Ελληνική εφεύρεση παγκόσμιας πρωτοτυπίας δίνει λύση στο πρόβλημα της έλλειψης του πόσιμου νερού! Πρόκειται για την Υδριάδα, ένα 100% ελληνικό έργο, που ήδη λειτουργεί επιτυχώς εδώ και 3 χρόνια στην Ηρακλειά, δίπλα στη Νάξο.
Είναι μία πλωτή μονάδα αφαλάτωσης που η λειτουργία της βασίζεται στην τεχνολογία της αντίστροφης όσμωσης. Παίρνει την ενέργειά της από ενσωματωμένη και φωτοβολταϊκή συστοιχία.
Η Υδριάδα έχει ύψος άνω των 35 μέτρων και αποτελείται από 4 πλωτήρες και έναν κεντρικό, συνδεδεμένους με μεταλλικό πύργο όπου βρίσκεται η ανεμογεννήτρια.
Παίρνει την ενέργειά της από
ενσωματωμένη ανεμογεννήτρια και φωτοβολταϊκή συστοιχία. Διαθέτει σύστημα
αυτόματου ελέγχου μέσω GΡRS για την παρακολούθηση και τον τηλεχειρισμό
της.
Έχει δυνατότητα παραγωγής 70 κυβικών μέτρων νερού ημερησίως -ποσότητα ικανή να καλύψει τις ημερήσιες ανάγκες 300 κατοίκων σε νερό και έχει σχεδόν μηδενικό κόστος
λειτουργίας.
Αξίζει να αναφερθεί ότι ερευνητές από το University of California at Los Angeles (UCLA) και το University of Florida το 1949 πέτυχαν την παραγωγή φρέσκου νερού από θαλασσινό νερό χρησιμοποιώντας την τεχνολογία της αντίστροφης όσμωσης. Ωστόσο η ροή του ήταν αρκετά χαμηλή ώστε να το καθιστα μη βιώσιμο εμπορικά.
Οι Νικήτας Νικητάκος και Θεόδωρος Λίλας, καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, μαζί με τον Νάσο Βατίστα, ηλεκτρολόγο- μηχανικό, βιώνοντας οι ίδιοι το πρόβλημα της έλλειψης του πόσιμου νερού κατά τη διάρκεια των διακοπών του σε ελληνικό νησί, αποφάσισαν να ενώσουν τις γνώσεις τους.
Στόχος τους ήταν να εξελίξουν την αρχική ιδέα ώστε να είναι αποτελεσματική και βιώσιμη. Το 2002 άρχισαν να σχεδιάζουν το έργο. Όσο πρωτότυπη και να ήταν η ιδέα τους όμως, αλλά τόσο δύσκολη αποδείχθηκε η υλοποίησή της.
Έπρεπε να δοθούν καινοτόμες λύσεις σε πολλά προβλήματα, όπως η πλωτή κατασκευή με την ενσωματωμένη ανεμογεννήτρια, η σχεδίασή της με τέτοιο τρόπο ώστε τα Μπωφόρ του Αιγαίου να μην επηρεάζουν τη λειτουργία της και να παραμένει σταθερή ακόμη και με 12 Μπωφόρ, χωρίς να επιβαρύνεται η αντοχή της ανεμογεννήτριας.
Σχεδιάστηκε έτσι μια στιβαρή κατασκευή, με κατάλληλη κατανομή των βαρών και σωστές αγκυρώσεις. Επίσης ήταν εξαιρετικής σημασίας να βρεθεί ένας τρόπος ώστε να μην επικάθονται διάφοροι μικροοργανισμοί πάνω στις μεμβράνες αφαλάτωσης, για την καταστροφή των οποίων θα γινόταν χρήση χημικών, τα οποία εν συνεχεία θα αποβάλλονταν στη θάλασσα, μολύνοντάς την.
Άλλη πρόκληση ήταν να βρεθεί τρόπος ώστε να αποφευχθεί η παρουσία προσωπικού πάνω στη μονάδα, καθώς επίσης να αποφευχθούν τυχόν παρεμβάσεις στο νησί, γι΄ αυτό και επελέγη η λύση της πλωτής μονάδας. Όλα αυτά τελικώς επιτεύχθηκαν.
Η πιλοτική μονάδα κατασκευάστηκε στα Ναυπηγεία της Ελευσίνας και το καλοκαίρι του 2007 ρυμουλκήθηκε και αγκυροβόλησε έξω από το λιμάνι της Ηρακλειάς, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Η Υδριάδα θα μπορούσε να δώσει λύση στο πρόβλημα της λειψυδρίας που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των νησιών της χώρας. Όμως η ιδέα της πλωτής μονάδας αφαλάτωσης ως λύσης για τα άνυδρα νησιά αντιμετωπίζεται διστακτικά από τα αρμόδια υπουργεία, μάλλον γιατί θεωρούν ότι το κόστος της είναι υψηλό.
Έντονο είναι ωστόσο το ενδιαφέρον από οργανισμούς ύδρευσης του εξωτερικού για την ελληνική πατέντα της οικολογικής αφαλάτωσης μέσω πλωτής μονάδας.
Το Κυπριακό Δημόσιο, λόγω της μόνιμης ανομβρίας που ταλαιπωρεί το νησί, προσανατολίζεται στην κατασκευή πολλών και μεγάλων πλωτών μονάδων αφαλάτωσης για παροχή νερού 20.000-30.000 κυβικών μέτρων την ημέρα.
