Ξεκίνησε ως αρθρογράφος, στη συνέχεια ασχολήθηκε με το ράδιο, τα τελευταία χρόνια δηλώνει παρών και στα τηλεοπτικά δεδομένα ενώ παράλληλα βρίσκει χρόνο για να γράφει στην προσωπική του ιστοσελίδα.
Η συνέντευξη
-Πες μου λίγα λόγια για το παρελθόν σου. Τι παιδί ήταν ο μικρός Στάθης;
Στο σχολείο μέτριος προς καλός μαθητής, φαινομενικά ήσυχος αλλά υποχθόνιος. Φλώρος με γυαλάκια και πολύ διάβασμα αντί για
αθλητισμούς και λοιπές...αγριότητες.
-Τι ρόλο παίζει σήμερα η ροκ μουσική στη ζωή σου;
Αυτόν που έπαιζε πάντα, από 11 χρονών – το μεγάλο μου πάθος.
-Απ 'όσα έχω διαβάσει, έχεις ταυτιστεί κατά κάποιο τρόπο με το συγκρότημα Deep Purple. Τι σε ελκύει σε αυτό;
Θα μπορούσα να γράφω ώρες, αλλά δεν έχουμε χώρο, οπότε θα αρκεστώ να ξεχωρίσω την προοδευτικότητα, την ενέργεια και το συναίσθημα της μουσικής τους, όποιοι και αν συμπλήρωναν την εκάστοτε σύνθεση του γκρουπ.
-Πού έκανες τα πρώτα σου βήματα ως δημοσιογράφος;
Στο περιοδικό Ποπ + Ροκ το 1983.
-Ποια είναι η σχέση σου με το ραδιόφωνο;
Μ’ αρέσει πάρα πολύ, και δε νομίζω ότι θα μπορούσα να το αποχωριστώ ποτέ, όποτε έμεινα εκτός ραδιοφώνου το είχα μεγάλο καημό...
Οχι, η τηλεόραση δεν έπαιξε ρόλο-αυτό που έκανε το ραδιόφωνο να χαλάσει είναι η επέλαση της διαφήμισης και η προσαρμογή των προγραμμάτων σε επιταγές του μάρκετινγκ κι όχι του λόγου και της τέχνης.
-Πώς προέκυψε η μαγειρική εκπομπή ("Νηστικό Αρκούδι") στην ΕΤ3;
Εντελώς τυχαία, ήταν πρόταση του τότε γενικού διευθυντή της ΕΤ3-νάναι καλά ο άνθρωπος, μου άνοιξε έναν ολόκληρο κόσμο πιθανοτήτων...
-Πες μου δυο λόγια για το "Ράδιο Αρβύλα".
Η πιο ενδιαφέρουσα, διδακτική συνεργασία που είχα ποτέ στα χρόνια κου στα ΜΜΕ.
-Εσύ τι προγράμματα παρακολουθείς (αν παρακολουθείς) στην τηλεόραση;
Δε βλέπω σχεδόν τίποτα-ίσως το κανάλι της βουλής, καμμιά φορά την εκπομπή “Κυριακή στο Χωριό” της ΕΤ3-όταν την πετύχω τη βλέπω μαγεμένος!
-Τι σε ώθησε στο να ανοίξεις δικό σου blog;
Η ανάγκη για ένα απολύτως προσωπικό, ανεξάρτητο βήμα έκφρασης και επικοινωνίας.
Μετά από τέσσερα χρόνια σαν ιστολόγιο, αποφάσισα να επενδύσω και να το μετατρέψω σε “κανονικό” σάιτ, με σκοπό να αντλήσω διαφήμιση και να το κάνω αυτοσυντηρούμενο. Ακόμη δεν το έχω πετύχει, αλλά που θα μου πάει?
-Πώς βλέπεις την έντονη κινητοποίηση που υπάρχει σήμερα και ποια η γνώμη σου για το κίνημα των "αγανακτισμένων";
Μόνο θετικό μπορώ να το χαρακτηρίσω. Ειλικρινά δεν ξέρω που θα καταλήξει και σε τι θα μετεξελιχθεί, αλλά είναι καλό που υπάρχει. Εστω και έτσι, με την ελληνική υπερβολή και ελαφρομυαλιά, δείχνει ότι η κοινωνία μας ακόμα ζει.
-Αν έπρεπε να επιλέξεις ανάμεσα σε Αθρογραφία - Ραδιόφωνο - Τηλεόραση, ποιο από τα τρία θα διάλεγες και γιατί;
Ευτυχώς που δεν πρέπει να διαλέξω! Ωραία είναι και τα τρία, και τα θέλω!
-Τέλος, θα ήθελα να κλείσουμε με ένα ακυκλοφόρητο "κρύο ανέκδοτο της ημέρας".
Τώρα μου βάζεις δύσκολα... Θα σου γράψω ένα που λατρεύω, όπως όλα τα λογοπαίγνια, αλλά είναι στα αγγλικά και δε μεταφράζεται : “A termite walks into a bar. Asks, ‘is the bartender here’?” (κατάλαβες? Επειδή είναι τερμίτης και τρώει ξύλα, ρωτάει αν είναι το μπαρ τρυφερό, για να το φάει, κατάλαβες, όχι αν είναι ο μπαρτέντερ εκεί, κατάλαβες?)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Loutraki One σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα Eλληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επειδή το Loutraki One πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που αναφέρονται σε προσωπικά δεδομένα τoυ αρθρογράφoυ ή που δεν περιέχουν το e-mail του αποστολέα. Tο email των αποστολέων σχολίων δεν εμφανίζεται δημόσια.