"Αν οι έλληνες ξεχνούσαν για λίγο τις ειδήσεις, η Ελλάδα θα ήταν πιο εύπορη"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ο Ζαχαρίας Ζορμπάς λατρεύει την Ελλάδα και έχει κάθε λόγο να υποστηρίζει  ότι "Αν οι έλληνες ξεχνούσαν για λίγο τις ειδήσεις, η Ελλάδα θα ήταν πιο εύπορη" , εννοώντας ότι οι Ελληνες πρέπει να φύγουν από το τώρα και να σχεδιάσουν το αύριο. Στα 23 του χρόνια, το Φεβρουάριο του 2011, άφησε τη σιγουριά της Αμερικής και αγόρασε one way ticket για την Ελλάδα της κρίσης.

Παραιτήθηκε από την δουλειά του στην Chashka της Minnesota για να έρθει στη χώρα που πάντα θαύμαζε και εκτιμούσε. Οι δικοί του άνθρωποι τον προειδοποίησαν "που πάς τέτοια εποχή". Ομως ως άλλος"Ζορμπάς" κυνήγησε το όνειρό του, χωρίς φόβο για τις συνέπειες και ...φαντάζει απίστετυτο, αλλά κέρδισε. 

"Είναι η καλύτερη απόφαση που πήρα στη ζωή μου μέχρι τώρα" τονίζει στη συνέντευξή του στο 5dnews. Ο Ζαχαρίας έδωσε και δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην χώρα μας παρά την ανώμαλη προσγείωση στην ελληνική πραγματικότητα.

"Διαρκώς αναρωτιόμουν τι έγινε, που πήγε το πνεύμα των ελλήνων που υπήρχε στα αρχαία χρόνια. Αυτό το πνεύμα αναζητώ και με αυτό το πνεύμα προσπαθώ να ζώ κάθε πρωί που ξυπνάω. Την δημιουργικότητα, τη δύναμη, το σθένος, τη φιλοδοξία" λέει στο 5dnews. Αλλά όπως εξηγεί, δεν έμεινε με τους απαισιόδοξους Ελληνες. Εμεινε με τους θετικούς έλληνες που προσπαθούν. 

Με εκπληκτική ωριμότητα, φρεσκάδα , όραμα και ορμή, παρά το γεγονός ότι έμεινε με μόλις 200 δολάρια στη τσέπη, συνέχισε να διεκδικεί το δικό του... Greek dream. Αυτή τη στιγμή δραστηριοποιείται στο Λονδίνο. Μαζί με άλλους δύο νέους έχουν στήσει την Babelverse.  Όμως συνεχίζει να εργάζεται σε project στην Ελλάδα. 

Δαβάστε όλη την συνέντευξη:

-Ο  παράγοντας φόβος υπάρχει στη ζωή σου; Τι σε φοβίζει;

-Έχω φόβο αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι, καθώς τα περισσότερα από τα πράγματα που φοβάται κανείς συνήθως δεν συμβαίνουν. Ακόμη κι αν συμβούν όμως, μπορείς να τα ξεπεράσεις αν είσαι θετικός στη ζωή.

Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι να χάσω ένα χέρι ή ένα πόδι, να κολλήσω μία σπάνια αρρώστια ή κάτι άλλο τρελό.

Είμαι ευγνώμων που έχω υγιές σώμα και πνεύμα και γνωρίζω ότι όσο είμαι έτσι δεν έχω να φοβάμαι τίποτα.

-Το 2011 το βασικό όνειρο των περισσότερων Ελλήνων ήταν να βγάλουν ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για κάποια ξένη χώρα. Εσύ κόντρα στο ρεύμα αγοράζεις εισιτήριο χωρίς επιστροφή για να… μείνεις στην Ελλάδα. Φεύγεις από την Αμερική και έρχεσαι στην Ελλάδα για να εργαστείς,  να φτιάξεις τα όνειρά σου, σε μία υπό χρεοκοπία χώρα… Γιατί;

-Ο λόγος που πήρα αυτή την απόφαση ήταν απλός. Και φαινομενικά λογικός. Είμαι Έλληνας της Αμερικής και μεγάλωσα με την ελληνική κουλτούρα. Αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο, με καθόρισε. Είμαι κάτι περισσότερο από υπερήφανος για την καταγωγή μου. 