«Θα μιλάμε στην ουσία για ένα πλωτό αιολικό πάρκο, κόστους 80 εκατ. ευρώ», λέει ο ηλεκτρολόγος- μηχανικός Νάσος Βατίστας, ιδρυτικό μέλος της ομάδας Εcowindwater. Η ομάδα Εcowindwater, θεωρεί πως το Αιγαίο είναι ιδανικό για κάτι τέτοιο και πως πλησιάζει η ημέρα που θα γίνει εφικτή μια τέτοια λύση.
Κατασκευάζοντας πλωτές ανεμογεννήτριες οι οποίες θα αγκυρώνονται σε βάθη μεγαλύτερα από τα 100 μέτρα- και επομένως δεν θα είναι ορατές από τις ακτές- θα ξεπεραστούν οι αντιδράσεις όσων διαμαρτύρονται για την αισθητική ρύπανση των ακτών.
λειτουργίας.
Αξίζει να αναφερθεί ότι ερευνητές από το University of California at Los Angeles (UCLA) και το University of Florida το 1949 πέτυχαν την παραγωγή φρέσκου νερού από θαλασσινό νερό χρησιμοποιώντας την τεχνολογία της αντίστροφης όσμωσης. Ωστόσο η ροή του ήταν αρκετά χαμηλή ώστε να το καθιστα μη βιώσιμο εμπορικά.
Οι Νικήτας Νικητάκος και Θεόδωρος Λίλας, καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, μαζί με τον Νάσο Βατίστα, ηλεκτρολόγο- μηχανικό, βιώνοντας οι ίδιοι το πρόβλημα της έλλειψης του πόσιμου νερού κατά τη διάρκεια των διακοπών του σε ελληνικό νησί, αποφάσισαν να ενώσουν τις γνώσεις τους.
Στόχος τους ήταν να εξελίξουν την αρχική ιδέα ώστε να είναι αποτελεσματική και βιώσιμη. Το 2002 άρχισαν να σχεδιάζουν το έργο. Όσο πρωτότυπη και να ήταν η ιδέα τους όμως, αλλά τόσο δύσκολη αποδείχθηκε η υλοποίησή της.
Έπρεπε να δοθούν καινοτόμες λύσεις σε πολλά προβλήματα, όπως η πλωτή κατασκευή με την ενσωματωμένη ανεμογεννήτρια, η σχεδίασή της με τέτοιο τρόπο ώστε τα Μπωφόρ του Αιγαίου να μην επηρεάζουν τη λειτουργία της και να παραμένει σταθερή ακόμη και με 12 Μπωφόρ, χωρίς να επιβαρύνεται η αντοχή της ανεμογεννήτριας.
Σχεδιάστηκε έτσι μια στιβαρή κατασκευή, με κατάλληλη κατανομή των βαρών και σωστές αγκυρώσεις. Επίσης ήταν εξαιρετικής σημασίας να βρεθεί ένας τρόπος ώστε να μην επικάθονται διάφοροι μικροοργανισμοί πάνω στις μεμβράνες αφαλάτωσης, για την καταστροφή των οποίων θα γινόταν χρήση χημικών, τα οποία εν συνεχεία θα αποβάλλονταν στη θάλασσα, μολύνοντάς την.
Άλλη πρόκληση ήταν να βρεθεί τρόπος ώστε να αποφευχθεί η παρουσία προσωπικού πάνω στη μονάδα, καθώς επίσης να αποφευχθούν τυχόν παρεμβάσεις στο νησί, γι΄ αυτό και επελέγη η λύση της πλωτής μονάδας. Όλα αυτά τελικώς επιτεύχθηκαν.
Η πιλοτική μονάδα κατασκευάστηκε στα Ναυπηγεία της Ελευσίνας και το καλοκαίρι του 2007 ρυμουλκήθηκε και αγκυροβόλησε έξω από το λιμάνι της Ηρακλειάς, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Η Υδριάδα θα μπορούσε να δώσει λύση στο πρόβλημα της λειψυδρίας που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των νησιών της χώρας. Όμως η ιδέα της πλωτής μονάδας αφαλάτωσης ως λύσης για τα άνυδρα νησιά αντιμετωπίζεται διστακτικά από τα αρμόδια υπουργεία, μάλλον γιατί θεωρούν ότι το κόστος της είναι υψηλό.
Έντονο είναι ωστόσο το ενδιαφέρον από οργανισμούς ύδρευσης του εξωτερικού για την ελληνική πατέντα της οικολογικής αφαλάτωσης μέσω πλωτής μονάδας.
Το Κυπριακό Δημόσιο, λόγω της μόνιμης ανομβρίας που ταλαιπωρεί το νησί, προσανατολίζεται στην κατασκευή πολλών και μεγάλων πλωτών μονάδων αφαλάτωσης για παροχή νερού 20.000-30.000 κυβικών μέτρων την ημέρα.
«Θα μιλάμε στην ουσία για ένα πλωτό αιολικό πάρκο, κόστους 80 εκατ. ευρώ», λέει ο ηλεκτρολόγος- μηχανικός Νάσος Βατίστας, ιδρυτικό μέλος της ομάδας Εcowindwater. Η ομάδα Εcowindwater, θεωρεί πως το Αιγαίο είναι ιδανικό για κάτι τέτοιο και πως πλησιάζει η ημέρα που θα γίνει εφικτή μια τέτοια λύση.
Κατασκευάζοντας πλωτές ανεμογεννήτριες οι οποίες θα αγκυρώνονται σε βάθη μεγαλύτερα από τα 100 μέτρα- και επομένως δεν θα είναι ορατές από τις ακτές- θα ξεπεραστούν οι αντιδράσεις όσων διαμαρτύρονται για την αισθητική ρύπανση των ακτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.