Κύριε Δήμαρχε. Θα ασχοληθεί κάποιος -επιτέλους- με το πολυτιμότερο αγαθό του Λουτρακίου;

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον τις αναφορές για τα θέματα, τις προτάσεις και τις εισηγήσεις που πραγματοποιήθηκαν στην πρόσφατη διοργάνωση του συνεδρίου της Διεθνούς Οργάνωσης Νερού (IWA) και του Διεθνούς Ινστιτούτου Νερού της Στοκχόλμης (SEWI).

Αναγνωρισμένοι καθηγητές και ερευνητές από μεγάλα πανεπιστήμια της Αμερικής, του Καναδά, της Ευρώπης και της Ασίας παρουσίασαν τις εργασίες τους και τις καινοτόμες δράσεις που μπορούν να εφαρμοστούν σε μια πόλη με το νερό ως βασικό παράγοντα υγείας, κοινωνικής και οικονομικής ευεξίας, βιώσιμης ανάπτυξης και αειφορίας.
Αυτό που έγινε κατανοητό από όλους (και που βέβαια ακόμα στο Λουτράκι το ψάχνουμε),
ήταν ότι σχεδιασμός του παρόντος και του μέλλοντος δεν αφορά μόνο την ποσότητα, την ποιότητα και την επάρκεια του πόσιμου νερού αλλά υιοθετεί στρατηγικές αξιοποίησης κάθε είδους νερού, δηλ. του βρόχινου ή και των ακαθάρτων, τα οποία με τα κατάλληλα συστήματα προηγμένης τεχνολογίας αξιοποιούνται και συμβάλλουν δυναμικά σε ένα καλύτερο αστικό περιβάλλον, σε μια καλύτερη αστική ζωή.

Βλέπεις όμως εδώ στο Λουτράκι, αντί να καθήσουμε όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι και να συζητήσουμε για την βελτίωση της χημικής επεξεργασίας των λυμάτων και την αναβάθμιση σε τριτοβάθμια επεξεργασία που θα προσφέρει νερό για δευτερεύουσες χρήσεις, αναλωθήκαμε σε μικροπολιτικές και αντιπολιτευτικές πρακτικές (σύσσωμο το σώμα του ΔΣ) και χάθηκε ο στόχος, που δεν είναι άλλος από τη σωστή διαχείριση και την προστασία του πολυτιμότερου αγαθού της περιοχής, το νερό.

Είδαμε σχέδια γειτονιάς όπου το νερό έπαιζε τον πρώτο ρόλο: Με κανάλια ανοιχτά, δίπλα σε πλατείες με μοντέρνα σιντριβάνια γεμάτα νερό βροχής, όπου τα παιδιά μπορούσαν ακόμα και να παίζουν μέσα, με επαναχρησιμοποιημένα ακάθαρτα νερά που είχαν μεταμορφώσει ολόκληρες υποβαθμισμένες συνοικίες σε οικολογικούς «παραδείσους» όπου όλοι θέλουν να ζουν και να δουλεύουν. 

Και σκέφτηκα, πόσο αναβάθμιση θα μπορούσε να προσφερθεί σε ορισμένες περιοχής του Λουτρακίου, και ειδικότερα στις όμορες περιοχές και στους οικισμούς. Πόσο πολύ θα μπορούσε να οφεληθεί η ανάπτυξη των αγροτικών καλλιεργιών με το νερό από την τριτοβάθμια επεξεργασία. Αλλά φευ. 

Τέλος είδα πώς αντιμετωπίζουν τα απόβλητα με σύγχρονες μορφές διαχείρισης, όπου η περιβαλλοντική προστασία είναι ο πρωταρχικός ρόλος και εντάσσεται στη γενικότερη διαχείριση υλικών και ενεργειακών πηγών.

Και είδα πόσο μεγάλη σημασία δίνουν στην πρόληψη και στην ενημέρωση αρχίζοντας με παρουσίαση των θεμάτων νερού ως βασικό μάθημα στα παιδιά ηλικίας 4-11 χρονών μέσα από διαδραστικά παιχνίδια και εικόνες.

Δεν θα μπορούσαμε και εμείς να αναθέσουμε σε νέους άνεργους απόφοιτους σχολών  ή και σε φοιτητές να εφαρμόσουν στα παιδιά ενημερωτικό πρόγραμμα με θέμα το νερό; 

Δεν θα μπορούσαμε -επιτέλους- να φτιάξουμε ένα μουσείο νερού, με σκοπό την προβολή του μοναδικού πιστοποιημένου μεταλλικού νερού, αλλά και των εξ αρχαιότητας γνωστών ιαματικών ιδιοτήτων; 

Έχω καταθέσει πολλάκις την άποψη ότι το Αλεξάνδρειο Συνεδριακό κέντρο είναι άνευ αντικειμένου, λόγω κατασκευής (μικρή χωρητικότητα) και λόγω τρόπου λειτουργίας.

Η πρόταση –και είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να την εντάξουμε στα αναπτυξιακά ή περιφερειακά προγράμματα χρηματοδοτήσεων- είναι να δημιουργήσουμε διπλό μουσείο στο χώρο του συνεδριακού, ένα μουσείο Νερού και ένα μουσείο για την Διώρυγα του Ισθμού. 

Κύριε Δήμαρχε και κύριοι αρχηγοί των παρατάξεων. Είστε υποχρεωμένοι να συνεργαστείτε για την ταχύτατη δημιουργία μελέτης των υδάτινων πόρων της περιοχής μας. Πρέπει να γνωρίζουμε τα αποθέματα, την ποιότητα και τις πιθανές χρήσεις. Είστε υποχρεωμένοι να συνεργαστείτε για την σωστή συντήρηση της υφιστάμενης υποδομής και την αναβάθμιση σε τριτοβάθμια επεξεργασία λυμάτων. Χωρίς φανφάρες, χωρίς κρυφές ατζέντες, χωρίς να έρχεται για συζήτηση τα ξημερώματα λες και είναι ένα θέμα της σειράς. 

Κύριε Δήμαρχε, είσαι υποχρεωμένος να ανοίξεις το θέμα για να προχωρήσουν τάχιστα τα ανωτέρω. Και αυτή τη φορά να βρεις τον τρόπο να ενημερωθούν όλοι σωστά και να κατατεθεί το βέλτιστο για να μπορέσει να υπάρξει όχι μόνο συναίνεση, αλλά κοινή προσπάθεια. 

Γιατί την άλλη φορά κύριε Δήμαρχε, η προσπάθεια απέτυχε παταγωδώς. Λες και το θέμα είναι "απλά πολιτικό" και δεν αφορά όλη τη πόλη και τους δημότες της.