Από τα 10 μου χρόνια ήμουν εξαιρετικά γοητευμένος διαβάζοντας μυθολογία και αρχαία ελληνική ιστορία. Αυτό που ήθελα και ονειρευόμουν από μικρό παιδί ήταν να μάθω περισσότερα για την Ελλάδα, να συναντήσω Έλληνες και να δω τη χώρα.

Με την αποφοίτηση μου από το κολλέγιο δούλευα σε δύο δουλειές και είχα μία μικρή επιχείρηση. Συνειδητοποίησα ότι το να εργάζομαι τυπικά από τις 9 έως τις 5 δεν μου έλεγε τίποτα. Ήταν εξαιρετικά εύκολο και… βαρετό. Ανακάλυψα πόσο σημαντικό ήταν για μένα να δημιουργήσω μόνος μου. Μέσα από την δική μου επιχείρηση στο κομμάτι του design. Υπολόγισα επίσης ότι αν αφοσιωνόμουν στην δική μου δουλειά θα μπορούσα να βγάλω περισσότερα χρήματα. Για να το κάνω ακόμη πιο ενδιαφέρον σκέφτηκα να το επιχειρήσω …. στην Ελλάδα.

Έτσι με μία κίνηση θα πετύχαινα δύο όνειρα. Θα δημιουργούσα μία επιτυχημένη επιχείρηση και θα ζούσα στη χώρα των ονείρων μου. Σε αυτό με ενέπνευσαν αρκετοί νέοι στο διαδίκτυο που έκαναν αντίστοιχα πράγματα και το αποφάσισα. Αγόρασα εισιτήριο για την Ελλάδα, χωρίς επιστροφή.

Αποφάσισα να μην σκέφτομαι για τα οικονομικά προβλήματα στην Ελλάδα και να αγνοήσω τις προειδοποιήσεις πολλών φίλων να μην το κάνω. Πίστεψα στην καρδιά μου ότι θα ήταν καταπληκτική εμπειρία η απόφαση μου αυτή και έπρεπε να την πράξω.

Μέχρι σήμερα είναι η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ στην ζωή μου.

-Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση των δικών σου;

-Ο πρώτος που το έμαθε ήταν ο πατέρας μου. Ήμασταν  στη Φλόριντα για διακοπές. Στη πανέμορφη Νάπολη της Φλόριντα. Ήταν ένα ηλιόλουστο απόγευμα και ξαφνικά είπα στον πατέρα μου «Μπαμπά χθες αγόρασα εισιτήριο για την Ελλάδα χωρίς επιστροφή. Θα πάω να ζήσω εκεί».Δεν το πίστεψε και μου απάντησε: «Ναι καλά!». 

Κατά περίεργο τρόπο δεν είπαμε τίποτα άλλο. Το συζητήσαμε εν συντομία ξανά μερικές ώρες αργότερα. Μάλλον δεν ήξερε τι να κάνει ή τι να πει. Ήταν μπερδεμένος. Τελικά ενθουσιάστηκε με την ιδέα και ήταν πολύ υποστηρικτικός.

Μετά το είπα στη θεία μου. Έπαθε σοκ, δεν ήξερε πώς να αντιδράσει. Όπως ήταν φυσικό κάλεσε την γιαγιά μου και είχαμε τριμερείς συνομιλίες. Η γιαγιά μου έμεινε έκπληκτη και ταυτόχρονα ήταν ανήσυχη. Μου είπε ότι δεν ήταν καλή ιδέα και βάλθηκε να μου μιλά για την οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. 

