, ανάγκασαν τον τραπεζίτη-πρωθυπουργό να διενεργήσει εκλογές την 6η Μαΐου 2012.
Η εκλογική αναμέτρηση ήταν πολύ σημαντική για το μέλλον της χώρας εκείνη την περίοδο. Σιγά σιγά, δημιουργήθηκαν 2 μεγαλύτερες παρατάξεις. Οι μνημονιακοί κι οι αντιμνημονιακοί. Κάθε παράταξη, αποτελείτο από πολλά μικρά ή μεγαλύτερα κόμματα. Οι μαρτυρίες που έχουν διασωθεί από την συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, μας μιλούν για ένα κλίμα, όπου τα ΜΜΕ της εποχής προπαγάνδιζαν υπέρ των μνημονιακών, οι οποίοι είχαν βεβαίως την φανερή και την κρυφή στήριξη της τρόικα. Οι αντιμνημονιακοί, προσπαθούσαν με κάθε μέσο που είχαν στην διάθεσή τους, ώστε να ξυπνήσουν τους Έλληνες. Μην ξεχνούμε πως ήταν πολλά τα χρήματα, αλλά και τα γεωπολιτικά κι ενεργειακά συμφέροντα εκείνη την περίοδο, που έκαναν την μάχη για την κατάκτηση της Ελλάδας, μια υπόθεση ζωής και θανάτου.
Το αποτέλεσμα των εκλογών του 2012, ήταν τελικά μια νίκη και δύο ήττες. Η νίκη ήταν ο θάνατος του δικομματισμού που υπήρχε για μια περίοδο 38 συναπτών ετών. Στην συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση, κατάφεραν να εισέλθουν στην βουλή, 7 διαφορετικά κόμματα. Η μία ήττα ήταν το ποσοστό της αποχής από την εκλογική αναμέτρηση. Ήταν απαράδεκτο το γεγονός πως το 40% των Ελλήνων δεν ενδιαφέρθηκαν να διαμορφώσουν την ζωή τους και την ζωή την δική μας 200 χρόνια αργότερα. Για φανταστείτε πως θα ήταν η ζωή όλων μας σήμερα, αν τότε τις εκλογές τις είχαν κερδίσει οι αντιμνημονιακοί…Η βασική ήττα όμως, ήταν η ήττα της Εθνικής συνείδησης των Ελλήνων, οι οποίοι επέλεξαν για πρώτο κόμμα, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, κόμμα το οποίο είχε χαρακτηριστεί ως προδοτικό κόμμα. Ένα κόμμα που παρέδωσε την Ελλάδα και τους Έλληνες στο έλεος της τρόικα. Αυτοί λοιπόν, συνέπραξαν με το επίσης προδοτικό κόμμα του Πασοκ και της Δημαρ, με αποτέλεσμα να βουλιάξουν και να καταστρέψουν την χώρα.
Τότε ξεκίνησαν να γράφονται οι πλέον μελανές σελίδες στην ιστορία μας. Οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 500%, η ανεργία έφτασε στο 40%, το χρέος εκτοξεύθηκε στο 220%, κλπ. Ο κόσμος δεν μπορούσε να αντέξει τελικά όλα εκείνα τα μέτρα και καθημερινά διαδήλωνε με οργή και πείνα στην πλατεία Συντάγματος, όπου ερχόταν καθημερινά σε μάχες σώμα με σώμα με τα ΜΑΤ. Είχε επικρατήσει το χάος κι η ανομία. Όποιος είχε χρήματα ζούσε. Οι υπόλοιποι πέθαιναν σαν τα σκυλιά.
Κάποια στιγμή, αφού αυτά συνέβαιναν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, το σύστημα αποφάσισε να ξανακάνει εκλογές τον Οκτώμβριο του ίδιου έτους, στις οποίες οι αντιμνημονιακές δυνάμεις επικράτησαν τελικά των μνημονιακών κι η Ελλάδα κατάφερε να αποτινάξει τον οικονομικό ζυγό από τους πολίτες της και να ευημερίσει ξανά.
ή…….;”
Καλύτερα μιας ώρας Ελεύθερη Ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή, αλλά όμοιος μεθ’ ομοίω κι όπως έστρωσες θα κοιμηθείς λαουτζίκο μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.