Μπάμπης Δοσσαράς: Τα μεν και τα δε μιας "διαγραφής". Εκτενές άρθρο του Loutraki One

Αν ένα πράγμα χαρακτηρίζει τον Μπάμπη Δοσσαρά -έτσι όπως τον ξέρω εγώ-, αυτό είναι το πάθος του.

Ένα πάθος που συνδυαζόμενο με την αγωνία να επιτυγχαθούν σχέδια, δράσεις, ιδέες, δεσμεύσεις και έργα, πολλές φορές εκφράζεται με ένταση.

Μια ένταση που μερικές φορές μπορεί να του αφαιρέσει ένα μέρος του πιθανού ή του εύλογου δίκιου του, ή να τον οδηγήσει σε αντίθετο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο.

Πρόσφατα ο δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος της ΔΕΥΑ Μπάμπης Δοσσαράς, διαγράφηκε από τις τάξεις του συνδυασμού "με τους Πολίτες Μπροστά" κατόπιν απόφασης του δημάρχου Κώστα Λογοθέτη, ο οποίος στη συνέχεια ζήτησε από το σώμα των δημοτικών συμβούλων να επικυρώσουν αυτήν του την απόφαση, όπερ και εγένετο.

Τι μας έφτασε έως εκεί; Επειδή από τη μια πλευρά ο Δοσσαράς τήρησε μια στάση σιγής -σωστά κατ'εμε- αναφορικά με τις δηλώσεις του, και από την άλλη το γραφείο τύπου με το δελτίο τύπου που εξέδωσε μάλλον θόλωσε τα νερά παρά αποσαφήνισε το ω γέγονε, ας προσπαθήσουμε να ξετυλίξουμε λίγο τον μίτο της Αριάδνης, ψάχνοντας τα υπέρ και τα κατά ενός "προαναγγελθέντος θανάτου"

Καταρχήν το γυαλί είχε ραγίσει από παλιά, όταν ο Μ. Δοσσαράς είχε στείλει ενυπόγραφο δελτίο τύπου ως πρόεδρος της ΔΕΥΑ για τον ατυχή χειρισμό της δημοσίευσης της προκήρυξης για την πρόσληψη δικηγόρου από τον σύλλογο Αθηνών. Εύλογη η παρατήρηση του δελτίου τύπου, όμως οι άνθρωποι κάνουν λάθη και θα έπρεπε να μην είναι σε άμυνα και σε απολογία από την πρώτη ατυχή πράξη. Ναι το γραφείο τύπου ήταν ανοργάνωτο (λες και έστρωσε..) και οι παρά τω δημάρχω δεν το διόρθωσαν πριν βγεί. Ας γινόταν μια παρατήρηση περί του "πρέπει να οργανωθείτε καλύτερα" στην άμεσα επόμενη συνάντηση. Η δημοσίευση με δελτίο τύπου ως πρόεδρος της ΔΕΥΑ σίγουρα δεν βοήθησε, καθότι είχε ήδη προηγηθεί η δημοσίευση για το ίδιο θέμα του υποψήφιου τότε προέδρου του δικηγορικού συλλόγου και δημ. συμβούλου Νίκου Λόη, που έβαζε το θέμα στη σωστή του διάσταση.  Σεβαστή πάντως η πρόθεση του Μ. Δοσσαρά, δεδομένη όμως και η δυσφορία του Δημάρχου και ορισμένων που επηρεάζονται περισσότερο από τα γραφόμενα στο διαδίκτυο παρά από την ουσία.

Μετά τον "ατυχή" χειρισμό του θέματος του βιολογικού καθαρισμού από τις δημοτικές υπηρεσίες και τους αρμοδίους εισηγητές του θέματος -το οποίο ειρήσθω εν παρόδω δεν εισηγήθηκε από την ΔΕΥΑ αλλά από τις τεχνικές υπηρεσίες του δήμου- και το ναυάγιο των προσπαθειών για αναβάθμιση της εγκατάστασης επεξεργασίας λυμάτων για να σταματήσει και η βρώμα, αλλά και της αναβάθμισης της λειτουργίας σε τριτοβάθμιο επίπεδο, λύση προστασίας για το πολύτιμο μεταλλικό νερό του Λουτρακίου, το γυαλί άρχισε να ραγίζει και από την άλλη πλευρά. Αυτή του Μ. Δοσσαρά.