Με ανησύχησε και με φόβισε. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος δικός μου άνθρωπος μου έλεγε τόσο ξεκάθαρα ότι είναι κακή ιδέα να έρθω στην Ελλάδα. Με φόβισε ακόμη περισσότερο γιατί η γιαγιά μου είχε ζήσει την Ελλάδα και ήξερε την κατάσταση καλύτερα από μένα, καλύτερα από όλους. Η γιαγιά μου δεν είχε σκοπό να με φοβίσει απλά ανησυχούσε για μένα. Εν τούτοις αποφάσισα να ξεχάσω ό,τι μου είπε όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Μετά συζήτησα με την μητέρα μου. Της είπα τα σχέδια μου και έμεινε έκπληκτη και συγκινημένη. Μου είπε ότι είναι εντυπωσιασμένη από την απόφαση μου που την έβρισκε πολύ ενδιαφέρουσα. Οι φίλοι της όμως στην δουλειά ήταν αντίθετοι και την προειδοποιούσαν ότι θα πρέπει να με αποτρέψει από αυτή την τρελή απόφαση. Όπως και πολλοί άλλοι, είχαν καθορισμένη άποψη επηρεασμένοι από αυτά που άκουγαν στα δελτία ειδήσεων.

-Ήρθες λοιπόν στην Ελλάδα και μετά από λίγο καιρό γράφεις στην  ιστοσελίδα σου : Από τότε η ζωή μου «αγρίεψε». Τι εννοείς;

-Βασικά αναφέρομαι στο contrast όσων βίωνα με το που ήρθα στη χώρα. Όταν ήρθα  όλα ήταν άγνωστα, τρομακτικά αλλά και συναρπαστικά. Αυτό με ζωντάνευε και με διατηρούσε σε εγρήγορση.

Όταν έφθασα έπρεπε να συνειδητοποιήσω ότι θα μένω σε μία χώρα που μιλάνε άλλη γλώσσα. Αυτό έμοιαζε με πρόκληση αλλά με φόβιζε κιόλας.

Άλλες στιγμές καταλάβαινα ότι μπορούσα να επισκεφθώ τα μέρη των ονείρων μου επειδή είχα διαλέξει να ζήσω στην Ελλάδα. Ήταν τον Οκτώβρη που έμεινα στην Σαντορίνη στο μέρος που ονειρευόμουνα από 10 χρονών.

Άλλες στιγμές ένοιωθα μόνος. Μου έλλειπαν οι δικοί μου. Άλλες φορές ήμουν κοντά στο να σταματήσω και να επιστρέψω στην «κανονική ζωή». Ήταν πολύ δύσκολα στην αρχή. Δεν είχα κάποιον κοντινό φίλο ή συγγενή εδώ είτε να συζητήσω είτε να είμαι απλά μαζί.

Αλλά το σημαντικότερο πρόβλημα ήταν το οικονομικό. Πως θα βγάλω χρήματα. Είχα έρθει από την Αμερική με 4.000 δολάρια και είχα μείνει με 200. Ήταν πολύ δύσκολο να στήσω μία σταθερή δουλειά αφού δεν ήξερα κανέναν. Βρήκα την πρώτη δουλειά πολύ νωρίς αλλά η αμοιβή μου ήταν χαμηλή. Αφήστε δε που μετά την πρώτη δουλειά δεν ερχόταν η.. δεύτερη. Ήταν πολύ δύσκολο να δημιουργήσω σταθερό εισόδημα.

-Γράφεις ότι η « Ελλάδα είναι ή χώρα που ονειρεύομαι και που θαυμάζω». Ποια Ελλάδα εκτιμάς και για ποιους λόγους;

-Εκτιμώ την Ελλάδα για πολλούς λόγους. Ο βασικότερος είναι η ιστορία. Η Ελλάδα έχει δώσει τόσα πράγματα στον κόσμο και με τόσο λαμπρό τρόπο. Με ενδιαφέρει η αρχαία ελληνική ιστορία, οι ήρωες και η φιλοσοφία και θέλω να το συνδέσω με τη ζωή μου. Να τα εφαρμόσω.

