Γιώργος Α. Παπανδρέου: «H ανάγκη σοβαρής περιφερειακής και παγκόσμιας διακυβέρνησης γίνεται αίτημα της εποχής»
Είμαστε Έλληνες ρε;
Πείτε μου τι στο διάολο είμαστε και ανεχόμαστε αυτόν τον αρχιηλίθιο, αυτό το πολιτικό ξέρασμα, αυτό το σκατό, να μας πουλάει ως φτηνιάρικο εμπόρευμα δεκάρας στους πάγκους των τοκογλύφων, να μας υβρίζει, να μας εκβιάζει, να μας απειλεί, να μας ξευτελίζει, να μας προκαλεί…
Έχουμε μέσα μας αίμα; Μας έχει απομείνει στάλα φιλότιμου, ευθιξίας και παλικαριάς;
Αφού είμαστε ανάξιοι πραγματικής επανάστασης, ανίκανοι να εξεγερθούμε και να στείλουμε στο διάολο το προδοτικό σινάφι του αρχισυνωμότη πράκτορα της παγκοσμιοποίησης, προτιμότερη είναι η ομαδική αυτοκτονία από τον καθημερινό θάνατο και εξευτελισμό…
Ναι ρε… Απομεινάρια Ελλήνων είμαστε, θρασύδειλα ανθρωπάκια της ξευτίλας και της καρπαζιάς έτοιμοι να συμβιβαστούμε έναντι πινακίου φακής με τον βιαστή μας!
Διεφθαρμένα ανθρωπάκια που φτάσαμε στην εσχατιά της ανυποληψίας, γιατί ενώ τα μάτια μας πιστεύουν μόνο αυτά που βλέπουν, τα αυτιά μας ακούνε μόνο αυτά που τους υπόσχονται…
Αυτό το γελοίο πλαδαρό ιδεολογικό μίασμα, αυτή η μάστιγα που λέγεται Γ.Α. Παπανδρέου είχε το σθένος, με τις πλάτες των ξένων βέβαια, να εφαρμόσει στην ψύχρα πολιτικές και πρακτικές που δε θα αποτολμούσε ούτε κατά διαφάνεια να εφαρμόσει άλλος πολιτικός.
Αυτό το σίχαμα ξεδιάντροπα πλέον τάσσεται αναφανδόν υπέρ της παγκοσμιοποίησης και έχει το θράσος δημόσια και με κάθε ευκαιρία να το διαδηλώνει!
Αυτό το άδειο τσουβάλι έχει την ψυχή να μας προγκίζει κι εμείς, κότες λειράτες, αναλωνόμαστε σε απεργίες εκτονωτικού χαρακτήρα, πορείες του κώλου, γιαουρτοεκτονώσεις, συζητήσεις «στα λόγια να βρισκόμαστε» και εξατμισμένες πλατειοσυνάξεις αγανακτισμένων στα λόγια… και σφάξε μας Πασά μου να αγιάσουμε!
Πάρτε τις πέτρες ρε, αρπάξτε στειλιάρια, τούβλα, αγκωνάρια και οτιδήποτε άλλο βρεθεί μπροστά σας και πλακώστε τους…
Η βία θέλει βία και το αίμα – αίμα ρεεε…
Και η άγρια βιασμένη από τους ιθαγενείς κλέφτες πολιτικούς και τους διεθνείς τοκογλύφους…. Η αποτρόπαια σφαγμένη από τη «σοσιαλιστική» μάχαιρα του αρχιμειοδότη, Πατρίδα… ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΙΜΟΡΡΑΓΕΙ….
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΜΑΤΑΙΑ ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ…
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλλίδης
(Χάρρυ Κλυνν)
Από το "αδελφικό" TAXALIA
Είμαστε Έλληνες ρε;
Πείτε μου τι στο διάολο είμαστε και ανεχόμαστε αυτόν τον αρχιηλίθιο, αυτό το πολιτικό ξέρασμα, αυτό το σκατό, να μας πουλάει ως φτηνιάρικο εμπόρευμα δεκάρας στους πάγκους των τοκογλύφων, να μας υβρίζει, να μας εκβιάζει, να μας απειλεί, να μας ξευτελίζει, να μας προκαλεί…
Έχουμε μέσα μας αίμα; Μας έχει απομείνει στάλα φιλότιμου, ευθιξίας και παλικαριάς;
Αφού είμαστε ανάξιοι πραγματικής επανάστασης, ανίκανοι να εξεγερθούμε και να στείλουμε στο διάολο το προδοτικό σινάφι του αρχισυνωμότη πράκτορα της παγκοσμιοποίησης, προτιμότερη είναι η ομαδική αυτοκτονία από τον καθημερινό θάνατο και εξευτελισμό…
Ναι ρε… Απομεινάρια Ελλήνων είμαστε, θρασύδειλα ανθρωπάκια της ξευτίλας και της καρπαζιάς έτοιμοι να συμβιβαστούμε έναντι πινακίου φακής με τον βιαστή μας!
