Ασκητής ούτε κοσμοκαλόγερος δύναται να τον σώσει, σαν δώρο και σαν επάγγελμα που το άνοιξαν και το έβαλαν στην άκρη…, ο Γιώργος Παπανδρέου ετοιμαζόταν για τη ΔΕΘ. Οι παραδοξολογίες που του μάθαιναν να λέει, ήταν μονότονες και του ερχότανε να κλαίει…
Μέχρι που ένας πολύ συναισθηματικός τυπάκος από το άμεσο περιβάλλον του, ο Ηλίας Μόσιαλος (το έβλεπες μεμιάς στο πρόσωπό του ότι επρόκειτο για πολύ ευαίσθητη ύπαρξη), τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση. «Αν δεν μπορείς να τις πεις τις φετινές πίπες, Γιώργο μου, παίξε τες στο πιάνο…».
Ο πρωθυπουργός, ωστόσο, μονάχα λίγη κιθάρα ήξερε να γρατζουνάει από τον καιρό που ήταν φοιτητής. Κι έπειτα ήταν αδύνατο να χωρέσουνε στην ίδια αίθουσα τόσα ψέματα με ουρά κι από πάνω κι ένα πιάνο με ουρά. Γι’ αυτό ο Κοπρίτης Ηλίας, παρδόν, ο Προφήτης Ηλίας αποφάσισε να προσαρμόσει το όραμά του στις πενιχρές μουσικές δυνατότητες του Γιώργου Παπανδρέου.
«Να πω το… “Θα σου πάρω βιολιά κι ένα ντέφι χρυσό να σου παίζω… Ελλαδούλα μου…” του Δήμου Μούτση;» πρότεινε ο ίδιος ο αοιδός. «Μπα, είναι πολύ σαμαρικό… Μούτσες μπλε!» σχολίασε ο Προφήτης. «Καλύτερα να πεις ένα πιο παραπονιάρικο. Ίσως κάποιο από τα “Κόκκινα Φανάρια” που έχουν γίνει τόσο επίκαιρα…». «Γιατί έχουν γίνει επίκαιρα τα κόκκινα φανάρια; Λόγω Κίνας;» ρώτησε αφελώς ο τρόμπας τροβαδούρος. «Όχι, καλέ, λόγω πεζοδρομίου και πείνας…» απάντησε ο συμβουλάτοράς του. Και κατέβασε πρόταση… «Γιατί δεν λες εκείνο το σπαραξικάρδιο που είχε ερμηνεύσει η Καρέζη, να στενάξει το πανελλήνιο; Θα σε κάνει να φαίνεσαι ακόμα πιο αξιολύπητος κι επιπλέον δεν θα χρειαστεί να υποσχεθείς τίποτα ανυπόστατο… Το τραγούδι μιλάει για πολύ απλά πράγματα. Νερό στις χούφτες, ψωμί και μέλι, καθαρό σεντόνι…».
«Μήπως να κρατήσουμε μόνο ό,τι μπορώ να τους προσφέρω στις χούφτες; Το μέλι και τα καθαρά σεντόνια είναι προκλητικά στις μέρες μας… Μόνο οι τουρίστες νομιμοποιούνται να τα απολαμβάνουν…».
Ύστερα από εντατικό και εποικοδομητικό brain storming, λοιπόν, προέκυψε η διασκευή του τραγουδιού που θα εκτελέσει στη ΔΕΘ, με μια κιθάρα, κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης συνέντευξης Τύπου, ο πρωθυπουργός μας. Όπως πάντα, το «Π» προδημοσιεύει τους βαρυσήμαντους στίχους, όπως ακριβώς πρόκειται να τραγουδηθούν…
Το Παράπονο
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Στίχοι: Γιώργος Παπανδρέου και Microphone Controller Ηλίας…
Σου ’φερα φούντα στις χούφτες
να πιεις, να ξεχαρμανιάσεις
που ’ν’ το μέλλον σου πικρόοο-ό-ό-ό-ό…
κι ας «φτιαχτήκαν» τα παιδιά σου
θέλεις να με ξεμπροστιάσεις
τόση πείνα, τόση φούμα, τόσοι φόροι κι ούτε ένα ευχαριστώ…
Σου ’φερα μέτρα και τέλη
για τα πτώματα σεντόνι
για τα όργανά σου δροσερή φορμόοολη
μα δεν μου ’δωσες συκώτι
πάει το κορμί πατριώτη
τόση φτήνια, τόση ακρίβεια, τόσος τζόγος
κι ούτε μία νεφραμιά…
Σου ’φερα τους τροϊκάνους
τον Μαζούχ και τον Πολ Τόμσεν
και σου κλάσαραν μια μάααντρα χρέη
κι ενώ σώθηκες πλειστάκις
το ’πε κι ο Δημήτρης Τάκης
αγανάκτησες, μουντζώνεις, μ’ αναγκάζεις να σου ρίχνω χημικά…
Σου ’φερα ένα μάτσο μπούφους
σου ’φερα ΑΤΙΑ με σκούφους
διαμαντόπουλα πολλά καράτια
κι ενώ αυτοί σε ξεστραβώσαν
θέλεις να τους βγουν τα μάτια
τόσο φλέγμα, τόσο ψέμα, τόσο ΛΑΟΣ και ανάπτυξη καμιά…
Σου ’φερα ιούς των Νείλων
και τις ΜΚΟ των φίλων
να βαφτεί η ανεργία με πορδέεες
μα ΔΕ Θέλεις χαρτζιλίκι
ούτε και νταβατζιλίκι
άσπρα μούρα, μαύρα μούρα, χοντρά πούρα και νερόβραστος φιδές…
Σου ’φερα και τον Βαγγέλη
που ’χει μια πειθώ βαρέλι
να σου δώσει τα εχέγγυάαα του
μα τζοχάδιασες και πάλι
και του μάτιασες τα κάλλη
τόσα λόγια, τόσα όργια, τόση Ευρώπη και μια θάλασσα μου…σταλευριά…
Από τη σελίδα της Τζένης στο Ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.