Συνεχώς διαβάζω βιβλία και βλέπω ταινίες για τον αρχαίο ελληνικό στρατό . Τις τακτικές στο πεδίο των μαχών και τα όπλα που ανακάλυψαν.

Θαυμάζω την ομορφιά της Ελλάδας. Υπάρχει τεράστια ομορφιά τόσο στα μέρη όσο και στους ανθρώπους. Είναι το ομορφότερο μέρος της γης. Ως άνθρωπος που δραστηριοποιούμαι στο design  ενδιαφέρομαι και εκτιμώ την αισθητική, και υπάρχει ατελείωτη έμπνευση στην Ελλάδα σε αυτό τον τομέα.

-Είχες επισκεφτεί την Ελλάδα πριν έρθεις να ζήσεις μόνιμα εδώ;

-Όχι. Ήρθα για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 2011. Όπως όμως καταλαβαίνεις επειδή μεγάλωσα σε ελληνική οικογένεια ήταν όλα πολύ οικεία. Δεν έπαθα πολιτισμικό σοκ αν εννοείς αυτό. Και για να είναι ξεκάθαρο για άλλη μία φορά: δεν ήρθα για διακοπές στην Ελλάδα. Ήρθα για να στήσω την επιχείρησή μου, να συναντήσω νέους ανθρώπους ζώντας στην χώρα των ονείρων μου.

-Τα στοιχεία για τα οποία θαύμαζες και ονειρευόσουν την Ελλάδα υπάρχουν στην Ελλάδα του 2011-2012 ή είναι μόνο στα όνειρά σου;

-Πολλά έχουν χαθεί αλλά πιστεύω ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Είμαι τυχερός γιατί απέκτησα πολλούς φίλους, με θετική σκέψη, που έχουν πολλά από τα χαρακτηριστικά για τα οποία ονειρευόμουν την Ελλάδα.

Αν και είναι απογοητευτικό ότι συνάντησα και πολλούς που ήταν απογοητευμένοι και δεν έδειχναν σεβασμό στην πατρίδα. Πολλοί μου είπαν ότι πρέπει να γυρίσω στην Αμερική και ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πετύχω εδώ. Δεν θα ξεχάσω τη συνάντηση μου με έναν εστιάτορα στη Σαντορίνη. Μαζί με ένα φίλο μου ψάχναμε να βρούμε να φάμε κάτι. Καθώς συζητούσαμε κατάλαβε ποιο ήταν το σχέδιο μου και μου είπε ξεκάθαρα ότι έπρεπε να φύγω και ότι δεν υπήρχε κάτι για εμάς στην Ελλάδα. Και τι κατάφερε; Έχασε δουλειά ο ίδιος γιατί δεν φάγαμε τελικά στο μαγαζί του και πλήγωσε την πατρίδα του διώχνοντάς μας. Για ποιόν λόγο; Βοηθάς την πατρίδα σου όταν συμπεριφέρεσαι με αυτό τον τρόπο;

Μερικές φορές αρκετοί άνθρωποι με τους οποίους έκανα δουλειές μιλούσαν απαξιωτικά για τους έλληνες συναδέλφους τους. Μου έλεγαν πόσο ωραία είναι να συνεργάζονται μαζί μου γιατί η συνεργασία με τους έλληνες είναι εφιάλτης.

Άρχισε να με φθείρει αυτή η κατάσταση. Είχα βαρεθεί να ακούω για την οικονομική κατάσταση και πως δεν υπήρχαν δουλειές στην Ελλάδα. Ήξερα όμως ότι αυτό είναι ψέμα αφού εγώ άρχισα να παίρνω δουλειές, να έχω πολλούς πελάτες και τελικά περνούσα καλά.

Δεν ήταν λίγοι αυτοί που κατέστρεφαν το όνειρό μου και με οδηγούσαν σε σκέψεις να φύγω τελικά από την Ελλάδα.

