Το πατρικό της όνομα είναι Ειρήνη Λελέκου, αλλά κράτησε το επίθετο του άνδρα της συγγραφέα και ηθοποιού Άλκη Παππά, τον οποίο παντρεύτηκε σε πολύ μικρή ηλικία χωρίζοντας σχετικά σύντομα.
Επηρεασμένη από τις γνώσεις και τις ασχολίες των γονιών της, ρουφούσε σαν σφουγγάρι τις διηγήσεις της μητέρας της Ελένης, που ήταν δασκάλα (και ζωγράφιζε εξαιρετικά), αλλά και τις
γνώσεις του πατέρα της που ήταν καθηγητής κλασσικού δράματος.
Μοιράστηκε τα παιδικά της χρόνια με άλλες 3 αδερφές.
Έγραφε ποιήματα από μικρή, χειριζόμενη άψογα την Ελληνική γλώσσα, ενώ μιλούσε και άλλες 4 γλώσσες.
Οι τέχνες και τα γράμματα κέρδισαν το ενδιαφέρον στη ζωή της και στα 15 της παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στην Εθνική Σχολή Κλασσικού θεάτρου στην Αθήνα.
Τα υπόλοιπα δεν άργησαν να έρθουν....
Το βαθύσκουρο δέρμα της, το καθηλωτικό βλέμμα, η τραχύτητα στην έκφραση σε συνδυασμό με δύναμη και ομορφιά αγριμιού, ταξίδεψαν τις δραματικές της υποκριτικές ικανότητες έξω από τα σύνορα της χώρας μας.
Η ερμηνεία της στις αρχαίες τραγωδίες τις οποίες λατρεύει και υπηρετεί ακόμα, ήταν κάτι μαγικό.Με αρχή την «Ηλέκτρα» και τη «Μήδεια» οι προτάσεις έρχονταν η μία μετά την άλλη.
Υπερπαραγωγές όπως τα «Κανόνια του Ναβαρόνε» και «Ζορμπάς» την καθιέρωσαν και την έκαναν αγαπητή σε Ευρώπη και Αμερική, όπου κέρδισε βραβείο για την ερμηνεία της στο «Ζ» του «Κώστα Γαβρά».
Επίσης διέθετε μια βαθιά και υπέροχη φωνή που δοκίμασε να βγάλει προς τα έξω, συνεργαζόμενη με πολλούς καλλιτέχνες όπως ο Ντέμης Ρούσσος και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου με τον οποίο συνεργάστηκε στο δίσκο «Ωδές».
Οι ταινίες που ακολούθησαν είναι πολυάριθμες, όπως και οι παραστάσεις της σε αρχαίες τραγωδίες, τις οποίες ταξίδευε σε όλη την Ευρώπη.
Στα 83 της χρόνια αποφάσισε να μην παίξει άλλο τραγωδία, αισθανόμενη την τεράστια ευθύνη, αλλά και το φόβο μήπως δεν μπορέσει πλέον να ανταπεξέλθει σε αυτήν.
Έχει δεχθεί αναρίθμητες διακρίσεις, βραβεία και τιμές, οι περισσότερες στην Αθήνα και στην Ρώμη, δύο πόλεις στις οποίες μοίραζε τη ζωή της τα τελευταία 25 σχεδόν χρόνια με κύρια κατοικία της την Ρώμη, φροντίζοντας πάντα να υπενθυμίζει την αγάπη της πρώτα για την Αθήνα και μετά για τη Ρώμη. Όπως χαρακτηριστικά τόνισε πριν 3 χρόνια «Η Ελλάδα είναι η μάνα μου, η Ρώμη είναι η αδερφή της» παραλαμβάνοντας στο ρωμαϊκό θέατρο της Όστιας, το Διεθνές Βραβείο για τον Πολιτισμό 2008.
Η προσωπική της ζωή είναι γεμάτη αναμνήσεις πολλών τόμων βιβλίων, από τις σχέσεις που σύναψε, (όπως αυτή με τον Μάρλον Μπράντο στον οποίο η γοητεία της επέδρασε για ολόκληρα χρόνια), διατηρώντας φιλίες άλλες ακλόνητες και άλλες απογοητευτικές, όπως συμβαίνει με όλους σχεδόν τους μεγάλους καλλιτεχνικούς αστέρες.
Ενδεικτικά, o Felini ήταν από τους μεγαλύτερους θαυμαστές της δουλειάς της και η στενή της φίλη Katharine Hepburn δεν σταματούσε να λέει πως «η Ειρήνη Παππά είναι μία από τις καλύτερες ηθοποιούς στην ιστορία του σινεμά».
Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Πορτογαλία, όπου έχει ιδρύσει το δικό της θέατρο, ανεβάζοντας αρχαίες ελληνικές τραγωδίες διδάσκοντας άλλους.
Στα 85 της χρόνια εξακολουθεί να είναι δραστήρια, επίμονη και το ίδιο σαγηνευτική.
Εξακολουθεί να αποθεώνει και να αποθεώνεται όπως πέρσι στην παράσταση του «Αίαντα» του Εθνικού Ιδρύματος Συρακουσών (INDA) στο δραματικό εργαστήρι «Σχολείον», που ίδρυσε η ίδια στην Πειραιώς, ξοδεύοντας τη μισή της περιουσία και ερχόμενη σε κόντρα με πολλούς κυβερνητικούς και μη, υπεύθυνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.