Όσοι γνωρίζουν τον Μπάμπη Δοσσαρά, γνωρίζουν ότι αναφερόμαστε σε ένα πολιτικό πρόσωπο με επαγωγική σκέψη, με πολιτική θεωρητική ανάλυση, αλλά και ένα άνθρωπο που δεν σηκώνει και πολλά και ένα πολιτικό στέλεχος που προσκολλά στις σκέψεις περί του σωστού, του δικαίου και του τι πρέπει να γίνει κατά προτεραιότητα. (ίσως η μόνη μομφή να ήταν το γεγονός της απουσίας της πρακτικής δίπλα στην θεωρητική ανάλυση, που θα έδινε την δυνατότητα να δει και ορισμένα πρόσθετα από την πλευρά του άλλου.....αλλά αυτά είναι κρίσεις του γράφοντος). Αυτά του τα χαρακτηριστικά τον έχουν κάνει λιγότερο υπομονετικό και ορισμένες φορές οξύθυμο, με αποτέλεσμα κάποιοι να θεωρούν ότι "χάνει μερικώς το δίκιο του".

Πως φτάσαμε όμως στο σημείο να εκραγεί ο Μ. Δοσσαράς; Ποιά ήταν τα θέματα που τον έφτασαν στο σημείο αυτό; Ποιές ήταν οι ενέργειες που ανάγκασαν τον έως πρόσφατα "πολιτικό" κολλητό του Κ. Λογοθέτη να ζητήσει την διαγραφή του;Ας μην ξεχνάμε ότι ήδη αυτή η "σχέση" ακροβατούσε σε έντονα τεντωμένο σχοινί. Ο κίνδυνος να σπάσει ήταν ήδη εκεί από καιρό.....και οι αφορμές / βάρη για να σπάσει, πολλές.

Δεν θα μπω σε εικασίες τύπου "τον ενόχλησε που ενόχλησε ένα κολλητό του" ή "είχε βλέψεις να είναι πίσω από τον Λογοθέτη και να κινεί τα νήματα" ή ακόμα "είχε κάτι άλλο στο μυαλό του". Όλα αυτά είναι δημοσιογραφικά αναληθή καθότι δεν διασταυρώνονται και αποτελούν είτε λάδι στη φωτιά ή προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς. Εν πάσει περιπτώσει αν ισχύει κάτι εξ αυτών, ας βγεί ο Μπάμπης Δοσσαράς να τα πει. Αν όχι ας σεβαστούμε τους ανθρώπους και ας μείνουμε στα γεγονότα. 

Μετά λοιπόν την "ήττα" της δημοτικής αρχής και τον ατυχή -πολιτικά- χειρισμό του θέματος των λυμάτων, το ποτήρι άρχισε να γεμίζει και να φτάνει στο χείλος.

Ήλθαν να προστεθούν και ορισμένες καθυστερήσεις και ατολμίες της δημοτικής αρχής, όπως η καθυστέρηση για την ονοματοθεσία της Περαχώρας (αν και δεν θα μπορούσε να έχει προχωρήσει ούτως ή άλλως, αλλά τέλος πάντων), οι κακοί χειρισμοί σε επικοινωνιακό επίπεδο μετά τα αλλεπάλληλα λάθη και την μη προβολή των -κατά τα άλλα δεδομένων- καλών ενεργειών της δημοτικής αρχής έως σήμερα, η ανυπαρξία και η ατολμία στα θέματα της ανάπτυξης, του τουρισμού και της προσπάθειας αναστροφής για το υδροθεραπευτήριο και το συνεδριακό, η κακοί -κατά τον Μ. Δοσσαρά- χειρισμοί του Δημάρχου στις σχέσεις με το Καζίνο, η κλειστή κάστα που είχε δημιουργηθεί -ως εντύπωση τουλάχιστον- στα θέματα της πρώην ΔΑΕΤ, ο ατυχής χειρισμός του θέματος του τεχνικού προγράμματος, οι μεθοδεύσεις -κατά τον Μ. Δοσσαρά- προσπαθειών του Δημάρχου για να επιβαρύνει με στελέχη / νομικούς την πρώην ΔΑΕΤ αντί να προσληφθούν ως ειδικοί σύμβουλοι στον Δήμο, και για ορισμένα άλλα θέματα που άπτοντο -κατά τον Μ. Δοσσαρά- προσωπικών συμφωνιών ή αναίρεσης αυτών με τον Δήμαρχο, που όμως δεν μπορούμε να πάρουμε θέση γιατί πιθανά αφορούν τους δυο.