Δεν είμαι άνθρωπος που μπορώ να σπαταλάω το χρόνο με τους απαισιόδοξους. Υπήρχε πρόβλημα.

Διαρκώς αναρωτιόμουν τι έγινε, που πήγε το πνεύμα των ελλήνων που υπήρχε στα αρχαία χρόνια. Αυτό το πνεύμα αναζητώ και με με αυτό το πνεύμα προσπαθώ να ζώ κάθε πρωί που ξυπνάω. Την δημιουργικότητα, τη δύναμη, το σθένος, τη φιλοδοξία. Όλες οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις του κόσμου εδώ γεννήθηκαν.

Πιστεύω ότι αν οι έλληνες ξεχνούσαν για λίγο τις ειδήσεις και στόχευαν στο πως θα κάνουν τις ζωές τους καλύτερες, η Ελλάδα θα ήταν πιο εύπορη.

Πιστεύω ότι τα media καταστρέφουν την ατμόσφαιρα στην Ελλάδα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

-Πως μπορούμε να βρούμε τα χαμένα κομμάτια της Ελλάδας που αγαπάμε, της Ελλάδας που αξίζουμε;

-Δεν είναι εύκολο.

Το πιο σημαντικό είναι οι πολίτες να μην  περιμένουν τις κυβερνήσεις να τους βοηθήσουν. Να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να φροντίσουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους και τις οικογένειές στους.

Να στοχοπροσηλωθούν στη ζωή τους. Αυτό θα εμπνεύσει και τους γύρω τους και θα δημιουργήσει μία χιονοστιβάδα εξελίξεων που εν τέλει θα βοηθήσει κι όλη τη χώρα. Το ηθικό των πολιτών είναι κομβικό σημείο. Ανεξαρτήτως των χρημάτων που έχει ή καλύτερα δεν έχει η χώρα, αν το ηθικό είναι αρνητικό τότε η Ελλάδα δεν θα μπορεί να είναι μία χώρα που μπορείς να ζήσεις.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεκινήσουν νέες επιχειρήσεις, να μάθει κανείς νέα πεδία γνώσης που θα τον βοηθήσουν να βρει δουλειά. Η οτιδήποτε έχει να κάνει με την δημιουργικότητα.

Αν πιστεύεις ακράδαντα  ότι δεν υπάρχουν δουλειές στην Ελλάδα τότε ας πας στο εξωτερικό. Βοηθάς έμμεσα την Ελλάδα και με αυτό τον τρόπο.

-Τι έμαθες όλο αυτό το διάστημα;

-Αν ξέρεις ότι ο στόχος σου αξίζει το ρίσκο που αναλαμβάνεις τότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Κυνήγα το στόχο σου. Δούλεψε σκληρά και  βεβαιώσου  ότι η δουλειά σου έχει νόημα για σένα.

-Δουλεύεις στην ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό,τόσο για ελληνικές όσο και για ευρωπαικές εταιρείες. Που είναι το καλύτερο περιβάλλον για να εργάζεσαι τελικά;

-Στην ελλάδα μου αρέσει να δουλεύω. Με εμπνέει η χώρα. Ειμαι designer και βρήκα ότι η ελλάδα είναι πολύ καλή για το design και την έμπνευση από τα χρώματα. Επίσης η ελλάδα είναι μία χώρα που μπορείς να εργάζεσαι και να είσαι υγιής. Είναι πολύ εύκολο να βρεις φαγητό φρέσκο, νόστιμο και υγιεινό. Ο ήλιος που λάμπει συνέχεια κάνει την ελλάδα ένα υπέροχο χώρο εργασίας. Με κρατά χαρούμενο και θετικό.

Ολη αυτή η κουβέντα για την ελλάδα με κάνει να θέλω να γυρίσω όσο το δυνατόν συντομότερο. Θα είμαι στο Βόλο πάλι σε ένα μήνα.