Αντώνης Πανούτσος: Συζήτηση Μπάμπα με Λιρόϊ

Γράφει ο Αντώνης Πανούτσος για τη Sportday 

Οι Αμερικανοί πρέπει να είναι πολύ μυστήριος λαός σύμφωνα με τη μήνυση που κατέθεσε ο Βαγγέλης Μαρινάκης εναντίον του Τζιμπρίλ Σισέ. Οπως γράφτηκε στο Gazzeta, στη μήνυση του ο Βαγγέλαρος λέει για τον Τζιμπρίλαρο ότι του άπλωσε το χέρι, υποθέτω για να τον συγχαρεί για τη διάσωσή του, αλλά… «όμως, ο μηνυόμενος, όλως αδικαιολογήτως και απροκλήτως, στην εν λόγω κίνησή μου απάντησε με την έκφραση "I am leaving because you screw me", η οποία κατά λέξη μεταφράζεται ως "Φεύγω γιατί με βίδωσες", και

μόνο σε ένα δεύτερο μεταφορικό επίπεδο μπορεί να την εκλάβει κανείς ως υβριστική. Αλλωστε, η συγκεκριμένη έκφραση "screw" αποτελεί μία από τις πλέον συνηθισμένες εκφράσεις στην αγγλική γλώσσα, την οποία είχε μάλιστα ξαναχρησιμοποιήσει ο μηνυόμενος πριν από μερικές μέρες, όταν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ανέφερε "Today I feel that they screw me" (ήτοι "…σήμερα νιώθω ότι με βίδωσαν") (σχετ. 14). Σε απάντησή του, χρησιμοποιώντας ακριβώς την προηγούμενη δική του έκφραση, του ανέφερα επί λέξει "If you think I screw you, you said that I screw you", το οποίο μεταφράζεται κατά λέξη στη φράση "Αν πιστεύεις ότι σε βίδωσα, εσύ είπες ότι σε βίδωσα"».

Στον μινιμαλισμό της η συζήτηση μου θυμίζει το «I give you one banana, if you give me one banana» του Groucho Marx, αλλά το ενδιαφέρον σημείο είναι άλλο. Αν ο Ζολώτας έβγαλε επιστημονική ομιλία στα αγγλικά με βάση τα ελληνικά, ο Μαρινάκης το προχώρησε και στην καθομιλουμένη. Σε αυτή τη λογική δύο φίλοι από το downtown Detroit, ο Μπάμπα και ο Λιρόι, θα λέγανε. «What is running?», λέει ο Μπάμπα. «Nothing. Croaked things», απαντάει ο Λιρόι. «Let's go for a round to harpoon an outassed», προτείνει ο Μπάμπα. «Do not jump us? But where to change re Bubba. When you wash the your nigger you wasting your soap...». Αλλά είμαι πρόθυμος να πιστέψω τον Μαρινάκη ότι έτσι το εννοούσε όταν το έλεγε, αν στην επόμενη επίσκεψη του Πλατινί στην Αθήνα τού πει για πλάκα «I screw you». Ο Μισέλ αποκλείεται να το παρεξηγήσει. Οπως είπαμε, μόνο σε δεύτερο επίπεδο μπορεί να την πάρει σαν υβριστική.

Αλλά επειδή ο Θεός αγαπάει τον Τζιμπρίλαρο, αγαπάει και τον Βαγγέλαρο, αλλά πάνω απ' όλα αγαπάει την αλήθεια και αυτό που είπε ο Σισέ: «Περίμενα από τον πρόεδρο της Super League και του Ολυμπιακού, κ. Μαρινάκη, μια, έστω και καθυστερημένη, συγγνώμη για τη συμπεριφορά του προς τους συμπαίκτες μου και εμένα μετά τον αγώνα στο γήπεδό τους… Η συμπεριφορά του κ. Μαρινάκη προσβάλλει τον Αθλητισμό. Αντί αυτής της συμπεριφοράς, μία απλή και ειλικρινής δήλωση μεταμέλειας θα ήταν πιο πολιτισμένη», δεν δείχνει και μεγάλη υπομονή. Ούτε εβδομάδα δεν είχε περάσει μέχρι να κάνει πρώτος τη μήνυση στον Μαρινάκη και να περιμένει και «απλή και ειλικρινή δήλωση μεταμέλειας» μετά τη μήνυση; Κάπου οι απαιτήσεις του είναι υψηλές...

Το βιολί, όμως, με τις μηνύσεις καλό είναι να σταματήσει γιατί υπάρχει προϊστορία. Πριν από 30-35 χρόνια, τη δεκαετία του '70, όταν μία γηπεδούχος ομάδα είχε πρόβλημα με ένα διαιτητή, μετά το ματς κάποιος βαλτός οπαδός τού έκανε μήνυση ότι έβρισε τα Θεία. Επειδή το αδίκημα ήταν αυτόφωρο, ο διαιτητής κρατείτο και δικαζόταν την επόμενη μέρα ή έπαιρνε αναβολή και έπρεπε να επιστρέψει στην πόλη για τη δίκη. Κάποια στιγμή ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι και η ΕΠΟ αποφάσισε ότι όταν γινόταν μήνυση κατά διαιτητή ή παίκτη φιλοξενούμενης ομάδας για γεγονός που συνέβη πριν, μετά ή στη διάρκεια αγώνα, θα τιμωρείται η γηπεδούχος ομάδα. Και ω του θαύματος, οι διαιτητές σταμάτησαν να βρίζουν τα Θεία... Δεν ξέρω αν η διάταξη ακόμα ισχύει, αλλά, αν ναι, καιρός είναι να την επαναδραστηριοποιήσουν, διότι οι μηνύσεις στα πολιτικά δικαστήρια για πραγματικά ή δήθεν αδικήματα που έγιναν σε ματς είναι κακός μπελάς και τις περισσότερες φορές τρόπος εκδίκησης.