Διεφθαρμένα ανθρωπάκια που φτάσαμε στην εσχατιά της ανυποληψίας, γιατί ενώ τα μάτια μας πιστεύουν μόνο αυτά που βλέπουν, τα αυτιά μας ακούνε μόνο αυτά που τους υπόσχονται…
Αυτό το γελοίο πλαδαρό ιδεολογικό μίασμα, αυτή η μάστιγα που λέγεται Γ.Α. Παπανδρέου είχε το σθένος, με τις πλάτες των ξένων βέβαια, να εφαρμόσει στην ψύχρα πολιτικές και πρακτικές που δε θα αποτολμούσε ούτε κατά διαφάνεια να εφαρμόσει άλλος πολιτικός.
Αυτό το σίχαμα ξεδιάντροπα πλέον τάσσεται αναφανδόν υπέρ της παγκοσμιοποίησης και έχει το θράσος δημόσια και με κάθε ευκαιρία να το διαδηλώνει!
Αυτό το άδειο τσουβάλι έχει την ψυχή να μας προγκίζει κι εμείς, κότες λειράτες, αναλωνόμαστε σε απεργίες εκτονωτικού χαρακτήρα, πορείες του κώλου, γιαουρτοεκτονώσεις, συζητήσεις «στα λόγια να βρισκόμαστε» και εξατμισμένες πλατειοσυνάξεις αγανακτισμένων στα λόγια… και σφάξε μας Πασά μου να αγιάσουμε!
Πάρτε τις πέτρες ρε, αρπάξτε στειλιάρια, τούβλα, αγκωνάρια και οτιδήποτε άλλο βρεθεί μπροστά σας και πλακώστε τους…
Η βία θέλει βία και το αίμα – αίμα ρεεε…
Και η άγρια βιασμένη από τους ιθαγενείς κλέφτες πολιτικούς και τους διεθνείς τοκογλύφους…. Η αποτρόπαια σφαγμένη από τη «σοσιαλιστική» μάχαιρα του αρχιμειοδότη, Πατρίδα… ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΙΜΟΡΡΑΓΕΙ….
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΜΑΤΑΙΑ ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ…
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλλίδης
(Χάρρυ Κλυνν)
Από το "αδελφικό" TAXALIA
συμφωνώ απόλυτα, μας έχει καθόλου μείνει τσίπα ή απλά έχουμε πελαγώσει και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε...άν μεμονωμένα προχωρήσουμε σε αυτές τις πράξεις, μάλλον μέσα θα μας βάλουν...φυλακή ή ψυχιατρείο...γιατί θα θεωρηθούμε άνθρωποι με παραβατική συμπεριφορά ή ψυχασθενείς...καλά κάνουμε και ξεκινάμε με διαδηλώσεις, εφόσον δεν έχουμε, έτσι όπως τα καταφέραμε με την ψήφο μας, ένα σωστό ηγέτη...το κακό είναι ότι στις διαδηλώσεις συμμετέχουν και οι συνδικαλιστές, κι ακόμη κι εκεί δεν μπορούμε να ορθώσουμε το ανάστημά μας...παντού έχουν παρεισφρήσει τα λαμόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, έχεις το δίκιο σου, όμως υπάρχουν διέξοδα. Εκτός από την κατάρευση οποιασδήποτε εισπρακτικής προσπάθειας (μαζική αποφυγή πληρωμής οποιουδήποτε άμεσου ή έμμεσου δημοσίου εσόδου), υπάρχει και η δυνατότητα πρόκλησης εκλογών και ανάδειξης του λευκού (όχι άκυρο, ούτε αποχή...λευκό) σε πρώτο κόμμα με 50%. Αναγκαστικά διαλύεται η βουλή και τα υφιστάμενα πολιτικά κόμματα γιατί δεν εκπροσωπούν την πλειοψηφία και πάμε για πραγματικά νέα πολιτική σκηνή, έχοντας δείξει ότι ο λαός είναι το κυρίαρχο δημοκρατικό όργανο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια στην Ελλάδα του βολέματος και του να ψοψήσει ο γάϊδαρος του απέναντι, χλωμό το βλέπω.
Είμαι η 5.42μ.μ. κι εγώ τις εκλογές περιμένω και το λευκό (και μάλιστα είχα πρόσφατα συζήτηση σε παρέα όπου όλοι θετικά μιλούσαμε για αυτήν την εναλλακτική), αλλά δυστυχώς δεν έρχονται ποτέ. Συμμετείχα στις πρώτες διαδηλώσεις Αγανακτισμένων (κάτι που δε φανταζόμουν ότι θα έκανα ποτέ, κολλημένη στην καρέκλα του γραφείου μου στις πολυεθνικές εταιρείες όπου εργαζόμουν), στην πορεία, όμως, και προκειμένου να αποδυναμώσουν αυτές τις συγκεντρώσεις, φρόντισαν να κατεβάσουν συνδικαλιστές και αναρχικούς, να ρίξουν ληγμένα χημικά και τα κατάφεραν να με φοβίσουν και να μην ξαναπάω...γιατί να αναγκάζομαι να σκέφτομαι ότι πρέπει να φύγω στο εξωτερικό όταν δεν έχω εργασία (μετά από τόσα χρόνια στον ιδιωτικό τομέα που υπερήφανα έχω στο βιογραφικό μου) και το μόνο που με κυριεύει είναι η απογοήτευση...πως θα έχουμε εκλογές, ώστε να μου δοθεί η ευκαιρία να τολμήσω επισήμως και νομίμως να τους αμφισβητήσω...καλό βράδυ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο ίδιο καζάνι βράζουμε δυστυχώς
ΑπάντησηΔιαγραφή