Και ενώ τα δίκια για πολλά εξ αυτών ήταν χίλια και με το μέρος του Μ. Δοσσαρά, και αντί να γίνει μια οργανωμένη προσπάθεια για να ανοιχτούν αυτά τα θέματα σε επίπεδο είτε μιας διευρυμένης εκτελεστικής επιτροπής ή του σώματος της δημοτικής αρχής, ο οξύθυμος χαρακτήρας του Μ. Δοσσαρά επιβαρυμένος και φορτισμένος από την αγωνία για βελτίωση του έργου και από την -κατ'αυτόν- σημαντική καθυστέρηση καταστάσεων, τον οδήγησε σε μια εκτόξευση κατηγοριών προς το πρόσωπο του Δημάρχου παρουσία του σώματος της δημοτικής αρχής, συνοδευόμενη αφενός από ορισμένους προσωπικούς χαρακτηρισμούς και από την αποχώρηση του ιδίου από την αίθουσα ευθύς μετά την αγόρευση.

Και νάμαστε εδω που είμαστε. Θα είχε αλλάξει κάτι αν έμενε; Πιθανόν ναι, καθότι θα άνοιγαν τα θέματα και θα υπήρχαν τοποθετήσεις κατά ή υπέρ από όλα τα στελέχη, με αποτέλεσμα αφενός την εκτόνωση και αφετέρου την προσήλωση σε θέματα προς βελτίωση. Θα είχε αλλάξει κάτι αν ο θυμός και οι προσωπικοί χαρακτηρισμοί είχαν αντικατασταθεί από την θυμωμένη και έκδηλη από αγωνία κατάθεση των προβλημάτων με απαίτηση για επίλυση; Σίγουρα ναι, γιατί και άλλα στελέχη θα τάσσονταν με το πλευρό του σε ορισμένα εκ των θεμάτων, όμως και έγινε στην δεύτερη συνάντηση, αυτή της διαγραφής.

Στο κάτω κάτω, τα περισσότερα στελέχη κατά την δεύτερη συνάντηση, αλλά και κατά την πρώτη μετά την αποχώρηση του, αυτό είχαν εκφράσει. Δεν τον κατηγόρησε κανείς για τις κατηγορίες που εκτόξευσε ή για τα θέματα που έθεσε (σωστά ή λάθος, δίκια ή άδικα, προσωπικά ή όχι), αλλά για τον χειρισμό, τον τρόπο και τους χαρακτηρισμούς.

Και ερχόμαστε στο προκείμενο. Έπρεπε να ζητήσει ο Δήμαρχος την διαγραφή του; Πολύ φοβάμαι ότι ο τρόπος που επελέγη να γίνει η κατάθεση των προβλημάτων από τον Μ. Δοσσαρά, δεν του έδωσε πολλές επιλογές. Αν δεν το έκανε, πως θα δικαιούτο να το κάνει στον πιθανό επόμενο που θα έπραττε το ίδιο την επόμενη φορά;

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Φίλε Μπάμπη, κρίμα που μια ευκαιρία για βελτίωση δεν έτυχε σωστής εκμετάλλευσης απόρροια του τρόπου που τέθηκε η αγωνία για δράση και πολιτική. Κρίμα γιατί σε πολλά ο γράφων θα ήταν δίπλα σου για να τα ανοίξει και να ζητήσει έργο, πολιτικές αποφάσεις δράση και οργάνωση.